Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
пушӑ (тĕпĕ: пушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Карабас Барабас салхуллӑн театрти пӑхса лармалли зала уттарчӗ, унта пушӑ, никам та ҫук.

Карабас Барабас мрачно побрёл в зрительный зал — пусто.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пушӑ хир хӑйӑрӗсем тӑрӑх хӗрлӗ хӗвел айӗнче тискер кайӑксем иртсе пыраҫҫӗ.

По песку пустыни под красным солнцем проходили звери.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑйӑрлӑ пушӑ хир тӑрринче хӗрлӗ хӗвел курӑнчӗ.

Показалось красное солнце над песчаной пустыней.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унта пушӑ площадьре вырӑнтан сиккеленмесӗр полицейски тӑрать.

Там на пустой площади неподвижно стоял полицейский.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эсӗ хитре пулсан та — Манӑн пушӑ алӑра, тесе юрлать Карабас Барабас.

Будь ты хоть красотка — У меня есть плётка, — пел Карабас Барабас.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьорсем, суймастӑп, кӑкшӑм пушӑ, суятӑп пулсан, манӑн чӗлхем ҫине ҫӑпан сиксе лартӑр, — тет хуҫи.

— Синьоры, чирей мне на язык, прострел мне в поясницу — кувшин пуст! — сказал жена.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьор, вӑл кӑкшӑм пушӑ, — тет хуҫи.

— Синьор, этот кувшин пуст, — ответил хозяин.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑрушӑ вӑрра — Буратинона пушӑ вырӑнта, ҫӳп-ҫапсем патӗнче тупни ҫинчен ӑнлантарса парать тилӗ.

Лиса объяснила, что опасный воришка — Буратино — обнаружен на пустыре.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тилӗпе аҫа кушак Буратинона пӗр пушӑ вырӑна, ҫӗмӗрӗлнӗ чӳлмексем, ҫӗрӗк пушмаксем, шӑтӑк калушсем тата ҫӗтӗк-ҫурӑксем купаланса выртакан ҫӗре илсе пычӗҫ…

Лиса и кот привели Буратино на пустырь, где валялись битые горшки, рваные башмаки, дырявые калоши и тряпки…

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ӑҫта манӑн пушӑ! — тесе кӑшкӑрса ячӗ Карабас Барабас.

— А где моя плётка? — закричал Карабас Барабас.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн аллинче ҫичӗ вӗҫлӗ пушӑ пур.

В руке он держал семихвостую плётку.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шухӑшӗсем унӑн питех те пӗчӗкҫӗ те кӗске, пушӑ шухӑшсем кӑна пулнӑ.

Мысли у него были маленькие-маленькие, коротенькие-коротенькие, пустяковые-пустяковые.

Калаҫакан шӑрчӑк Буратинона ӑслӑ канаш парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кивет-кивет те, кивнӗ-пӗр япалине юнашар, пысӑкрах каснӑ вакра чӳхесе, пӑрса пушӑ витрине хурать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ельккан вара хӗр чухнехи, ҫирӗмри майлах — пушӑ, пӗччен, мӑшӑрсӑр.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӑнтӑрла та ҫын хӗвӗшӗвӗпе кӗрлесе, шавласа тӑманскер, вӑл, каҫ сӗмлӗхӗнче пушшех те ют, пушшех те пушӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑйсем вӗсем, Ельккапа Матви, ҫуна вӗҫне, ӳречен икӗ айккине, пушӑ вырӑна вырнаҫрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл калаҫса ывӑнчӗ, эрех ӗҫрӗ те кайӑкла хӑрах куҫпа пушӑ графин ӑшнелле пӑхса илчӗ, ним чӗнмесӗр тата тепӗр пирус чӗртсе тӗтӗмне уссийӗ витӗр кӑларма пуҫларӗ.

Он устал говорить, выпил водку и заглянул по-птичьи, одним глазом, в пустой графин, молча закурил еще папиросу, пуская дым в усы.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурӑнӑҫ кӗрхи вӑрман пек пулса тӑчӗ, — кӑмпасем ӗнтӗ пӗтнӗ, пушӑ вӑрманта ним тумалли те ҫук, вӑрманне те витӗрех пӗлсе тӑнӑ пек туйӑнать.

Жизнь стала похожа на осенний лес, — грибы уже сошли, делать в пустом лесу нечего, и кажется, что насквозь знаешь его.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кӗркунне рабочисем килӗшӳсӗр чул лавкасене ҫӗмӗрнине, ҫуркунне вара ҫавӑн пек лавкасемех кунне астуса эпӗ виҫӗ ҫул хушши вилӗ хулара, пушӑ ҫуртсем хушшинче «десятник» пулса ирттертӗм.

Три лета прожил я «десятником» в мертвом городе, среди пустых зданий, наблюдая, как рабочие осенью ломают неуклюжие каменные лавки, а весною строят такие же.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Перӗнсе вилнӗ ҫын ҫинчен городовоя пӗлтерсен, эпӗ вӑр-варах каялла таса пытӑм, анчах ҫав вӑхӑтра октавист вилӗ ҫыннӑн эрехне ӗҫсе янӑ та, мана пушӑ кӗленчипе суллакаласа кӗтсе илчӗ.

Известив о самоубийстве городового, я быстро прибежал назад, но за это время октавист допил водку покойника и встретил меня, размахивая пустой бутылкой.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех