Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытма сăмах пирĕн базăра пур.
тытма (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӑрах урупа тытма! — терӗм ӑна хыттӑн.

— Перестань лапиться, — сказал я строго.

Ултавлӑ колбаса // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 11–16 с.

Вӑл хӑй сӑмахӗ ҫине тӑма пултаракан, хӑйне тытма пултаракан ҫирӗп те хӑюллӑ ҫын.

Он стоек, суров и беспощадно требователен к самому себе.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Килсӗр-ҫуртсӑр йытӑсен ушкӑнӗ кушака тытма хӑтланса иномаркӑна ҫӗмӗрсе тӑкнӑ.

Стая бездомных собак разломала иномарку, пытаясь достать кошку.

Дон ҫинчи Ростовра килсӗр йытӑсем машинӑна ҫурса тӑкнӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/29684.html

Ман патӑмра тытма пултаратӑн.

Ко мне поставишь.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӑн та, киле кӗнӗ хыҫҫӑнах Хуа Юн-си хӑйне ирӗклӗ тытма тӑрӑшнӑ, кашни кунах хресченсен созне ҫӳренӗ, кил ҫинчен сахал шухӑшланӑ.

Правда, в начале семейной жизни Хуа Юн-си пытался проявлять самостоятельность и ежедневно ходил в крестьянский союз, мало думая о домашних делах.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Кам та кам хӑйшӗн ответ тытма пултараймасть, ҫав хӑйӗнчен хӑй хӑрать, ҫав ҫыннӑн хакӗ — ҫур пус ҫеҫ!

— Который человек сам за себя отвечать не может, значит-боится он себя, значит — грош ему цена!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та халь кашни чӗчӗ ачи хӑйне хӑй: эпӗ пурне те пултаратӑп, эпӗ пурнӑҫа тытма килнӗ ҫын, — тесе ҫӳрет пулсан, ытах та ҫавӑн пек вӑхӑт ӗлкӗрнӗ пулсан, — парӑр ҫав йӗксӗке ирӗк!

Уж коли настало такое время, что всякий шибздик полагает про себя, будто он — всё может и сотворен для полного распоряжения жизнью, — дать ему, стервецу, свободу!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах ҫакӑн хыҫҫӑн вӗсем ним пулман пекех фазан тытма тухса кайрӗҫ.

Но после этого они, как ни в чем не бывало, отправились охотиться на фазанов.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Маньчжоу-го вӑхӑтӗнче вӑл самооборона отрячӗн начальникӗ пулнӑ, японецсемпе пӗрле сопка ҫине партизансене тытма ҫӳренӗ.

— Он во времена Маньчжоу-го был начальником отряда самообороны и вместе с японцами ходил на сопку ловить партизан.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Группа старостине Дасаоцзана чӗнме янӑ, таркӑн хӗрачана тытма милиционер ярасси ҫинчен пӗлтерме хушнӑ.

И через старосту группы пригрозил Дасаоцзе, что пришлет милиционеров арестовать беглянку.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Картаран катӑлса ӳкнӗ ытарайми тӑванне хӑйсем пурӑннӑ-сывланӑ чухне картарах хӑварма, асрах тытма асӑнса, пухӑннӑ йыш вӗсенчен тухман йӑлапа вилтӑпри тавра, инҫене-инҫене ӑсалакан кайӑк хур картилле, хуллен-хуллен шума-ҫаврӑнма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак ҫав тери ҫирӗп кӑмӑллӑ ҫын хӑйне мӗнле кӑна лӑпкӑ тытма тӑрӑшрӗ пулин те, унӑн кашни сӑмахӗ, кашни хусканӑвӗ вӑл пӑлханни ҫинчен пӗлтерчӗҫ.

Как ни старался казаться спокойным этот человек непреклонной воли и железного характера, каждый жест, каждое слово выдавали его волнение.

XX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫав хута илсе ҫитернӗ Чжан банда халиччен яла ҫитнӗ пуль тесе, ротӑна тӳрех Юаньмаотунь ялне ҫул тытма тархасланӑ.

Чжан, доставивший записку, настаивал, чтобы рота шла напрямик в деревню Юаньмаотунь, полагая, что банда уже там.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫынсене вӗлерекен ҫын хӑй айӑпӗсемшӗн ответ тытма тивӗҫ.

Убийца должен ответить за свои преступления.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗлле пулсан, хир чӑххисемпе пӑчӑрсем тытма тапӑ лартнӑ.

Когда наступила зима, он ставил силки на фазанов и рябчиков.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хирте ӗҫленӗ чухне вӑл кӑнтӑрлахи апата кӗтсе илеймен, апат хыҫҫӑн катмак тытма васкаман.

Работая в поле, он не мог дождаться обеда, а пообедав, не спешил браться за мотыгу.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ывӑлӗ ҫине ыр кӑмӑллӑн кулӑшласа тата хавасланса пӑхассине хальчченех упраса, Игнат ҫав вӑхӑтрах Фомана ӗлӗкхинчен хытӑрах тытма пуҫланӑ, кашни вак-тӗвекшӗнех асӑрхаттарнӑ, хальччен ирӗклӗн, хӗстермесӗр, хӗнемесӗр ӳстернине ӑна астутарсах тӑма пуҫланӑ.

Сохранив по отношению к сыну тон добродушно насмешливый и поощрительный, отец в общем стал относиться к нему строже, ставя ему на вид каждую мелочь и всё чаще напоминая, что он воспитывал его свободно, ни в чем не стеснял, никогда не бил.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ежовӑн пӗлменни пулман: вӑл прокурор горничнӑйӗ ача ҫуратса пани ҫинчен, прокурор майри уншӑн упӑшкине вӗри кофепе сапни ҫинчен шкула хыпар ҫитернӗ; вӑл кӑртӑш пулла ӑҫта тата хӑҫан тытма аванраххи ҫинчен каласа кӑтартнӑ; кайӑк-кӗшӗк тытма тапӑсем, читлӗхсем тума пултарнӑ; касӑрма маччи ҫинче пӗр салтак мӗншӗн тата мӗнле ҫакӑнса вилни ҫинчен те тӗплӗн хыпарланӑ, тата паян учитель кам-кам ашшӗнчен мӗнле парнесем илни ҫинчен те пӗлтернӗ.

Ежов знал всё: он рассказывал в училище, что у прокурора родила горничная, а прокуророва жена облила за это мужа горячим кофе; он мог сказать, когда и где лучше ловить ершей, умел делать западни и клетки для птиц; подробно сообщал, отчего и как повесился солдат в казарме, на чердаке, от кого из родителей учеников учитель получил сегодня подарок и какой именно подарок.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсен, мӗскӗнсенӗн, кум тума та никам та пулман; пулсан та, хӑна пӑхмалӑх вӑй пулман, ҫавӑнпа та никам та вӗсен ачине тытма пыман.

А как они бедные, угостить им кумов да гостей нечем, — не идет к ним никто крестить!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах пурнӑҫа хӑҫан тытма пуҫлассине те ан ман…

Но — знай время, когда и за правеж взяться надо…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех