Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрӗ (тĕпĕ: юра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрӗ, шанса тӑрӑпӑр, моди вӑл, яланхиллех, часах иртсе кайӗ, Раҫҫее юратасси вара ӗмӗрлӗхех юлӗ.

Ну да ладно, будем надеяться, что если мода со временем и пройдет, то любовь к России останется.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Юрӗ, вунӑ ҫулта мар пулин те, ҫирӗм ҫулта татса парӑпӑр вӑл ыйтӑва, анчах мӗнле, мӗнпе?

Проблему-то мы не в десять, так в двадцать лет решим, как, чем?

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Юрӗ, Василий упранса юлчӗ.

Ну, ладно, Василий уцелел.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кунта та эпир пӗр-пӗрне шуйттанпа пӗрех йӑлӑхтарса ҫитернӗ, юрӗ тейӗпӗр ҫавах, ют сӗтел хушшине пуҫтарӑнса ларӑпӑр, сӑнӑмӑрсем-сӑмсасем вара — ҫавсемех.

Мы и тут друг другу насточертели, сядем за другой стол, а рожи — те же.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

«Илместӗн? Ну, юрӗ!» — терӗ те вӑл хуҫа аллине шарт ҫупса пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе вӑртах ҫавӑрӑнчӗ.

«Не возьмешь? Ну, бог с тобой!» — вдруг проговорил он, ударив по руке хозяина и с размаху повернувшись от него всем телом.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

— Мӗнех вара, юрӗ.

— Ну и что же, хорошо.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юрӗ.

Куҫарса пулӑш

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юрӗ, кай кунтан…

— Ладно, иди отсюда…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юрӗ эппин!

Куҫарса пулӑш

Ёлка // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Юрӗ

Куҫарса пулӑш

Николай Харитонов сапёр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 270–280 с.

Юрӗ, эпӗ сире ун ҫинчен мӗн пӗлнине каласа ларӑп, — терӗ вӑл юлашкинчен, пырӗнче чӑрмантарса тӑракан темле пысӑк татӑка ҫӑтса янӑ евӗр.

— Ладно, расскажу я вам об ней, что знаю, — сказал он, наконец, точно проглотив большой кусок, застрявший в горле.

Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.

Куҫ умне пулнӑ суранӗпе сулӑнкаласа каякан атте килсе тухрӗ, вӑл ман патӑма килчӗ те унӑн тупа туса каланӑ сӑмахӗсем тепӗр хут илтӗнсе кайрӗҫ: «Э, юрӗ… пӑрахмастӑп… парӑнмастӑп».

Глядя на простую бумажку, вырванную из ученической тетради, я вспоминал своего отца, пошатывающегося от огнестрельной раны, и снова услышал его клятву: «А ничего… не брошу… не сойду».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Каплах официально пулмасан та юрӗ, Лагунов.

— Не так официально, Лагунов.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Юрӗ, лайӑх туса паратӑп», — тет.

Говорит: «Ладно, сделаю в лучшем виде».

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Юрӗ.

Куҫарса пулӑш

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

«Мӗн-ха, юрӗ, пире те хамӑр кучченеҫсемпе сире хӑналама шӑпах вӑхӑт пулать», — тесе шухӑшлатӑп.

«Что ж, — думаю, — и, ладно, вот и нам будет как раз самая пора гостинец свой преподнести!»

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

«Юрӗ, эпир кунта сирӗн хӑнасене сӑра вӗретсе парӑпӑр!» — тесе шухӑшлатӑп.

«Ладно, — думаю, — мы тут нашим гостям бражки сварим!»

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Юрӗ.

Куҫарса пулӑш

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Юрӗ, тетӗп, тӑхтаса пӑхар, вӗрене кирек мӗн чухлӗ явсан та, ҫавах вӗҫӗ пулать, вӗҫне тухӑн-ха, тетӗп.

Ладно, думаю, погодим, сколько верёвочку ни вить, а концу быть, допрыгаешься.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Юрӗ, малалла итлӗр.

Ну, ладно, слушайте дальше.

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех