Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫемҫе сăмах пирĕн базăра пур.
ҫемҫе (тĕпĕ: ҫемҫе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепри хӑйне ҫилӗ хывтарасшӑн мар иккен, утас утӑмӗнчи ҫемҫе тислӗке таптаса шӑршӑ-маршӑ сариччен вӑл Кӑрмасун пеккисенчен пӑрӑнарах утма пӑхать.

Потому что люди не желают трогать навоз, иначе он развоняет.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑпри ҫемҫе, ӗҫӗ пӗлмен ӗҫ мар, иккӗн шӑтӑк алтаҫҫӗ, иккӗн юпа лартаҫҫӗ, вӗрлӗкпе хӑма тиесе килнӗ Иҫливан ачисем те Шерккей патнех ӗҫлеме юлчӗҫ.

К тому же дело для всех не новое, да и земля мягкая, податливая, двое копают ямы, двое столбят столбы, а сыновья Исливана, что привезли доски и жерди, остались возле Шерккея.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыв ҫав тери ӑшӑ, пӗрре те тинӗсри пек мар, тӗпӗ те ҫемҫе, чулсӑр.

Вода оказалась удивительно теплой, совсем не такой, как в море, и дно мягкое, без камней.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ӑна ҫемҫе ҫӗре вырттарчӗҫ.

Его положили на что-то сыпучее.

4 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Вӑл пылпа хӑяр ҫирӗ, дыня та ыйтасшӑн пулчӗ, анчах ҫисе яраймасран хӑрарӗ те, — тӑчӗ, хыпашланкаласа, улӑм купи патне ҫитрӗ; ҫемҫе те ырӑ шӑршлӑ улӑм ҫине выртрӗ.

Он съел еще меду с огурцом, хотел было попросить дыни, но почувствовал — не осилит, встал, ощупью добрел до соломенного стожка и свалился в его пахучую мякоть.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Эпир ҫемҫе вагонпа каймалли билет илтӗмӗр.

Мы взяли билет в мягкий вагон.

«Манӑн питӗ пурӑнас килет» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Чул ҫавӑн пек ҫемҫе туйӑнасса тата вӑл ҫутта куҫкӗски пек сапалама пултарасса эпӗ нихҫан та шухӑшламан.

Никогда я не думала, что камень может казаться таким мягким и излучать столько света!

Тӗлӗнмелле ҫулҫӳрев // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пӳрт тавра пӗр каҫрах хӳсе тултарнӑ мамӑк пек кӑпӑш та ҫемҫе юр купи ҫинче, утӑ ҫинчи пек йӑваланчӗҫ, юрла вылярӗҫ, унтан Зойӑран та ҫӳллӗрех ҫын кӗлетки турӗҫ.

Без устали играли в снежки; точно в сене, кувыркались в мягких, пушистых сугробах, которые разом выросли вокруг дома; вылепили большую, выше Зои ростом, снежную бабу.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шинкӗл хальхинче хуҫан уҫӑ кӑмӑлне асӑрхарӗ, куҫӗ йӑваш иккен, сасси те ҫемҫе.

Шингель сразу смекнул: хозяин в добром расположении духа.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кил кунтарах, кил-ха эс, ман тӳшеке кур, епле ҫемҫе

Поди, поди ко мне…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрансан та вырӑсла апат ҫити ҫемҫе тӳшекӗм ҫинче выртатӑп, саҫҫим.

А встаю поздно, пока не нанежусь в мягкой постели.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чимӗр-ха, — терӗ Кантюк, ҫемҫе те тулли аллисене кӑштах ҫӳлелле ҫӗклетсе.

— Ты нас спрашиваешь? — вкрадчиво начал Кандюк, удивленно разведя пухлые мягкие руки.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лашасем хӑях хушшинчи ҫемҫе курӑка суйласа, кӑмӑрт-кӑмӑрт тутарса ҫиеҫҫӗ.

Лошади выискивают среди осоки мягкую траву и деловито хрумкают ее.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Стёпка ҫемҫе диван ҫинче вӑранчӗ те, хӑй ҫак палламан, пит типтерлӗ пӳлӗме епле майпа лекнине нумайччен тавҫӑрса илеймерӗ.

Проснулся Степка на мягком диване и долго не мог сообразить, как он попал в эту незнакомую, хорошо обставленную комнату.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эх, курӑкӗ епле ҫемҫе, ытармалла мар.

— Эх, какая трава мягкая, просто перина!

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӗтелӗ те уншӑн темле меллех мар пек, ҫӳллӗрех, сарлака сак тӑрӑх сарса тухнӑ кашма та ытла ҫемҫе, вӑл пур — ларать, куҫне мӑчлаттарса, килӗнчи картишӗнче каскаланӑ хыҫҫӑн аллине те пулин ҫума ӑс ҫитереймерӗ-ҫке.

И стол-то ему неудобен — высок слишком, и кошма на широченной лавке чересчур мягка, и все же он сидит, хлопает глазами, не успев даже помыть руки после возни во дворе.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн алли темле ҫемҫе те сивӗ япалана тӗртӗнчӗ.

Рука его уперлась во что-то мягкое и холодное.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Стёпка ӑна сӑтӑркаласа ҫемҫетесшӗн пулчӗ, анчах алли темле ҫемҫе ҫӑмлӑ япалана тӗртӗнчӗ.

Степка хотел ее растереть, но рука наткнулась на что-то мягкое, пушистое.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тойво пӗр курсантпа пӗрле кулак арӑмӗн ҫемҫе вырӑнӗ ҫине хӑпарса выртнӑ.

Тойво с одним курсантом забрался на мягкую постель кулачки и спал, не помня себя.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Кушак аҫи сасартӑк авӑнса илсе, шӑши ҫине хӑйӗн чӗрнеллӗ ҫемҫе урисене ерипен хурса, хуллен ун ҫине сиксе ӳкрӗ.

Кот, неожиданно изогнувшись, мягко прыгал, опуская на нее свои легкие когтистые лапы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех