Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

еннелле сăмах пирĕн базăра пур.
еннелле (тĕпĕ: еннелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Каҫарӑр та мана, эсир ӑна пӗтӗмпех пӗтерсе лартасшӑн, — ун еннелле ҫаврӑнчӗ Огнянов.

— Прошу прощения, вы требуете ее деградации, — обернулся к нему Огнянов.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӑх-ха, ҫавӑ кам унта? — терӗ тухтӑр, анкарти хӳттинче пытанса тӑракан ҫын еннелле кӑтартса.

— Смотри-ка, кто это там? — проговорил доктор, указывая на человека, притаившегося у ограды.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пирӗн еннелле вӑкӑр пек пӑхать, ҫийӗнчен тата Краличе хӳтӗлекен йытӑ-ҫке.

Смотрит на нас, как бык, и к тому же — сторожевой пес Кралича.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов Соколовпа калаҫса пӗтернӗ хыҫҫӑн Смион хаджи еннелле ҫаврӑнчӗ.

Огнянов, прервав свою беседу с Соколовым, проговорил:

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла мухтаса калани Фратю кӑмӑлне самай ҫӗклентерчӗ, кунта пуҫтарӑннӑ ҫынсем еннелле вӑл мӑнаҫлӑн ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Весьма польщенный, господин Фратю горделивым взглядом окинул компанию.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Иван Селямсӑз ав, сӑмсине шӑнкарма та куҫне шӑлма тутӑрне кӗсйине чикменскер, ун еннелле тарӑхса пӑхса илчӗ.

Иван Селямсыз, то и дело шмыгавший носом, сдерживая слезы, бросил на него свирепый взгляд.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак тӗлӗнмелле вырӑнта пӳлме пӑхнӑшӑн ун еннелле нумайӑшӗ сиввӗн пӑхса илчӗҫ.

Многие сердито смотрели на несдержанного зрителя, который поднял шум в самом интересном месте.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовпа Смион хаджи ун еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗҫ: Каблешков иккен.

Стефчов и Хаджи Смион обернулись, они увидели Каблешкова.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Онбаши ӑнсӑртран ҫеҫ ун еннелле ҫаврӑнса йӗрӗнсе пӑхрӗ.

Онбаши, случайно повернувшись в сторону юродивого, бросил на него презрительный взгляд.

XVI. Ҫӑва калаҫать // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑхӑт-вӑхӑт йӑлӑмпа ҫил вӑшӑрхаса иртет, таҫтан инҫетрен пӗчченшер шӑнкӑрав сассине илсе ҫитерет — каҫа юлнӑ кӗтӳ хула еннелле анать.

Время от времени легкий ветер доносил в долину отдаленный звон колокольчиков — это запоздалые стада возвращались в город.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӗр тарӑн вар еннелле ҫул тытрӗ.

Он держал путь к горному ущелью.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тухтӑр, ун еннелле хаяррӑн пӑхса, ӑна пӗр сӑмахсӑрах тӗксе кӑларчӗ, алӑка хупса, питӗркӗчне ярса хучӗ.

Бросив на старуху свирепый взгляд, доктор молча вытолкал ее вон, захлопнул дверь и опустил щеколду.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ӑна куҫран пӑхаймарӗ, вӑл стена еннелле ҫаврӑнса хӑй сӑмахне тӑсрӗ.

Огнянов не смел на нее взглянуть; он говорил, обернувшись к стене.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл бейпе туслӑ пурӑннине пурте пӗлеҫҫӗ, вӑл тӗрӗксемпе килӗштерсе ҫыхӑнать, халь ӗнтӗ мӗн шухӑшлать-ши вӑл, тесе пӑхрӗҫ ун еннелле.

Все знали о его дружбе с беем, о его связях с турками и теперь стремились хоть что-нибудь прочесть на его лице.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чавса таран ҫара аллине ҫӗклесе, Кирилпа Мефоди сӑнӗсене кӑтартрӗ, лешсем ун еннелле лӑпкӑн пӑхса тӑраҫҫӗ.

Райна подняла голую до локтя ручонку и молча показала на Кирилла и Мефодия, которые благосклонно смотрели на нее с иконы.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫамрӑк ҫыннӑн тертпе асап курса шурӑхнӑ сӑнарӗ хӑюллӑн ҫуталнӑ пек пулса тӑчӗ, Огнянов халӑх чӗрине хӑй еннелле ҫавӑрчӗ.

Одухотворенное лицо молодого человека, бледное от перенесенных страданий и освещенное смелым взглядом живых глаз, подкупило все сердца.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пурне те хӑй енне илештерчӗ, ҫынсен кӑмӑлне кайрӗ вӑл, пурте ун еннелле пӑхрӗҫ.

Своим поступком Огнянов вызвал сочувственный и одобрительный гул, привлек к себе все взгляды, завоевал все симпатии.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах ак сасартӑк хыҫаларах тӑнӑ ҫынсен хушшинчен Бойчо Огнянов тухни курӑнчӗ, ҫынсем шӑпах пулса тӑчӗҫ, пурте ун еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗҫ.

Но вдруг наступила гробовая тишина, и все взоры обратились в одну сторону, из толпы вышел Бойчо Огнянов, который до сих пор стоял поодаль, стараясь остаться незамеченным.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрача хӑйӗнчен мӗн ыйтнине те манса кайрӗ, вӑтанса ӳкрӗ, Рада пулӑшасса кӗтнӗ пек ун еннелле пӑхса илчӗ.

Девочка так смутилась, что позабыла вопрос, и жалобно взглянула на Раду, словно прося у нее помощи.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Итлессе ӗнтӗ веле-селе кӑна итлем пек турӗ, анчах Юрдан хӗрӗ Лалка тӑнӑ еннелле тӑтӑшах ҫаврӑнса пӑхкаларӗ.

Слушал он рассеянно, а больше смотрел в ту сторону, где стояла Лалка, дочь Юрдана.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех