Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушӑ сăмах пирĕн базăра пур.

пушӑ (тĕпĕ: пушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Пушӑ пулсан та шанчӑк-ҫке.
Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Пушӑ вӑхӑт тупӑнсанах алла кӗнеке тытса ларатчӗ.
Куҫарса пулӑш

Уй — куҫлӑ, вӑрман — хӑлхаллӑ // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Кил хуҫипе алӑ тытнӑ хыҫҫӑн Юрий тӗпелти пӗртен-пӗр пушӑ пукан ҫине ларчӗ.
Куҫарса пулӑш

Адвокат ӗҫе пуҫӑнать // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Комаровсен икӗ пӳлӗмлӗ хваттерӗ ытла та пушӑ пек туйӑнчӗ Юрие.
Куҫарса пулӑш

Халӗ вара упӑшка куҫӗнчен ҫеҫ пӑхса лармалла, хамӑра валли пӗр пушӑ вӑхӑт та ҫук.
Куҫарса пулӑш

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Саша амӑшӗ пынӑ тӗле пушӑ пӳлӗмре ывӑлӗн япалисем ҫеҫ унта-кунта йӑваланса выртатчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Кантурсенче пушӑ ӗҫ вырӑнӗсем ҫук, тата ун пек учрежденисенче ӗҫлеме пӗлӳ те ҫук унӑн.
Куҫарса пулӑш

Манӑн хамӑн та пушӑ пӳрте таврӑнас килми пулчӗ.
Мне тоже не хочется возвращаться в пустой дом.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пушӑ пӳрте таврӑнса чунне ыраттарас темерӗ.
Не хотела бередить душу возвращаясь в пустой дом.

Пушӑ вӑхӑта вара сирӗнпе пӗрле ирттерӗп.
А свободное время буду проводить с вами.

Калӑр-ха, мӗншӗн пӗтетӗр эсир, мӗншӗн пӗтмелле сирӗн арӑмӑрсемпе ачӑр-пӑчӑрсем, мӗн пирки пуян хула пушӑ хир пек ишӗлчӗк купи пулса юлӗ.
Скажите, за что погибнете вы, за что погибнут ваши жены и дети и богатый город обратится в пустыню и развалины?

8 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗр айкӑш хӗрача картлам ҫӗклесе шыв ӑсма тесе урама тухнӑ, вӑл хӑй палламан ҫынсем ҫине шиклӗн пӑхса пырать, ӑна ҫавӑнтах сухаллӑ, уссиллӗ ҫынсем ҫавӑрса илеҫҫӗ те, вӑл пушӑ витрисене шанкӑртаттарса, кулса калла тарать.
Ошалелая девка идет с коромыслом, косясь на незнакомых людей, — ее сейчас же обступают бородатые, усатые, рослые, и она уже бежит назад, смеясь и громыхая пустыми ведрами.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Агриппина пушӑ сарӑ вагон тӑрӑх хӑй патнелле утса пынӑ хушӑра, вӑл чавси ҫине ҫӗкленчӗ, — унӑн начарланнӑ пичӗ-куҫӗ ҫинче хӗвел выляса илнӗ пек туйӑнчӗ.
Покуда Агриппина шла к нему по желтому опустевшему вагону, он приподнялся на локтях, — осунувшееся лицо его будто залилось солнцем…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем иккӗн пулнӑ, Агриппина пӗчченех, — чугунҫултан чылай аякра, кӳлӗ шыраса пушӑ ҫеҫен хире килсе кӗнӗ…
Их было двое, она одна, — далеко от железнодорожного полотна зашла в пустую степь, ища озерцо…

Ҫеҫен хир ҫав тери пушӑ та сӗм-тӗттӗм.
Степь была пустынна, темна.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Штабра ӗҫлекен хӗрлӗ сӑнлӑ этем, Иван ҫине пӑхмасӑрах — командир пушӑ мар, тесе тавӑрать.
Рыжий штабной, не глядя, ответил сухо, что командир занят.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӗрлӗ-кӗрен тӗслӗ пушӑ пӳлӗмри канцеляри сӗтелӗ ҫинче, нимӗн те пулман пек, сарӑ пуҫне чавси ҫине хурса, Руднев ҫывӑрать.
В пустом малиновом зале, на канцелярском столе, беспечно положив русую голову на локоть, спал Руднев.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Картишӗнче пит чипер сарай пур, ҫийӗ ҫук, анчах ӑшӗ пушӑ та таса, — тесе пӗлтерет Замоткин…
Замоткин сообщил, что на дворе роскошный сарай, правда, без крыши, но внутри чисто и пусто…

Ҫурма пушӑ хула ҫинчи тӳпе пӗр тӗтӗмсӗр, тап-таса тӑрать.
Небо было чисто, бездымно над опустевшим наполовину городом.

Степан тӑрать те, турӑш кӗтессинелле туртӑнать; унта, виҫӗ кӗтеслӗ сентре ҫинче — краҫҫин тултарнӑ пушӑ бутылка, тата кӗленчесӗр лампа тӑраҫҫӗ; хуралса ларнӑ пӗчӗк турӑш хыҫӗнчен хаҫат татки туртса кӑларать те, ӑна куҫӗпе виҫсе пӑхса, пӗр ансӑр татӑк ҫурса илет, унтан хут татӑкӗ ҫине енчӗкӗнчен табак тӗпренчӗксем юхтарать, ӑна ҫавӑрса туртса ярать, вара, чыхӑнса ӳсӗрме пуҫлать те, Агриппинӑран: — Мӗн ҫӑмӑлпа килтӗн-ха? — тесе ыйтать.
Он, привстав, потянулся к божнице, где на треугольной полочке стояли: бутылка из-под керосина, лампа без пузыря, — достал из-за черного образка обрывок газеты, примерившись, оторвал узкий лоскуток, высыпал из кисета крошки табаку, свернул, закурил и, закашлявшись, сказал Агриппине: — С чем пришла?

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика