Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрши (тĕпĕ: шӑршӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тепӗр эрнерен Сашӑна ытти ачасемпе пӗрле каллех райкома чӗнчӗҫ, унта вӗсене типографинчи сӑрӑ шӑрши кӗрекен вӗр-ҫӗнӗ билетсем пачӗҫ.
Через неделю Сашу с ребятами снова вызвали в райком и вручили новенькие, пахнущие типографской краской комсомольские билеты.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хирте ешӗл курӑкпа чечексен тутлӑ шӑрши пылланса тӑрать.
Пахло молодой травой, полевыми цветами.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сывлӑшра ӗнӗк шӑрши кӗрет.
В воздухе пахнет гарью.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл тӗтӗм шӑрши кӗрекен сывлӑша сӑмсипе туртса сывласа илчӗ те ялкӑшса хӑпаракан ҫулӑм еннелле пӑхрӗ.
Он тянет носом смешанный с дымом воздух, смотрит в ту сторону, откуда поднимаются топкие языки огня.

Оксана ҫӳҫӗпе аллисенчен хырпа мӑйӑр шӑрши кӗрет.
От волос и от рук Оксаны пахнет свежей хвоей, лесными орехами.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ӗнӗк шӑрши кӗре пуҫларӗ.
Запахло гарью.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Таврара тислӗкпе ҫӗршӗннӗ курӑк шӑрши кӗрет.
Пахло навозом, прелой травой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑйӗнчен ӑшӑ сӗт шӑрши кӗрет, унӑн кӑвак та ҫаврака куҫӗсем Саша ҫине кӑмӑллӑн пӑхаҫҫӗ.
От теленочка пахло парным молоком, и глаза его — синие, круглые — доверчиво глядели на Сашу.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сухӑрпа ҫӑр шӑрши кӗрет.
Приятно пахнет смолой и краской.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Часовой ура сассине сывлама пӑрахсах итлерӗҫ, хулӑн стенасем патне пычӗҫ те, мӑкпа смала шӑрши кӗрекен хушӑсенчен пӑшӑлтатрӗҫ:
Затаив дыхание они прислушивались к шагам часового, пробирались к толстым бревенчатым стенам и, прижимая губы к пахнущим мохом и смолой пазам, шептали:

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӑлан йывӑҫҫипе нӳрлӗ курӑк шӑрши кӗре пуҫларӗ…
Запахло шиповником, влажной травой…

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗвелпе ӑшӑнса ҫитнӗ сывлӑшра тӗрлӗ-тӗрлӗ шӑршӑ хутӑшса кайнӑ: пӗтнӗк шӑршипе хуратул шӑрши те пур, курӑксемпе чечексен шӑрши те кӗрет.
В нагретом воздухе смешивались все запахи: пахло мятой, гречихой, травой и цветами.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Юнашар пӳлӗмре, икӗ еннелле уҫӑлакан шурӑ алӑксем хыҫӗнче, ҫын пурӑнман шӑршӑ кӗрет, кӗтесрен, ҫаврака ывӑссемпе витнӗ каткасем ретӗн-ретӗн ларакан ҫӗртен, тутлӑ пыл шӑрши кӗрет.
Белая двустворчатая дверь вела в соседнюю комнату; там было свежо и чисто, а из угла, где стояли в ряд бочонки, покрытые круглыми крышками, сильно пахло медом.

Шӑпланнӑ вӗллесем тӗлӗнче пылпа хуратул шӑрши кӗрет.
Запах меда и гречи носился над спящими ульями.

Ҫул тин улӑхалла пӑрӑнчӗ; тин ҫеҫ ҫулса пӑрахнӑ, шанса кайнӑ чечексемпе курӑксен тутлӑ шӑрши сӑмсана пырса кӗчӗ.
Дорога свернула на свежескошенный луг; остро запахло увядающими цветами и травами.

Шыв курӑкӗсен шӑрши тата пӗтнӗк шӑршипе хутӑшса кайнӑ сухӑр шӑрши кӗрет.
Пахнет речной водой и водорослями, запах мяты смешивается с запахом хвои.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Типӗ те ҫӳлӗ ҫыран ҫинче сарӑ хырсем сухӑр шӑрши кӑларса лараҫҫӗ.
На высоком берегу было сухо, желтели сосны, пахло свежей хвоей.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эх, шӑрши епле!
Эх, и пахнет!

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Интереслӗ, мӗнле чечексенчен пыл шӑрши кӗрет-ха ҫав?..
Интересно, от каких это цветов пахнет медом?..

Классенче ҫутӑ та сулхӑн, сӑрпа чус шӑрши кӗрет, урайӗнче тутлӑ шӑршӑ кӗрекен утӑ выртать.
В классах было светло и прохладно, пахло краской и свежим тесом, на полу лежало душистое сено.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика