Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшинчен (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Щорс портвейн черккине тытса ӑна шӑршласа пӑхнӑ, унтан пӗр сыпкӑм ӗҫнӗ те ҫӳҫенсе сӗтел хушшинчен сиксе тухнӑ, сурма пуҫланӑ.

Взяв рюмку портвейна, Щорс понюхал его, выпил глоток и, передернувшись от отвращения, выскочил из-за стола, заплевался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ҫил хӑваланипе бот мол тӑрӑх кайӑк пек вӗҫсе пынӑ, паруссене пӑхӑнса, ӑҫталла пӑрас тенӗ, ҫавӑнталла ансаттӑн пӑрӑннӑ, шыв айӗнчи чул куписем хушшинчен питӗ ҫӑмӑллӑн пӑрӑнса иртнӗ, юлашкинчен, паруссене антарнӑ хыҫҫӑн, ҫыран хӗрри патне тухнӑ.

Бот, подгоняемый ветром, летел вдоль мола, послушно поворачивался, повинуясь парусам, ловко лавировал, словно избегая подводных скал, и наконец, опустив паруса, пошел к берегу.

Хӑрушӑ хыпарсем // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Эсир пире выльӑх-чӗрлӗх тавӑрса панӑ чухне пӑтрану таврашӗ ан пултӑр тесе, эпир вӗсен паллисене те ҫырса тухрӑмӑр, — тесе ӑнлантарса панӑ халӑх хушшинчен тахши.

— Мы опись учинили, какая у кого скотина угнана, с ейными приметами, чтобы недоразумения не было, когда скотину нам вертать будешь.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Богунский полкӑн ҫулӗ ҫинче, Чернигов районӗнче, гетманӑн гайдамак корпусӗ тӑнӑ, кӑшт каярах, Киева пырса кӗнӗ ҫӗрте, «головной атаман» Петлюра кулаксем хушшинчен пухнӑ хӑйӗн чи шанчӑклӑ бандисене вырнаҫтарнӑ.

На пути Богунского полка, в районе Чернигова, стоял гетманский корпус гайдамаков, а дальше, на подступах к Киеву, «головной атаман» Петлюра сосредоточил свои наиболее боеспособные кулацкие банды.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Кимӗсем улӑх тӑрӑх авкаланакан юханшывӑн темиҫе кукӑрӗнчен ишсе иртсен, вӑл вӗсене аллипе хушмалла сулса чарнӑ та, пиҫиххи хушшинчен питӗ ӑста касса тунӑ пистолет туртса кӑларса, ҫырана сиксе аннӑ.

Когда лодки прошли несколько колен извивающейся среди лугов реки, он остановил их повелительным жестом, выхватил из-за пояса большой деревянный, искусно вырезанный пистолет и выпрыгнул на берег.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Сасартӑк тӗмсем хушшинчен виҫӗ йытӑ пӗр харӑс сирпӗнсе тухрӗҫ.

Вдруг из кустов выскочили сразу три собаки.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Вӑл курӑксем хушшинчен тухрӗ те ман ҫинелле тинкерсех пӑхма пуҫларӗ.

Он вышел из травы и внимательно смотрел на меня.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Чжан-Бао пӑшалне илчӗ те курӑк хушшинчен тухакан чӗрчуна пеме хатӗрленсе ларчӗ, анчах удэхеец кӗтсе тӑмарӗ, вӑл васкавлӑн кӗсмене шыва чикрӗ те, хӑйӑр ҫине тӑрӑнтарса, кимме вӑйлӑн шалалла тӗртсе ячӗ.

Чжан Бао схватил ружье и приготовился стрелять, чуть только животное покажется из травы, но удэхеец не стал дожидаться появления непрошеного гостя — он проворно опустил весло в воду и, упершись им в песчаное дно, плавным, но сильным движением оттолкнул лодку на середину протоки.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Сӗтел хушшинчен тухсан, пурте пӗлекен вӑйӑсене пуҫараҫҫӗ.

Встав из-за стола, играют в общие игры.

Ҫуралнӑ кун // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчен тухсан, арҫынсем хӗрарӑмсемпе пӗрле ҫӳреҫҫӗ.

Выходя из-за стола мужчины сопровождают дам.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчен тухнӑ чухне юлакан татӑксене ҫисе яма, эрех черккисене, лимонад стаканӗсене пушатма васкамалла мар.

Вставая, не нужно торопливо доедать остатки на тарелке и опорожнять рюмку с вином или стаканы с лимонадом.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчен тухнӑ чухне пукана сӗтел ҫумнех тӗртсе лартса хӑвармалла.

Вставая из-за стола, не оставляют стул отставленным, а пододвигают его обратно к столу.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кил хуҫи арӑмӗ (пурте апатланма ӗлкӗрчӗҫ пулсан) сӗтел хушшинчен малтан тухать.

Хозяйка поднимается первая (конечно, если все уже покушали).

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Апатланнӑ сӗтел хушшинчен пурте тӑраҫҫӗ, нумай ларни аван мар.

Там, где есть место, не засиживаются долго за столом, а встают сразу же после еды.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнасем хушшинчен кама та пулин уйӑрса пӑхасшӑн пулсан, кил хуҫи ура ҫине тӑрать те ун сывлӑхӗшӗн черкке ҫӗклет.

Если среди гостей есть кто-то, кому хозяин хочет выразить особое внимание, он встает и обращается к нему, произносит тост за его здоровье.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑна сӗтел хушшинчен тухрӗ пулсан, ун черккине тултармаҫҫӗ.

Рюмку гостя, временно вышедшего из-за стола, не наполняют.

Ӗҫмеллисем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ватӑ хӗрарӑм килчӗ пулсан, ӑна саламланӑ чухне ҫамрӑк хӗрарӑмсем сӗтел хушшинчен ҫӗкленеҫҫӗ.

Если входит пожилая дама, приветствуя ее, встают и молодые женщины.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кун пек тума май пулмасан, апат ҫинӗ хыҫҫӑн хӑнасем сӗтел хушшинчен тухаҫҫӗ, кил хуҫи хӗрарӑмӗ ҫак хушӑра сӗтел ҫинчен пуҫтарать.

Если такой возможности нет, то гости встают из-за стола, чтобы хозяйка могла его убрать.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинчен тухсанах ҫын патӗнчен тухса кайни этепсӗр.

Уходить сразу после того, как встали из-за стола, неприлично.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Шерккей те текех хӑй вырӑненче ларса тӑраймарӗ, пуканӗ кӗтессинчен тӗренкелесе, йывӑррӑн ҫӗкленчӗ, хӑй сисмесӗрех аллисем чӑмӑртанчӗҫ, темшӗн чӗри тӗлне тытса пӑхрӗ, унтан Тухтара тӑрӑнчӗ: — Тухса кай сӗ-сӗтел хушшинчен, и-илтетне? Ту-тухса кай сӗтел хушшинчен! — шӑл витӗр хӗссе кӑларчӗ вӑл сӑмахӗсене.

Шерккей тоже не усидел больше на месте, опираясь о спинку стула, он тяжело поднялся, кулаки его сжались сами собой, он готов был пробуравить Тухтара взглядом: — Сейчас же выйди из-за стола, слышишь? Выметайся сию же минуту! — процедил он сквозь зубы.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех