Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн тетӗн эс, Кирияк?

— Что ты говоришь, Кириак?

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин эс, Кирияк, тархасшӑн ан ман-ха ман ӗҫ пирки, — терӗ вӑл пӳлӗмрен тухнӑ хушӑра.

— Не забудь, пожалуйста, о моем дельце, Кириак! — попросил он, выходя из комнаты.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха, эс пӗлетне ӗнер шкулшӑн тӑрӑшакансем шкула пынине? — каллех пуҫларӗ Мердевенджиев.

— Да, а ты знаешь, что вчера попечители приходили в школу? — снова начал Мердевенджиев.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн каласшӑн эс мана? — ыйтрӗ унран Стефчов.

— Ну, что скажешь? — спросил Стефчов.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огняновпа йӑлт хирӗҫсе кайрӑм, халь ӑна шӑлсах тӑкма шут тытрӑм, — Стефчов сӑмахне пит хивре пуҫланӑччӗ те, анчах, ҫак сӳпӗлти хӗр-манаха шанма юраманнине ас туса илсен, ҫапла кӑна каласа хучӗ: — вӑл ӗҫе пӗтӗмпех полици тӑвать, эс сӑмах та ан шарланӑ пул!

— Я рассорился с Огняновым и наконец решил стереть его в порошок, — начал Стефчов сердито, но, вспомнив, что на болтливую монахиню нельзя положиться, оборвал речь и сказал: — Впрочем, все это дело полиции, ей и карты в руки… Только прошу вас, госпожа, молчок!

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫта ытла васкарӑн вара эс?

— Куда ты так спешил?

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Госпожа, эс мана тӗрӗс каларӑн, — терӗ вӑл, Ровоама хаджи пӳлӗмне ҫитсе кӗрсен.

— Ты была права, госпожа, — сказал он Хаджи Ровоаме, войдя в ее келью.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрӗ эппин, ҫула май кӗрсе тухӑн ман пата, эс пырасса кӗтсех тӑрӑп.

— Ну, хорошо, зайди за мной, я буду ждать тебя дома.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин, эс вӑрласа кай ӑна!

— Тогда укради ее!

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗншӗн халиччен ҫураҫмарӑн вара эс? — ыйтрӗ Огнянов.

— Почему же ты не сватался к ней до сих пор? — участливо спросил Огнянов.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫтан пӗлетӗн эс? — ыйтрӗ тухтӑр.

— Откуда ты знаешь? — спросил доктор.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӑй пӗлет-и эс ӑна савнине?

— Она это знает?

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тухтӑр, чӗрӳ ирӗкре теттӗнччӗ-ҫке эс мана.

— Доктор, а ты мне не говорил, что сердце твое несвободно.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тата эс пӗлетне-ха, Стефчов ыран евчӗ ярать…

Да, ты знаешь, завтра Стефчов засылает сватов…

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле шухӑшлан эс, Стефчов пире чӑнласах хӑратма пӑхасшӑн-и?

— Как ты думаешь, за угрозами Стефчова скрывается что-нибудь серьезное?

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Куҫӑхтарас марччӗ те сана, Фратю, пур пӗрех калам-ха: эс чӑннипех ухмахланнӑ ҫын пек туйӑнтӑн…

Не сглазить бы тебя, Фратю, но я все-таки скажу: ты был совсем сумасшедшим…

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ухмахланнине пит ӑста выляса кӑтартрӑн эс!

А как хорошо ты сыграл сумасшедшего!

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сан пек выльӑха кирек мӗн чухлӗ тӑн кӗртсен те усса пымасть, эс пур пӗрех ӑнланас ҫук.

Такой скотине, как ты, сколько ни долби, все равно ни черта не поймешь.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс «Клио» хаҫата тупса вула.

Ты найди «Клио» да почитай.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Малтан эс пире Герцеговинӑри пӑлхав пирки вуласа пар! — хушрӗ ӑна Мичо бай.

— Сначала прочти о герцеговинском восстании! — приказал дядюшка Мичо.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех