Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

эс сăмах пирĕн базăра пур.
эс (тĕпĕ: эс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗн туса ҫӳретӗн эс кунта? — тесе ыйтрӗ вӑл.

А что же ты здесь делаешь? — спросила она.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Марин пичче, ҫак тикана эс хуралласа тӑр! — хушрӗ Огнянов пӗр ватӑрах пӑлхавҫа.

— Дядя Марин, возьми этого цыгана под стражу! — строго приказал Огнянов одному пожилому повстанцу.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс мӗнле хурахсем пирки калаҫатӑн? — пӳлсех ыйтрӗ унран Огнянов.

— О каких это разбойниках ты говоришь? — строго остановил его Огнянов.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Иван, мӗн тӑватӑн эс унта? — ыйтрӗ Огнянов Боримечкӑран, лешӗ тыткӑнри ҫыннӑн хутаҫне тем пӑхнине асӑрхаса.

— Ты чего там возишься, Иван? — спросил Огнянов Боримечку, заметив, что тот роется в торбе пленника.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑс тетӗн пуль эс ҫапла ҫӳреме?

Ты скажешь — стыдно это?

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Бяла Черкваран эс чӑнах та ӗнер тухрӑн-и?

— Ты действительно только вчера ушел из Бяла-Черквы?

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха, учитель, вӑл ӗҫе эс мана шанса пар, терӗ Боримечка.

— Нет, учитель, лучше оставь ее для меня, — вмешался Боримечка.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Итле-ха эс, пӗтӗмпе чӑннипе каласа пар, суйсан, пуҫна чул ҫине ҫапса ватма хушатӑп! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

— Слушай, ты, выкладывай всю правду, не то я прикажу размозжить тебе голову о камень! — крикнул Бойчо, внезапно побагровев от гнева.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эс ӗҫле, Болгарие ирӗке кӑларах, эпир сан Рада Госпожинӑна патша майри тӑвӑпӑр».

Валяй, освобождай Болгарию, а Раду Госпожину мы сделаем царицей».

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑссӑр эс!

Все это — низость и подлость!

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн тӑвасшӑн эс? — ыйтрӗ Рада ӗсӗкленӗ май.

Что ты собираешься делать? — спрашивала Рада, захлебываясь от рыданий.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эппин эс, тӑхлачӑ, каллех пӗр-пӗччен тӑрса юлтӑн иккен?

— Так, значит, тетушка Лиловица, ты опять осталась одна, как перст?

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шурӑ чуллӑ эс, Мускав!..

Золотая голова, Белокаменная…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ылтӑн пуҫлӑ эс, Мускав!

Золотая голова!

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чирленӗ ҫав эс, тӑванӑм, Вертер бай, сан халех сипленмелле пулать.

— Да, ты болен, братец, и надо тебе полечиться, мой милый Вертер.

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ан кай-ха эс, санран ыйтса пӗлмелли пур…

— Повремени-ка, надо тебя спросить кое о чем…

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эй, чим-ха эс! — кӑшкӑрса чарасшӑн пулчӗ вӑл.

— Эй, ты, погоди! — повелительно зарычал Редактор.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗксӗк эс, ҫав вӑрттӑн хӑна вӑл, пӗлессӳ килсен, Радӑна ҫураҫакан Бойчо Огнянов! — тесе кӑшкӑрчӗ те Кандов ҫавӑнтах Стефчова хӑлха чикки тӑхӑнтартса ячӗ.

— Этот тайный гость, мерзавец ты этакий, был ее жених Бойчо Огнянов! — крикнул Кандов и ударил Стефчова по лицу.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун пирки пулсан, эпӗ сана тӳррипех калатӑп: эс элекҫӗ, ирсӗр ҫын! — терӗ студент, сывлӑшне аран ҫавӑрса.

— Если ты ее имеешь в виду, так я тебе прямо скажу: ты клеветник и низкий человек! — воскликнул студент, задыхаясь.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан вара ывӑлне хӑлхинчен пӗтӗрсе тытрӗ те, кулкаласа: — Эс тата, ашак тихи, мӗн ҫӗклесе пыран? — тесе ыйтрӗ.

И, схватив сынишку за ухо, проговорил с улыбкой: — Эй, осленок, что это ты тащишь?

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех