Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл аяккинелле чупса кайсан тин, тискер кайӑк шӑрши ӑҫтан хытӑрах кӗнине сиссе, ҫав еннелле кайӑк хыҫҫӑн чупать.

Она отбежит в сторону и тогда только чует, в какую сторону сильнее пахнет, и бежит за зверем.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗри шӑрша аван пӗлет, мӗн шӑрши кӗнине вӑл аякранах сисет, тепӗри, ҫӗрӗк ҫӑмартана шӑршласа пӑхсан та, нимӗн те сисмест.

У одного чутье сильнее, и он слышит, чем пахнет издалека, а другой нюхает гнилое яйцо, а не чует.

Сисӗм // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лаша тарӗ шӑрши кӗретчӗ, пӗрмай лашасене пушӑпа ҫапни, вӗсене кӑшкӑркалани, лашасем урисемпе манежа шаклаттарса пыни илтӗнетчӗ.

И пахло лошадьми, и слышно было, как хлопают бичами, кричат на лошадей, и лошади стучат копытами о деревянные стены.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман сӑмса ӗнтӗ ун ҫӑварӗнче, ҫӑварӗнчен вӗри ҫапать, юн шӑрши кӗрет.

Нос мой уж у него во рту, и чую я — жарко и кровью от него пахнет.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унӑн шӑрши аякранах кӗрсе тӑратчӗ.

Издалека слышен был ее запах.

Ҫӗмӗрт // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ӗҫме парӑр! — чашкӑрчӗ эрехҫӗ, хӑйӗнчен вара йӗрӗнмелле эрех шӑрши перет.

— Пить! — зарычал пьяница, от которого так и разило отвратительным запахом водочного перегара.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытӑ хир чӑххи йӗрӗпе малалла мӗн чухлӗ кайнӑ, ӑна чӑхӑ шӑрши ҫавӑн чухлӗ кӗререх парать.

Чем дальше будет идти собака по следу, тем сильнее ей будет пахнуть.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте сывлӑшра ванилӗн тутлӑ шӑрши сарӑлнӑ, вӑл хӑш йывӑҫран тухнине пӗлме ҫук.

Кое-где в воздухе разливался тонкий аромат ванили, и нельзя было обнаружить, от какого дерева он исходит.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халӗ, ак, хуплу-кукӑльпе пӗрле ӑшӑ ҫӑкӑр шӑрши сӑмсана кӑтӑкласа килентерет, кӑкӑра ыррӑн-ыррӑн ҫупӑрлать.

И теперь сдобный запах пирога и свежего хлеба щекочет ноздри, и оттого, наверное, в избе кажется еще теплее.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӳртре, тин сунӑ сӗт шӑрши евӗр, ҫӑра та ҫумӑр ҫапса уҫӑлтарасла савӑк сывлӑш тӑрать.

А в избе пахнет молоком и какими-то травами.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кунта Мария Александровнӑна лайӑх, ӑшшӑн кӗтсе илчӗҫ, ҫак пӳлӗмре темӗн чухлӗ кулӑ ҫуталчӗ; акӑ хӗр тӑрать юнашар, хӑйӗн амӑшне питӗ тунсӑхласа ҫитнӗ пулмалла вӑл, Мария Александровна ҫумне тачӑ юнашать, хӑйӗн ҫӳҫӗнчен табак шӑрши кӗрет, Маняша ҫӳҫӗнчен те, вӑл хула хӗррине, рабочисем пурӑнакан ҫӗре, кайса килсен, ҫавӑн пек шӑршӑ кӗрекен пулатчӗ.

Здесь встретили ее хорошо, тепло, и столько улыбок засветилось в этой комнате; и вот девушка рядом, наверно, стосковалась по своей матери, что так прильнула к ней, и от ее волос пахнет табаком, как от волос Маняши, когда она возвращается с рабочей окраины.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Табак, типографири сӑрӑ, машина ҫӑвӗ, олифа, пулӑ шӑрши килсе тӑрать.

Запах табака смешался с запахом типографской краски, машинного масла, олифы, рыбы.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӳлӗме пыллӑ ӑвӑс шӑрши сарӑлчӗ.

Медовый запах воска распространился по комнате.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юханшыв леш енчен тӗтӗм тата кӗл ӑшӗнче пӗҫернӗ ҫӗрулми шӑрши килет.

С противоположного берега потянуло дымком и запахом печеной картошки.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тин ҫулса пӑрахнӑ утӑ шӑрши кӗрет, дирижер патакӗпе сулнӑ пекех шӑрчӑксем чӑрлатма тытӑнчӗҫ.

Острее запахло свежескошенным сеном, и, словно по мановению дирижерской палочки, застрекотали кузнечики.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Садран тӗрлӗ чечек шӑрши кӗрет.

Из сада потянуло запахом цветов.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ирӗклӗх шӑрши ҫавӑн пек тутлӑ, пурнӑҫ хӑй ҫавӑн пек ырӑ шӑршӑ сарать.

Так пахнет свобода, так благоухает сама жизнь.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня вулама тӑрӑшать, анчах пыл шӑрши, вӗлт-вӗлт сиккелекен хӗвел ҫутисемпе чепченсем чӑрмантараҫҫӗ.

Аня пытается читать, но мешают медовые запахи, солнечные блики, малиновки.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫумӑр ку вырӑнта пулман пулин те, пӑсланса тӑрать, сухӑр тата ҫӗр ҫырли шӑрши кӗрет.

Дождя здесь не было, но парило, пахло смолой и земляникой.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Чӗрӗ утӑ шӑрши кӗрет.

В избе пахло свежим сеном.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.