Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Курӑк ҫинче йӑлттам сутӑ пӑнчӑсем савӑнӑҫлӑн сиккелеҫҫӗ.
По траве скачут веселые солнечные зайчики.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗррехинче кӗрхи кун вӑл Кокушкинӑна ывӑнса, ҫавах савӑнӑҫлӑн таврӑнчӗ: пӗтӗм кил-йышӗпех Хусана куҫма ирӗк панӑ.
Однажды в осенний день вернулась в Кокушкино усталая и счастливая: получено разрешение на переезд всей семьей в Казань.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Аван-ха, мур илесшӗ, — терӗ савӑнӑҫлӑн Гаррис, — тыткӑнри ҫынсене сутма уйрӑмах ҫак ҫыран хӗрринче кунран кунах йывӑрланса пырать пулин те, ӗҫсем пит Португали влаҫӗ — пӗр енчен, акӑлчансен крейсерӗсем тепӗр енчен, пур майсемпе те чурасене турттарса каяссине пӳлеҫҫӗ.
— О да, тысяча чертей, — воскликнул Гаррис, — хотя с каждым днем торговать невольниками становится все труднее, особенно на этом побережье, португальские власти, с одной стороны, и английские крейсера — с другой всячески препятствуют вывозу рабов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑвак та йывӑр хумсем, хӗвел ҫинче ҫуттӑн та савӑнӑҫлӑн ҫиҫсе, чулсем ҫумне хулленрех те хулленрех пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ.
Синие, тяжелые волны все тише бились о камни, сверкая на солнце яркими, веселыми брызгами.

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Хавассӑн кулни илтӗннӗ, ура айӗнче юр савӑнӑҫлӑн чакӑртатнӑ.
Слышался молодой смех и веселое скрипение снега.

10. Улмуҫҫи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Унӑн умне ҫак театрта нумаях та пулмасть пысӑк куҫкӗскисем умӗнче пит-куҫӗсене гримланӑ чухне савӑнӑҫлӑн шӳт туса ларакан, ҫине тӑрсах хӑйсен ролӗсене вӗренекен артистсем уҫҫӑнах тухса тӑнӑ.
Он ясно представил себе артистов, еще недавно весело шутивших, сидевших перед большими зеркалами, гримировавшихся, повторявших роли с таким же увлечением,

7. Тӗлпулу // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Хаваспах, Уэлдон миссис, кӑмӑлпах, — савӑнӑҫлӑн килӗшрӗ Гаррис.
— С удовольствием, миссис Уэлдон, с удовольствием, — весело ответил Гаррис.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вара Дик Сэнд чӑтаймасӑр савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ:
И тут из уст Дика Сэнда вырвался наконец долгожданный возглас:

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Итлӗп, анне! — чупнӑ май савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрчӗ Оля.
— Обещаю! — кричит уже на ходу Оля.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫтяпук авӑ, хӑмӑр хӑмӑллӑ анлӑ уй-хир ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхкаласа, пуринчен те малта пырать.
Степок шагал впереди всех, возбужденно поглядывая по сторонам на раскинувшиеся кругом сжатые поля с побуревшей, измятой стерней.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун умӗнче ҫаннисене ҫӳлелле тавӑрнӑ, арҫын шӑлаварӗ тата кӑвакрах тӗслӗ кӗске тӑвӑр куртка тӑхӑннӑ Люба, ун ҫине темӗнле сӑнаса пӑхса, савӑнӑҫлӑн кулса тӑрать.
Она стояла перед ним с засученными рукавами, в мужских брюках и узкой голубой курточке, испытующе поглядывая и чуть улыбаясь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кӑштах хӗсӗнсе тӑракан хура куҫӗсем унӑн ҫав тери савӑнӑҫлӑн ялтӑрса ҫунаҫҫӗ.
Прищуренные темные глаза у него радостно, возбужденно блестели.

Ҫакӑн ҫинчен Саша шӳт туса, куҫӗсене савӑнӑҫлӑн ялтӑртаттарса каласа кӑтартрӗ.
Об этом Саша рассказал как бы шутя, весело сверкая глазами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Ну, вӑт эпӗ те ҫитрӗм акӑ! — савӑнӑҫлӑн каларӗ Саша.
— Ну, вот и я! — заговорил Саша, улыбаясь.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Наташа савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗ те ун патне чупса пычӗ.
Она радостно вскрикнула и бросилась к нему.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Егорӑн куктӗрри пусса илнӗ ҫаврака пичӗ савӑнӑҫлӑн ҫуталса кайрӗ.
Круглое веснушчатое лицо Егора просияло.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Райком приказӗ пултӑр ҫеҫ… — пӗр-пӗрин ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхса илчӗҫ пионерсем, — эпир халь тесен халь тухса кайма хатӗр.
— Мы хоть сейчас, — оживленно загалдели пионеры, — был бы только приказ райкома.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Степан Ильич вӗсен аллисене пыра-пыра чӑмӑртать, шӳт тӑвать: — Ҫапӑҫӑва вӗҫлерӗр эппин, ӑмӑрткайӑксем! — тет вӑл савӑнӑҫлӑн.
К ним подходил Степан Ильич, брал в свои большие ладони их руки, шутил: — Отвоевались, соколы?

57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Халӗ акӑ пӗрле вӑрҫма пуҫлатпӑр! — терӗ Генка савӑнӑҫлӑн.
А теперь вместе воевать будем! — радостно отвечал Генка.

Оксана вӗсем савӑнӑҫлӑн вылянине ӑшшӑн кулса пӑхса тӑчӗ.
Оксана с улыбкой глядела на их шалости, давая им повеселиться.

56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика