Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хупса (тĕпĕ: хуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кунта куҫне хупса та килме пултарать.

Он мог добраться сюда даже с закрытыми глазами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Куҫа хупса ҫитетӗп!

— С закрытыми глазами!

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чаршава ҫавӑнтах хупса хучӗҫ.

Занавес сейчас же закрыли.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Вара Володя чаршава хӑвӑртрах хупса хума хушрӗ.

Тут Володя сказал, чтоб скорей закрывали занавес.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫавӑнпа та эпӗ задачнике хупса хутӑм, кӗнекесене пурне те сумкӑна чикрӗм те тепӗр кунне задачӑна юлташсенчен камран та пулин ҫырса илме шут тытрӑм.

Поэтому я закрыл задачник, сложил все книжки в сумку и решил на другой день списать задачу у кого-нибудь из товарищей.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Акӑш ами пӗччен тӑрса юлчӗ пулсан, — каласа кӑтартать Воронцов, куҫӗсене хупса, — вӑл шывран тухать те пӗлӗтелле ҫӳле кӑшкӑрса вӗҫсе улӑхать — аран-аран курӑнакан пулать…

— …И если подруга осталась одна, — рассказывал Воронцов, закрыв глаза, — то выбросившись из воды, она взвивается с курлыканьем высоко в небо — едва белеет…

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кайран пиччӗш ҫыран хӗрринче куҫне хупса, реххетлӗн кулкаласа, хырӑмӗ ҫинче выртрӗ, ачасем ун ҫурӑмне пӑхрӗҫ, унта трансформатор будки ҫинчи евӗр пуҫ купташкипе шӑмӑсем ӳкернӗ, уйӑх та, ҫӑлтӑрсем те, пӗлӗт ҫинче ларакан вӑрӑм кӗпеллӗ хӗрарӑм та пур.

Потом дядя лежал на берегу, животом на песке, закрыв глаза и блаженно улыбаясь, а они разглядывали его спину, где были череп и кости, как на трансформаторной будке, и месяц, и звезды, и женщина в длинном платье, сидящая на облаках.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Леньӑна ҫывӑрма ҫутӑ ан чӑрмантартӑр тесе амӑшӗ чӳречене пысӑк тутӑрпа карчӗ те Серёжа хыҫҫӑн тухса алӑка шӑппӑн хупса хучӗ.

Мама завесила окошко шалью, чтобы свет не мешал Лене спать, вышла вслед за Сережей и тихо прикрыла дверь…

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Малтанлӑха кун ҫинчен шутласах та каймарӗ, халь акӑ ӑнкарса илчӗ: чӳрече хупписене ҫулла нихҫан та хупмастчӗҫ вӗт-ха, хӗлле кӑна, сивӗ чухне хупатчӗҫ; капла вара вылямалли теттесене пур енчен те хупса хунӑ.

Сразу он не придал этому значения, а теперь сообразил: ведь они летом никогда не закрываются, только зимой, в сильный мороз; получается, что игрушки заперты со всех сторон.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пысӑк куҫхупаххисене вӑл, куҫ хӑрпӑкӗсемпе мамӑкланса курӑнаканскерсене, ҫирӗп хупса хунӑ.

Большие веки, опушенные тенистой полоской ресниц, сомкнуты строго.

Ун пурнӑҫӗнчи йывӑрлӑхсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тепӗр чух ӑна ҫапла туйӑнать: ӑна ту ҫеҫенхирӗнче ларакан тӗттӗм касамата хупса лартман, хупӑрласа илмен, — пачах урӑхла, тӑшмансене ҫавӑрса илнӗ, мӗншӗн тесен полк Казакова сасӑ парать, перет, пурӑнать.

Временами казалось, что это не он окружен тут, загнанный в темный каземат среди горной степи, а наоборот, они окружены, потому что полк перекликается с Казаковым, стреляет, живет.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тулли тутине ҫырта-ҫырта, подполковник карттӑ ҫине пӑхать, унтан ятлаҫса илет те хӑйӗн пысӑк планшетне ҫиллессӗн хӑвӑрт хупса хурать: карттӑ ҫинче чӗкеҫ йӑви ҫук, ӑна карттӑна тунӑ хыҫҫӑн пӗр-пӗр лесник-романтик ҫавӑрнӑ ӗнтӗ.

Покусывая полную губу, подполковник смотрел на карту, потом плевался, чертыхался и порывистым энергичным жестом закрывал свой огромный планшет: гнезда ласточки не было на карте. Его уже после составления карты свил себе какой-нибудь лесник-романтик.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗрлешнӗ хыҫҫӑн, Украина фрончӗсен ҫарӗсем тӑшманӑн Кишинев патӗнчи ушкӑнне ункӑна ҫӑтах хупса хучӗҫ.

Соединившись, войска обоих украинских фронтов наглухо замкнули кольцо вокруг кишиневской группировки противника.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Куҫне хупса ӗҫрӗ, черккене ҫуласа илчӗ те, ӳсӗрсе ячӗ.

Закрыв глаза, выпил, облизал чарку и закашлялся.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл алӑка хыттӑн хупса тухса кайрӗ те, ҫав каҫах поселокран инҫетре пулчӗ ӗнтӗ.

 — Он ушел, сильно хлопнув за собой дверью, и в ту же ночь был уже далеко от поселка.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Лешӗ куҫӗсене хупса ларнӑ; унӑн лутӑрканнӑ пек пулнӑ янахӗ аялалла усӑнса, вӗттӗн те тӑтӑшшӑн чӗтресе тӑнӑ.

Тот сидел, закрыв глаза; дряблый подбородок его отвис и дрожал мелко и часто.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Эс пурне те улталанӑ: Российӑна та, арӑмна та, мана, ват ухмаха та, эп кӗтсе пурӑннине те, — вӑл тӑрук хӑвӑрттӑн ҫавӑрӑнчӗ те, алӑка хыттӑн хупса хӑйӗн пӳлӗмне кайрӗ.

 — Всех ты обманул: и Россию, и жену, и меня, старого дурака, и мое ожидание, — он круто повернулся и ушел к себе, сильно хлопнув за собой дверью.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗрача арчарах пурӑнчӗ, ҫирӗ, ҫывӑрчӗ; шиклӗ сас-хура пулсан арча хупӑлчине хупса лартрӗҫ.

Девочка и жила, и ела, и спала в сундуке; при тревоге крышку сундука захлопывали.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Тарас алӑка хыттӑн хупса тухса кайрӗ.

Тарас хлопнул дверью и вышел.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Унтан, алӑка хыттӑн хупса, каллех хӑй пӳлӗмне тавӑрӑннӑ.

 — И, хлопнув дверью, уходил к себе.

2 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех