Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлать (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ку — юлашки кунсенче ытла хӑрушӑ ӗҫсем курнӑ пирки; ӗшенсе ҫитнӗ пирки», — шухӑшлать вӑл.

«Это от потрясения. От переутомления», — думала она.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Ку тӗлте шыв чӗркуҫҫи таран ҫеҫ. Анчах вӗҫерӗнсе аялалла персе анас марччӗ, ӳксен шӑмму-шаккуна пуҫтарса ҫитереймӗн» — шухӑшлать вӑл, аялалла шунӑ май.

Но глубина воды в этом месте была по колено. «Важно не шлепнуться раньше времени вниз, а то и косточек не соберешь», — думал сползавший вниз Коля.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл санатори садне мӗнле майпа кӗрсе унти ҫынсене сехӗрлентересси ҫинчен шухӑшлать.

Он обдумывал, как бы ему проникнуть в санаторский сад и там в полночь устроить панику.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Уй ӗҫӗ куҫ умӗнче тенӗ пек тӑрать, анчах ялсенчен хӗрӗхшер ҫыннӑн туха-туха тараҫҫӗ; лайӑх пурнӑҫранах тармаҫҫӗ ӗнтӗ вӗсем, — шухӑшлать вӑл хӑй ӑшӗнче.

«Ведь страда на носу, а из деревень по 40 человек бегут; не от хорошей жизни бегут, — размышлял он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

«Ытла та типшӗрсе кайнӑ-ҫке вӑл, — шухӑшлать Фролов.

«Похудел он сильно, — размышлял Фролов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл хӑйне ҫав тери юратакан хӗрарӑм ҫинчен шухӑшлать.

Он думает о женщине, которая самоотверженно его любит.

ХСVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ку е тӑн ҫухатса, е юри ҫапла выртать пулӗ тесе шухӑшлать вӑл.

Он думает, что это либо обморочное состояние, либо притворство.

ХСVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Эпӗ хам лашана мексиканкӑпа улӑштарни пит те телей-ҫке! — тесе шухӑшлать Кассий Кольхаун.

«Какое счастье, что я обменялся лошадью с мексиканкой! — думает Кассий Кольхаун.

ХСVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫук, мистер Стумп, ун пек пулма пултарас ҫук тесе шухӑшлать негр.

— Нет, мистер Стумп, негр не думает, чтобы это было так.

LXXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл шухӑшлать: «Манӑн халӗ вӑй пур, ку чӗпӗ начар. Эпӗ ӑна тинӗс урлӑ каҫарӑп. Вӑл пысӑкланса вӑйланӗ, эпӗ ватӑлса вӗҫейми пулӑп. Эпӗ тӑрӑшнине аса илсе, вӑл мана пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна илсе ҫӳрӗ-ши?» — тет.

и подумал: теперь я силен, а он слаб, я перенесу его через море; а когда он станет велик и силен, а я стану слаб от старости, вспомнит ли он мои труды и будет ли переносить меня с места на место?

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Акӑ тамаша, тем пек хытӑ чупса килтӗм, вӑл ҫапах мана хӑваласа иртсе кайрӗ, — тесе шухӑшлать мулкач.

«Что за чудо! — думает заяц,— уж как я шибко скакал, а все он обогнал меня.

Чӗрӗппе мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑйне кашкӑр элекленине илтсен шухӑшлать: «Чим-ха, кашкӑр, эпӗ сана куншӑн тавӑрӑп», — тет.

Она услыхала, что волк говорит, и думает: «Погоди ж, волк, я тебе вымещу».

Арӑслан, кашкӑр тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсене курсан, вӑл пит савӑнса ӳкет, хӑй шухӑшлать: «Ӗнтӗ эпӗ кунпа пайтахчен тутӑ пулӑп, анчах пурне те пӗрре ҫисех пӗтерес мар-ха, пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн ҫиес, нимӗн те сая ан кайтӑр: малтан хытӑраххине ҫиес, кайран ҫемҫине, тутлӑраххине ҫийӗп», — тет.

Волк обрадовался и подумал: «Теперь я буду долго сыт; только я не стану есть всего вдруг, а буду есть понемногу, чтобы ничего не пропало: сперва съем что пожестче, а потом закушу тем, что помягче и послаще».

Кашкӑрпа ҫӗмӗрен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сӗлӗ ҫинӗ чух лаши шухӑшлать:

Лошадь стала есть и думает:

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лаши вара малалла утать те шухӑшлать: «Ку ухмах мана ӑҫта хӑваласа каять-ши ӗнтӗ? Каясчӗ килелле», — тет.

Она пошла и думает про мужика: «Куда он, дурак, меня гонит; лучше бы домой».

Лашапа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин пӑртак шухӑшлать те калать: «Вӑл маншӑн укҫа нумай илесшӗн-и?» — тет.

Жилин подумал и говорит: «А много ли он хочет выкупа?»

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӳре татах кӑшт шухӑшлать те калать: «Лашӑра ман пата хӑварӑр, хӑвӑр ыран килӗр», — тет.

Судья подумал и сказал: «Оставьте лошадь у меня и приходите завтра».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй шухӑшлать: «Аттесем пире вӑрмана илсе кайнӑ чух эпӗ ҫул тӑрӑх ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсем пӑрахса пырӑп, пиччесене каллех вӑрмантан киле ертсе таврӑнатӑп», — тет.

И думает: «Как они нас поведут, я накидаю крошки хлеба по дороге и по ним опять выведу братьев».

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй ӑссӗн шикленсе шухӑшлать пулӗ ҫеҫ-и, тен?

Может быть, это только его подозрения?

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн чӗрине шанчӑк килсе кӗнӗ: «Гасиенда ҫинелле пӑхнӑ чух, Морис ман ҫинчен шухӑшлать пулӗ тен», тенӗ вӑл.

У нее мелькнула надежда, что, глядя на гасиенду, он думал о ней.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех