Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтерсен (тĕпĕ: пӗтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Княгиня эпӗ каланине чӳрече янахне мӑнтӑр, хӗрлӗ пӳрнисене шаккаса итлерӗ, эпӗ каласа пӗтерсен, тепӗр хут ман ҫине тинкерсе пӑхрӗ.

Она выслушала меня, постукивая толстыми красными пальцами по оконнице, а когда я кончил, еще раз уставилась на меня.

IV // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Шӑлӑнса пӗтерсен тепӗр хут пӑхрӗ: сӑмса!

Вытираясь утиральником, он опять взглянул в зеркало: нос!

III // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.

Арҫын ачасенчен пӗри ӑна: — Шкул пӗтерсен университета е техникума вӗренме кӗме ҫӑмӑлрах пултӑр тесе учительсем пире вырӑсла калаҫма сӗннӗ, — тесе хуравларӗ.

Один из мальчиков ему ответил: — Нам учителя рекомендовали разговаривать на русском, чтобы после окончания школы легче было поступить в университет или техникум.

Чӑвашла вӗренни // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 9,11 с.

Ӗҫе пӗтерсен Аньӑпа амӑшӗ кӗвӗ итлеҫҫӗ, канаҫҫӗ.

А сейчас мама с дочкой слушают музыку и отдыхают.

Тӑххӑрмӗш вӑрттӑнлӑх // Ольга Фёдорова. Ордем, Г. Аньӑн вунӑ вӑрттӑнлӑхӗ: калавсем: [кӗҫен ҫулхи шкул ачисем валли] / Ордем Гали; [О. Л. Федорова куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательств, 2006. - 48 с. : ил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑкне туса пӗтерсен поезд кӗпер урлӑ каҫса, Мускав еннелле каять.

Превратится в железобетонное тело скелет третьего пролета — и пойдут по мосту поезда на Москву.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Часрах пӗтерсен асапӗ иртӗ.

Скорее закончим — скорее отмучаемся.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсене кунта, сӑрт патӗнче, персе пӗтерсен аманнисем пурпӗрех вилеҫҫӗ.

Если перебьют их здесь, у пригорка, то раненые все равно погибнут.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чун иккӗленет манӑн; ӗмӗрӗпех сана ӗненсе пурӑнтӑм, халь вара шутлатӑп: нимӗҫсене вырӑс ҫӗрӗ ҫинче хӑварсан, хӗрӗме пӗтерсен, эсӗ пуррине ӗненмесӗр ҫылӑха кӗретӗп, хам турра ӗненми пулса ҫут тӗнче тӑрӑх ҫӳрӗп те, пур ҫӗрте те:

Душа мятется у меня; всю жизнь в тебя верила, а сейчас думается: допустишь немцев на земле родной остаться, погубишь дочь — в грех душой впаду, не поверю, что есть ты, сама безбожницей стану, по всему свету пойду, везде говорить буду:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вил шӑтӑкне чавса пӗтерсен, Нюша инкене Карл Зюсмильхпа виҫӗ офицер виллине тиенӗ автомашина тӑракан пусӑ патнелле хӗстерчӗҫ.

Когда закончили рыть могилу, тетю Нюшу оттиснули к колодцу, возле которого стоял грузовой автомобиль с телами Карла Зюсмильха и еще трех офицеров.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл каласа пӗтерсен ыттисем Сысой Сысоич ҫине пӑхса илчӗҫ.

А когда он кончил, перевели глаза на Сысой Сысоича.

Хӑрасси ӑҫтан пуҫланса кайнӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Василиса Прокофьевна кӑмакана турчкапа пӑтратса пӗтерсен чӳрече патне пырса тӑчӗ.

Повозившись в печке кочергой, Василиса Прокофьевна подошла к окну.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эх, таптаса пӗтерсен вара сире — пуҫӑрсене пӑрса тататӑп! — кӑшкӑрса ячӗ Женя.

— Ох, коли потопчете — головы оторву! — крикнула Женя.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ирхине, ӗнесене суса пӗтерсен, Аксинья патне кӗчӗ:

Утром, подоив корову, зашла к Аксинье:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗрентсе хӑварчӗ-ха вӑл мана ун йышшисемпе мӗнле пулмаллине, уншӑн та тавтапуҫ, — терӗ Мишка, Прохор сӑмахне итлесе пӗтерсен.

Научил он меня, как с ихним братом надо обходиться, и за это спасибо, сказал Мишка, выслушав рассказ.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Председатель хӑйӗн ӑнлантарас ӗҫне пӗтерсен те инженер нимӗн те чӗнмерӗ.

Молчал инженер и когда председатель кончил свои объяснения.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ӗнертен вара мана текех хамӑр пуҫланӑ ӗҫӗн вӗҫне тухасси иккӗлентере пуҫларӗ, кунта тата, тӗрлӗ хуралсем ҫинчен илтсе пӗтерсен эпӗ йӑлтах салхулантӑм.

Меня уже со вчерашнего вечера одолевали сомнения насчет успеха нашего дела, а тут, услышав про всякие дозоры, охраны и западни на дорогах, я и вовсе загрустил.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ну, Платон Иванович пӗтӗмпех пӗлет-и вара ҫакӑн ҫинчен? — тесе ыйтрӗ вӑл, эпӗ каласа пӗтерсен.

Когда я кончил рассказывать, мама спросила: — Ну, а Платон Иванович знает про все это?

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Мана итлесе пӗтерсен, председатель аллисене хыҫалалла тытрӗ те пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ:

Выслушав меня, председатель заложил руки назад и заходил по комнате.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Художник, ӗҫне туса пӗтерсен, пӗр сӑмах чӗнмесӗр хӑй вырӑнне кайса ларчӗ, доска умне редактор тухса тӑчӗ те заметка ҫыра пуҫларӗ.

Окончив свою работу, художник по-прежнему молча сел на свое место, а к доске отправился редактор и начал писать заметку.

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Хӑйӗн пайне ташласа пӗтерсен, вӑл анасланӑ та ларнӑ.

Протанцевав свою порцию, он зевнул и сел.

VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех