Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ну, питех те вӑйлӑ тӑрантартӑн эсӗ мана хӑвӑн шӑккалатупа! — кӑшкӑрса ячӗ Гленау; вӑл чӳрече каррисене уҫрӗ, унтан Спринга сарлака хул пуҫҫинчен ҫатлаттарчӗ.

— Ну, здорово же ты меня кормил своим шоколадом! — вскричал Гленау, открывая ставни и хлопая затем Спринга по широким плечам.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Унтан, санӑн хӑвӑн бригу пулсан, эпир тӗнче тавра вӑтӑр виҫӗ хут ишсе ҫаврӑнӑпӑр…

Затем, когда у тебя будет твой бриг, мы проплывем вокруг света тридцать три раза…

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Эпӗ аллӑмсене сана тӑсса паратӑп, перӗнсем хӑвӑн аллусемпе, мана хӑрушӑ.

Я протягиваю тебе руки, коснись их своими, мне страшно».

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Трен капитан, ертсе кайсам хӑвӑн командуна!

Капитан Трен, ведите свою команду!

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

— Бенц… — хӑвӑн каютунтан… манӑн шурӑ калпака илсе килсемӗр.

— Бенц, принеси-ка… из своей каюты мою белую шапку!

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ах, тӑванӑм, хӑвӑн халь-халь ҫӑлӑнасла чунна ан пӑлхатсем… ҫавӑнпах — этем мӑнаҫлӑхӗпе тулса ларнӑ карапна сутса яни лайӑхрах мар-ши?

Не лучше ли, о брат мой, продать этот насыщенный человеческой гордостью корабль, чтобы он не смущал твою близкую к спасению душу?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Хӑвӑн тавра ҫаврӑнса пӑхсам.

Оглянись вокруг себя.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Каланӑ вӗт-ха: «Тар юхтарсан кӑна хӑвӑн ҫӑкӑрна ҫиме пултаратӑн».

Ибо сказано: «В поте лица своего будешь есть хлеб твой».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Халӗ пурин те хырӑм ҫурӑмпа пӗрлешнӗ, анчах, хамӑрӑн путнӑ караппа тупа тӑватӑп, эсӗ халӗ хӑвӑн ӑсталӑхупа питех те мӗскӗн, эпӗ хам та вӗрен ҫыхас маҫтӑрлӑхпа ҫавӑн пекех хевтесӗр.

Теперь у всех подвело животы, но, клянусь нашим погибшим судном, — жалок ты со своим искусством теперь так же, как жалок я с моим умением плести маты.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Эпӗ куҫа чарса ҫур сехет пек тӑтӑм, анчах ҫавнашкал ҫанталӑкра, паллӑ ӗнтӗ, кӑвайт е хунар ҫути мар — хӑвӑн аллусем те курӑнмаҫҫӗ.

Я простоял с полчаса, пяля глаза изо всей мочи, но в такую погоду, как известно, не только огней не видно, а даже своих собственных рук.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Тавай Загуляев, каласа пар хӑвӑн ӗҫӳсем ҫинчен.

Давай Загуляев, расскажи о своих делах.

I // Эселе Петӗрӗ. «Капкӑн», 1931, 2№, 12–13 с.

— Эсӗ хӑвӑн ятна тӳрре кӑларатӑн, — тарӑхса, ҫав вӑхӑтрах хӑйне алра тытса пӑшӑлтатрӗ Аян.

— Ты оправдаешь свое название, — сердито, но уже владея собой, сказал он.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Эй, ватӑ кашкӑр, тӑрат хӑвӑн кандидатуруна!

— Эй, старина, поставь-ка свою кандидатуру!

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Тарас Дементьевич, халех пурне те — хӑвӑн ҫыннусене те, утлӑ резерв милиционерӗсене те пуҫтар! — хушрӗ Крапивин.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эс ахаль те шкул пуҫлӑхӗ, хӑвӑн ӗҫӳ нумай, а ҫапах юлташлӑх председателӗ те шутланан.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ну, ҫав хушӑра хӑвӑн ҫыннусене, сӑмахран, леш милиционера Телегина тепре тӗрӗслесе пӑхма хуш…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Хӑвӑн ҫыннусене «Макҫӑм пичче» адресне тӗрӗслеме хушатӑн пуль-ха, — шухӑшларӗ Телегин, — тата эпӗ кампа-кампа тӗл пулнине пӗлесшӗн, паллах…»

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑвӑн тӳпӳне илсех юл.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавӑн чухне майлаштаркала хӑвӑн ӗҫне, тусӑм, — Телегина хулпуҫҫинчен ҫапса илчӗ Калюков.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑвӑн тивӗҫне кура, тӳпӳ те санӑн ахаль ҫынна тивекеннинчен чылай пысӑкрах та йывӑртарах пулӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.