Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑван сăмах пирĕн базăра пур.

тӑван (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тата чунпа пӗр тӑван, — шӳт туса илчӗ партизан.
Да по душе родня, — пошутил партизан.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Унта манӑн пӗр тӑван ӗҫлет.
— Там мой племяш работает.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Капитал ирӗкне пурнӑҫа кӗртсе, вӗсем пирӗн тӑван Ҫурҫӗре халӗ те пусмӑрласа пурӑнаҫҫӗ-ха.
Выполняя волю капитала, они еще угнетают наш родной Север.

Пирӗн тӑван Архангельск крайне, вырӑс халӑхӗн чӑн-чӑн ҫӗршывне, вӗсем ылтӑнпа шутласа пӗр миллиард тенкӗлӗхе ытла ҫаратса та кайрӗҫ ӗнтӗ.
Почти на миллиард рублей золотом уже ограблена ими наша родная Архангельщина, исконная русская земля.

Пӗр тӑван вӑрӑ-хурахсем!
Братья-разбойники!

Вӗсене пурне те пӗр тӗллев — тӑван ҫӗршыва ҫаратма пуҫланине, мӗнле пулсан та, чарса лартас тӗллев ертсе пырать.
Ими руководило только одно желание — во что бы то ни стало остановить тот грабеж, которому подвергалась родная земля.

Пасарта черетре тӑнӑ чухне хӗрарӑмсем кулнине илтсен, финнсен кантурӗсем хӑйсен ҫӗршыв гражданӗсене тӑван ҫӗршыва кайма чӗнсе, пӑрахутсем ҫине ҫырӑнма чӗнсе кӑларса ҫапнӑ пӗлтерӳсене вуланӑ май, урамсенче хӗрӳллӗ калаҫса тӑракан рабочисене курсан, Шурочка хӑй ӑшӗнче ҫирӗплетсех калать:
Слыша, как женщины смеются в очереди на рынке, видя на улице оживленно разговаривающих рабочих, читая объявления финских контор, приглашавших своих сограждан ехать на родину и записываться на пароходы, Шурочка мысленно твердила себе:

Халлӗхе тӑшман чылаях вӑйлӑ пулин те, Тӑван ҫӗршыв чӗрӗлсе, часах вӑл акӑ рабочисемпе хресченсен ирӗклӗ те вӑйлӑ государстви пулса тӑрас вӑхӑт нумай юлманнине виҫҫӗшӗ те чунтан-чӗререн ӗненеҫҫӗ.
Но, хотя враг был еще силен, и Потылихин, и Чесноков, и Греков верили, что недалек тот час, когда их родина воспрянет как свободное, сильное рабоче-крестьянское государство.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тӑван ҫӗр-шывӑмӑршӑн, халӑхшӑн!
За родную землю, за народ!

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Трибуна ҫывӑхӗнче отрядсенчи знаменосецсем тата хӑйсен тӑван хулине таврӑннӑ шенкурецсем тӑраҫҫӗ.
У трибуны стояли знаменосцы отрядов и шенкурцы, вернувшиеся в родной город.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эпир хамӑрӑн тӑван ҫӗршывӑмӑрта.
Мы на своей родной земле.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пур распоряженисене те парса пӗтерсен, Макин хӑйӗн ашшӗн тӑван кил-ҫуртне пырса кӗчӗ, ашшӗ ӑна ҫенӗкре кӗтсе илчӗ.
Когда, сделав все распоряжения, Макин переступил порог родного дома, отец встретил его в сенях.

Хӑйӗн тӑван ялне ҫитсен, Макин чарӑнса тӑма шут тытрӗ.
Дойдя до своей родной деревни, Макин решил остановиться.

Тӑван пиччепе ҫухатнӑ пекех.
Словно брата потерял.

Хамӑрӑн тӑван ҫӗршывӑмӑрӑн тӑшманӗсене хирӗҫ… йывӑрлӑхсем калама ҫук пысӑк, питӗ хаяр кӗрешӳ.
Против врагов нашей Родины… трудности огромные, очень жестокая борьба.

— Тӑван юрсен анлӑшӗнче эпир хамӑр вӗт хуҫасем!
— Мы же сами хозяева в родных снежных просторах!

Штаба таврӑннӑшӑн комиссар хӑй те хавас, мӗншӗн тесен штаб халӗ ӑна тӑван кил-ҫурт пек туйӑнать.
Комиссар тоже был рад возвращению в штаб, который казался ему теперь родным домом.

Эпӗ тунсӑхласа ҫитрӗм те тӑван ҫӗршывӑма таврӑнтӑм.
Я соскучился и вернулся на родину.

Тӑшман аллине чӗрӗлле лекиччен, ҫапӑҫу хирӗнче вилни, пурнӑҫа тӑван ҫӗршывшӑн, халӑхшӑн пани лайӑхрах».
Лучше пасть на поле боя, отдать свою жизнь за родину и за народ, чем остаться в живых и находиться в лапах врага».

Пирӗн тӑван ҫӗршывӑмра асаплантарса хӗн-хур кӑтартакан палачсене вилӗм…
Смерть палачам, что подвергли нашу родную страну пыткам и ввергли в бедствие…

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика