Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑван сăмах пирĕн базăра пур.

тӑван (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Инҫетри кӗтессенчи католик прихочӗсен ывӑлӗсем тӑван ҫӗршыв ывӑлӗсене хирӗҫ ҫапӑҫнӑ.
Сыновья католических приходов в отдаленных уголках сражались против сынов Отечества.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӑван ял тата тӑван ҫӗршыв — ҫак сӑмахсем ӗнтӗ Вандея вӑрҫин пӗлтерӗшне татӑклӑн кӑтартса параҫҫӗ.
Родной край и Отечество — в этих двух словах суммируется вся Вандейская война.

— Тӑван ҫӗршыв тӑшманӗсемпе ҫапӑҫнӑ чух — яланах ҫавӑн пек, — терӗ Симурден.
— Да, если имеешь дело с врагами отечества — всегда, — сказал Симурдэн.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тепӗр чухне ачана хӑй кӑкӑрӗпе ӗмӗртсе усракан хӗрарӑм унӑн амӑшӗ пулма тӑван амӑшӗнчен те ытларах тивӗҫлӗ пулать пек, вӗрентсе ӳстерекен те хӑй пӑхса ҫитӗнтерекен ачан ашшӗ пулма ачан тӑван ашшӗнчен те пысӑкрах тивӗҫ пур.
Человеческий ум — это та же грудь кормилицы, и между воспитателем, питающим своим умом, и кормилицей, питающей своею грудью, существует несомненная аналогия, часто воспитатель является больше отцом, чем отец, равно как и кормилица бывает зачастую больше матерью, чем родная мать.

III. Ача пӑхса ӳстерекен // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ӑна ҫемьесӗр тӑратса хӑварнӑ, вара Тӑван ҫӗршывӗ унӑн ҫемйи вырӑнӗнче пулса юлнӑ.
У него отняли возможность создать семью, он привязался к отечеству.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Доброволецсем, ушкӑнӗ-ушкӑнӗпе тӑван ҫӗршывшӑн хӑйсен пурнӑҫне пама та хатӗр тӑрса, вӑрҫа туха-туха кайрӗҫ.
Волонтеры стекались группами со всех сторон, готовые отдать свою жизнь за родину.

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мухтавлӑ та сумлӑ ҫыннӑмӑрӑн пурнӑҫӗ — Тӑван ҫӗр-шыва чӗререн юратнӑ, уншӑн мӗн пур ӑсталӑхне парса тӑрӑшнӑ, йывӑрлӑхсемпе чӑрмавсем хуҫма пултарайман гражданин ырӑ тӗслӗхӗ.
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

Тӑван ҫӗр-шывӑн Аслӑ вӑрҫипе ун хыҫҫӑнхи тапхӑрта Барановский нимӗҫ фашизмӗ Совет ҫӗрӗ ҫинче тунӑ хӑрушӑ ӗҫсене тӗпчекен патшалӑх комиссийӗн членӗ пулнӑ май уҫӑмлӑн курса ӗненнӗ: вӑрҫӑ халӑхӑн пин-пин чаплӑ палӑкне йӗркерен кӑларнӑ!
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

«Ҫӗнӗ Мӑрат ялӗн историпе тӑван ен халӑх музейне» 1989 ҫулта хута янӑ.
Куҫарса пулӑш

Брест кирпӗчне музея парнелерӗҫ // А.Исаева. Каҫал Ен, 2018.07.10

Клеймор корвет путрӗ, анчах унӑн раскалӗ чапа тухаймарӗ: тӑван ҫӗршыва хирӗҫ ҫапӑҫса паттӑр пулаймастӑн.
Корвет «Клэймор» умер той же смертью, что и фрегат «Мститель», но той же славы не обрел: героями не могут быть те, кто вступает в бой против своей родины.

II. Мужик ӑс-тӑнӗ полководец пӗлнин тӗшне тӑрать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хамӑр ҫине пӗлӗтрен пӑхакан святой Анна Орейская ячӗпе тупа тӑватӑп: санӑн пиччӳ вырӑнӗнче хамӑн тӑван ачам пулнӑ пулсан та, эпӗ хам ывӑла та персе пӑрахма хушнӑ пулӑттӑм.
И клянусь пресвятою Анною Орейской, смотрящей на нас с небес, я в подобном случае точно так же расстрелял бы своего сына, как расстрелял твоего брата.

I. Сӑмах — вӑй // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Анчах тӑван ҫӗршыв пӗрре вӗт-ха пирӗн! — терӗ сержант.
— Но родина-то у нас одна, — закричал сержант.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ку вӑл тӑван ҫӗршыв пулмасть-ҫке-ха.
— Так разве твой Сискуаньяр — родина?

— Ӑҫта санӑн тӑван ҫӗршыву?
— Где твоя родина?

Санӑн тӑван ҫӗршыву ӑҫта?
Где твоя родина?

Гюго ҫамрӑк ӑрӑва чӗнсе каланӑ чух, ҫынна ҫирӗп ӗненекен, хӑйӗн тӑван ҫӗршывӗн тата пӗтӗм тӗнчен малашлӑхӗ лайӑх пулассине шанакан, халӑха хӗрӳллӗн юратса пурӑннине палӑртакан сӑмахсем тупнӑ.
Обращаясь к юному поколению, Гюго находил слова твердой веры в человека, слова пылкой надежды на лучшее будущее своей страны и всего мира, слова пламенной любви к народу.

VI // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Тӑван ҫӗршывӗпе этемлӗхӗн лайӑх пуласлӑхӗшӗн, демократишӗн, прогресшӑн, мирпе халӑх ирӗклӗхӗшӗн кӗрешни — ҫамрӑк ӑру телейӗшӗн кӗрешни пулать, тенӗ Гюго.
В своей борьбе за лучшее будущее родины и человечества, за демократию, прогресс, мир и свободу народов Гюго многое связывал с юным поколением.

Тӑван ҫӗршывӑн малашлӑхӗ ҫинчен, этемлӗхӗн пулас пурнӑҫӗ ҫинчен.
О будущем родины, о будущем человечества.

Симурден вара, Франци республикин комиссарӗ, Говэна пӑхса ҫитӗнтернӗ, ӑна хӑй ачине юратнӑ пекех юратаканскер, ҫынсене ырӑ тӑвасшӑн хӑй ҫинчен манакан, пӗтӗм вӑйне тӑван ҫӗршывшӑн паракан ҫирӗп кӑмӑллӑ Симурден (ҫирӗп кӑмӑллӑ пулса хӑйне пӗтӗмӗшпех тӑван ҫӗршывшӑн пани ҫав ҫулсенче малта пыракан этемлӗхшӗн маяк пулса тӑнӑ) Говэна икӗ хутчен вилӗмрен хӑтарнӑскер, ӑна асаплантарса вӗлермелле суд тӑвать, мӗншӗн тесен ҫакӑн пек тунине вӑл тӗрӗс те кирлӗ тесе шутлать.
И Симурден, комиссар французской республики, воспитатель Говэна, любящий его, как отец, самоотверженный, непреклонный Симурден, весь — воля, весь — служение родине, которая в те годы была маяком передового человечества, Симурден, дважды спасавший Говэну жизнь, приговаривает его к смерти, так как и он находит, что это справедливо и необходимо.

V // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с. — 3–19 с.

Эпӗ ҫунакан ялсене, пушанса юлнӑ уй-хирсене, тыткӑна илнисене пере-пере пӑрахнине, аманнисене вӗлернине, персе вӗлернӗ хӗрарӑмсене мантӑм; эпӗ Францие акӑлчансене сутнине те манса, тӑван ҫӗршыва пӑвакан ҫынна ирӗке кӑлартӑм.
Я забыл горящие деревни, опустошенные поля, истребляемых пленных, добиваемых раненых, расстрелянных женщин; я забыл, что Францию предали англичанам, и освободил убийцу родины.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика