Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайрӗҫ (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, ытти мӗнпур кайӑк пек, ҫиле хирӗҫ мар, ҫиле май вӗҫрӗ, ҫавна пула унӑн тӗкӗсем арпашӑнса кайрӗҫ, вӑл чӑх пысӑкӑш пулса кӑпӑшланса ларчӗ, питӗ тарӑхнӑ пек курӑнчӗ.

Он летел за ветром, а не против, как все птицы; от этого его перья взъерошились, весь он раздулся до величины курицы и имел очень сердитый, внушительный вид.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кайрӗҫ, кайрӗҫ — вӑл ҫаплах сулахаялла пӑрӑнчӗ, куҫ умӗнчен ҫухалмарӗ-ха.

Ехали, ехали, а она всё уходила влево и не исчезала из глаз.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

йытӑсем тата ытларах урса кайрӗҫ, лашасем малалла тапса сикрӗҫ; Егорушка вара, ларкӑч ҫинче аран-аран ларса пыраканскер, йытӑсен куҫӗсемпе шӑлӗсене курса, лайӑх ӑнланчӗ: ӳксе юл ҫеҫ ҫакӑнта, ӑна самантрах ним юлми татӑкӑн-кӗсӗкӗн вакласа-ҫурса пӗтернӗ пулӗччӗҫ.

Псы пуще захрипели, лошади понесли; и Егорушка, еле державшийся на передке, глядя на глаза и зубы собак, понимал, что, свались он, его моментально разнесут в клочья.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫивчӗ кайӑксем вӗҫсе кайрӗҫ, хир чӑххисем те курӑнмаҫҫӗ.

Старички улетели, куропаток не видно.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Хирӗҫри ту хысакӗнче вӗҫлеке чулсен хушшинче тӗрӗксем курӑнса кайрӗҫ.

На противоположном обрыве между острыми скалами показались турки.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тепӗр минутранах хама хӑвалакансем хапха умӗнчен иртсе те кайрӗҫ, таҫта малалла чупрӗҫ.

Минуту спустя погоня промчалась мимо ворот и побежала дальше.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Депутацие ертсе каяканни Юрдан Диамандиев пулчӗ, вӗсем Тосун-бей патне кайрӗҫ, Тосун-бей хӑй ушкӑнӗпе хулана аркатса тӑкасшӑнччӗ, депутацийӗн вара ҫӑлса хӑварӑр тесе йӑлӑнмаллаччӗ.

Эта депутация, возглавляемая Юрданом Диамандиевым, сегодня была отправлена навстречу Тосун-бею, который грозил разгромить город как очаг бунта, и ей был дан наказ выпросить помилование.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗрлекенсем аташса кайрӗҫ пулинех, анчах апла пулсан та вӗсем вӑхӑтлӑха кӑна аташаҫҫӗ-ха».

Вероятно, погоня сбилась со следа, но, если так, все равно это ненадолго.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак самантра урамра пӑлхарла кӑшкӑрашнӑ сасӑсем илтӗнсе кайрӗҫ.

В это время на улице послышались крики.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем ак хула хӗрринчи Шайковцӑ сӑрчӗ ҫинче те курӑнса кайрӗҫ.

Теперь турки появились на высотах Шайковца и под самым городом.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лешсем ҫаврӑнса пӑхрӗҫ тӗ хытсах кайрӗҫ.

Те обернулись и замерли на месте.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑлхарсене асӑрханӑ тӗрӗксем кӑштах чарӑнса тӑчӗҫ, унтан каялла тарса кайрӗҫ.

Завидев болгарские отряды, турки на минуту остановились, затем повернули вспять.

XXXIV. Ирхине // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хайхисем тӑваттӑшӗ те шурса кайрӗҫ, ҫапах та хӑйсене сыхласа тӑмалли вырӑналла шӑппӑнах утрӗҫ.

Четверо разжалованных повстанцев побледнели, но покорно зашагали к месту, где их приказано было держать под стражей.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсен салхуллӑ пичӗсем уҫӑлса кайрӗҫ.

Ярость оживила их унылые лица.

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чи малтанхи тупӑ персе янӑ хыҫҫӑн хула халӑхне урӑхран систерме манса та кайрӗҫ.

Добавим, что, когда первая пушка уже выпалила, об этом позабыли оповестить население города.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакна курнӑ пӑлхавҫӑсем савӑнса кайрӗҫ, Зли-долӑна хӳтӗлекенсене пурне те чун кӗрсе ҫитрӗ тейӗн.

В глазах повстанцев загорелись веселые огоньки; воодушевление охватило защитников Зли-дола.

XXVI. Зли-долӑ патӗнчи батарейӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӑнтӑрла иртсен, ытла чечекӗн йӑлкӑшакан ялава Зли-долӑ тӳпине илсе кайрӗҫ те пӑлхавҫӑсене пачӗҫ.

После полудня с необычайной торжественностью понесли сверкающее знамя на вершину Зли-дола и передали его защитникам.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Килсе кӗнӗ ҫынсем «Сывӑ пултӑр Болгари!» тесех тухса кайрӗҫ, вӗсем «Вӑрҫӑ пуҫланчӗ» юрра юрласа ячӗҫ.

И с криками: «Да здравствует Болгария!» — повстанцы быстро удалились, распевая песню «Бой наступает…».

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрать-ха, часах ыттисен сассисем те илтӗнсе кайрӗҫ:

Однако вскоре ему стали вторить другие голоса:

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Темле праҫник пулинех паян, — шухӑшларӗ вӑл, — ахӑрнех вӗсем чиркӗве кайрӗҫ пулмалла», — терӗ вӑл.

«Вероятно, сегодня какой-то праздник, — подумал он, — и они пошли в церковь».

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех