Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тӑвансем (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫывӑх ҫынсем, тӑвансем патне кайма юрать.

Их наносят только самым близким родственникам и друзьям, если их постигло какое-нибудь несчастье.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӑҫтан та пулин килсен, хӑвӑр килни ҫинчен пӗлтерме пӗлӗшсем, тӑвансем патне кӗрсе тухаҫҫӗ.

По возвращении следует повидаться со своими знакомыми, сообщив им о своем приезде.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӑвансем… эп ӑна каласшӑн та марччӗ.

— Родные… не хотел я ему говорить, не хотел.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑвансем!

Куҫарса пулӑш

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урӑх ман тӑвансем те, хурӑнташсем те ҫук.

А больше у меня, почитай, никого и нет.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑван чӗлхепе калаҫакан ҫамрӑксем палламасан та, ӑна ҫывӑх тӑвансем пек туйӑнчӗҫ.

Хотя он никого из них не знал, одно то, что они разговаривали на родном ему языке, сблизило их как родных.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн чухлӗ тӑвансем, ҫывӑх ҫынсем пӗтрӗҫ, мӗн пысӑкӑш хуйхӑ!..

Столько родных, милых людей, столько горьких утрат!..

Вӗсем телейлӗ пулма тивӗҫ! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Соловьянкӑри хӑнӑхса ҫитнӗ ачасене пӑрахса кайма та питӗ шел ӗнтӗ, анчах хамӑр яла куҫарнӑшӑн та савӑнтӑм, мӗншӗн тесен килте, тӑвансем, атте-анне хушшинче тата авантарах!

Жалко мне было расставаться с соловьянскими ребятишками — мы успели привыкнуть друг к другу, — но переводу я обрадовалась: хорошо быть снова дома, среди родных!

Татах килте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Тӑвансем! — терӗ Кантюк.

— Родные! — завопил Кандюк.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, тӑвансем, — терӗ Кантюк, — килнӗ-килне, пурсӑмӑр та пӗр сӗтел хушшине кӗрсе ларар-ха.

— Ну, гости дорогие, все в сборе, давайте садиться за стол.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чунӑмсем, тӑвансем

Голубчики, родные…

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эсир: тӑвансем, терӗр…

— Вы сказали: родственники…

8. Допрос // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Манӑн тӑвансем пур вӗт.

— У меня же есть родственники.

8. Допрос // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Сӑмахсем темле хӑйсем халлӗнех тухса кайрӗҫ: «Ну, тӑвансем, — тетӗп, — айӑплӑ пултӑм, йӑнӑшрӑм!

Так как-то вырвалось: «Ну, братцы, виноват — оплошал!

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах пит хусканӑвӗсенче, тути хӗррисем час-часах турткаланса илнинче, пӗрмаях сиккелекен куҫхаршийӗсенче темӗнле тӗлӗнмелле ҫывӑх та пӗр пекрех паллӑсем пур; ҫавнашкал паллӑсене пулах курпунлӑ ҫынсенчен те нумайӑшӗ тӑвансем пекех пӗр сӑн-сӑпатлӑрах пулаҫҫӗ.

Но в жестах, в нервных складках губ, в постоянном движении бровей было то удивительное, как бы родственное сходство, вследствие которого многие горбуны тоже напоминают друг друга лицом, как братья.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Сенкер тӳпе, шурӑ пӗлӗтсем, тӑрна куҫӗ пек тӑрӑ шыв, аквамаринтан пуҫласа изумруд тӗслӗ тӗрлӗ ешӗл ӳсентӑрансем, турачӗсем тӑвансем пек ыталанса ӳсекен йывӑҫсен ушкӑнӗ, симӗс ҫитӗпе витнӗ пек ешӗл ҫаран, анлӑ та сарлака тӳрем вырӑнсем, тарӑн варсем — пурте таса та илемлӗ сӑнлӑ; ҫутҫанталӑк ӗмӗр-ӗмӗрех ҫынсене, вӗсем ҫине кӑтартса: «Манран вӗренӗр» тет.

Синева тверди, белоснежные облачка, прозрачная гладь вод, вся гамма цветов от аквамарина до изумруда, прозрачная сень по-братски обнявшихся ветвей, ковер трав, широкие равнины — все было исполнено той чистоты, которую природа создает в извечное назидание человеку.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Манӑн тӑвансем

О братья мои…

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Итлӗр, тӑвансем!

Выслушайте меня.

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тепӗр хут калатӑп: эсир манӑн тӑвансем.

Да, вы мои братья.

VIII. Калаҫнипе мӗкӗрни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пуринчен ытла, ҫав ӗлӗкхисем пӗр тӑвансем пулни тӗлӗнтерет.

И любопытнее всего то, что оба «бывшие» — родня между собой.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех