Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхепе (тĕпĕ: чӗлхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ахальтен каламаҫҫӗ пулӗ ӗнтӗ, хӗрарӑмсене ӗненме юрамасть тесе: вӗсем усал шухӑшпа пулсан — чӗлхепе суяҫҫӗ, усал шухӑшсӑр пулсан — куҫӗсемпе, кулӑпа, питне хӗретсе суяҫҫӗ, тӑнсӑр пулса ӳксе те суяҫҫӗ…

Недаром говорят, что женщинам верить нельзя: они лгут и с умыслом — языком и без умысла — взглядом, улыбкой, румянцем, даже обмороками…

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Крылов ансат, пурне те ӑнланмалла чӗлхепе карап теорийӗ ҫинчен лекцисем вулама пуҫлать.

Крылов стал читать лекции по теории корабля простым, понятным для слушателей языком.

Ҫирӗм улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Крылов хӑйӗн ытти ӗҫӗсем пекех ку кӗнекене те ансат та ӑнланмалла чӗлхепе ҫырнӑ, унта нумай тӗслӗхсем илсе кӑтартнӑ.

Как и все, что принадлежит перу Крылова, книга была написана просто и ясно, доступным языком, со множеством примеров.

Ҫирӗм улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Темӑна хӑй тӗплӗн пӗлнӗрен ансат чӗлхепе, уҫҫӑн каласа панӑ.

Говорил уверенно, четко, наверное, потому, что сам хорошо понимал.

Ҫиччӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ашшӗ, йӗрӗнсе, куҫне хӗссе: «Мӗнле намӑс мар чӗлхепе ҫавнашкал сӳпӗлтетме… Хӑлхасем шанса каяҫҫӗ вӗт!» — терӗ.

Папа даже с отвращением зажмурился, сказав: «Как не стыдно языком молоть… Ведь уши вянут!»

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара хӑвӑрах курӑр, вӑл урисемпе мӗнле илемлӗ тунине, — терӗ тир хуҫи кӑшт полякла тухакан чӗлхепе.

Увидите, как она пикантно сделает ножками, — с польским акцентом сказал хозяин.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нимӗн те тӑваймарӗҫ-ха вӗсем, кӑмӑллӑ сасӑпа украинла чӗлхепе аманнӑ салтаксене хӑвӑртрах вырнаҫса ларма кӑна хушрӗҫ, лешсем вара вагонсене кӗчӗҫ.

Они даже ничего не сделали, а только что-то сказали одному и другому быстро — певуче, по-украински, — и раненые молча разошлись по вагонам.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫепӗҫӗн пуҫларӗҫ сӗрме купӑссем, чӗре ҫумӗнчи, чи ҫывӑххи, чи хакли ҫинчен этем калайми чӗлхепе калаҫма пикенчӗҫ.

И с нежностью заговорили скрипки о чем-то таком дорогом, заповедном, что словами нельзя было бы и передать.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫырасса вӑл питӗ типтерлӗ, тӗплӗ, тарават чӗлхепе ҫырать.

Писал он подробно, очень вежливо.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ачанни пек селӗпрех чӗлхепе вӑл Менделеевӑн паллӑ сӑмахӗсене вуласа пачӗ, ҫав сӑмахсене эп теплерен чи малтан атте хучӗсем хушшинче курсаттӑм: «Цусимӑра мӗн чухлӗ ҫухатнин вуннӑмӗш пайне те пулин полюс патне ҫитес ӗҫе панӑ пулсан, пирӗн эскадра Нимӗҫ тинӗсне те Цусимӑна кӗмесӗрех Владивостока ҫитнӗ пулӗччӗ…»

И, по-детски картавя, он прочёл известные слова Менделеева, которые я, между прочим, встретила впервые где-то в бумагах отца: «Если бы хоть десятая доля того, что мы потеряли при Цусиме, была затрачена на достижение полюса, эскадра наша, вероятно, прошла бы во Владивосток, минуя и Немецкое море, и Цусиму…»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах, вӑл кунта «вӑхӑтлӑха» ҫеҫ пурӑнать, мӗншӗн тесен, «правительство часах унӑн пархатарлӑ ӗҫне хакласа илӗ», вӑл «халӑхшӑн ӗҫленӗ-ҫке», халлӗхе ӗнтӗ унӑн ҫакӑнтах хӗсӗнсе пурӑнма тивет-ха, хӗрӗ те ҫитӗннӗ иккен унӑн, вӑл икӗ чӗлхепе калаҫма пӗлет, анчах ҫак пӳлӗме пула качча тухаймасть: упӑшкине ниҫта кӗртме ҫук.

Конечно, «это временное», потому что «правительство вскоре оценит его заслуги, которые у него есть перед народом», но пока ему приходится жить здесь, а у него взрослая дочь, которая владеет двумя языками и из-за этой комнаты не может выйти замуж: мужу некуда въехать.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмах майӗн каласан, вӑл статьяна ҫакӑн пек чӗлхепе ҫырнӑ:

Между прочим, эта статья была написана таким языком:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑваш яш-кӗрӗмӗ валли тӑван чӗлхепе сӑвӑсем вуласа, хамӑрӑн кӗвӗсене итлесе илемлӗ каҫсем йӗркелеме тытӑнтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Владимир Карсаков // Марина Карягина. https://www.facebook.com/marina.karyagin ... 2599922405

Чартак ҫинче йӗпе курӑксем ӳсетчӗҫ, ют чӗлхепе ҫырнӑ кӗнекесем хуплашкасӑрах таптанса выртатчӗҫ, вӗсен страницисене те вӑтӑра-вӑтӑра илнӗччӗ.

На чердаке росли дождевики, иностранные книги валялись с вырванными страницами, без переплетов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кунти чӗлхепе балкӑсем текен шырлансенчен пӗрне ансан, эпӗ лашама шӑварма чарӑнтӑм; ҫак хушӑра ҫул тӑрӑх шавлӑ та чаплӑ кавалькада кунталла килнине куртӑм, хӗрарӑмсем хура та кӑвак амазонкӑсемпе, каччисем вара черкессенни пек те мар, чул хуларисенни пек те мар, темле тумтир тӑхӑннӑ; малта Грушницкий Мери княжнапа пырать.

Спустясь в один из таких оврагов, называемых на здешнем наречии балками, я остановился, чтоб напоить лошадь; в это время показалась на дороге шумная и блестящая кавалькада: дамы в черных и голубых амазонках, кавалеры в костюмах, составляющих смесь черкесского с нижегородским; впереди ехал Грушницкий с княжною Мери.

Майӑн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӑлхасенче янрарӗ, шатӑртатрӗ, юрларӗ, икӗ чӗлхепе те пӗрре савӑнӑҫлӑн, тепре хӑравҫӑн кӑшкӑрни, хӑрӑлтатни, шӑлсене шатӑртаттарни, вӑрҫни, йывӑррӑн сывлани илтӗнчӗ.

В ушах звенело, трещало, пело, звучали на двух языках крики торжества и ужаса, хрипенье, зубовный скрежет, брань, тяжелое дыхание.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Тахӑшӗ, ҫапӑҫура хӗрсе кайса, ют чӗлхепе кӑшкӑрчӗ, тахӑшӗ, ача пек ахлатса, «анне» тесе хучӗ, тахӑшӗ — гашеткӑсем ҫине пусса пулас — хыттӑн: «На сана, на, на, на!» — терӗ.

Кто-то в упоении боя орал песню на чужом языке, кто-то, ахнув по-детски, сказал «мама», кто-то, должно быть, нажимая на гашетки, зло приговаривал: «На тебе, на, на, на!»

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Наушниксенче приказ сӑмахӗсем илтӗнмелле пулнӑ, анчах приказ вырӑнне вӑл такам ют чӗлхепе пӑлханса калаҫакан сасса илтрӗ:

В наушниках должен раздаться приказ, но вместо приказа он вдруг совершенно отчетливо услышал голос, возбужденно произносивший на чужом языке.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Нимӗҫ савӑклӑ сӑн-сӑпатпа тупӑкҫӑ патне утса пынӑ та, хӑйӗн пӗлмен чӗлхипе, эпӗр халиччен те кулмасӑр итлеме пултарайман чӗлхепе, вырӑсла ҫапла каланӑ:

С веселым видом немец приблизился к гробовщику и сказал он тем русским наречием, которое мы без смеха доныне слышать не можем.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Спицын, ним пулман пек ларакан учитель ҫине чун-хавалӗпе сехӗрленсе пӑхса, ӑсран тухнӑ пек, этем ӑнланайми чӗлхепе тем сӳпӗлтетет.

Спицын отвечал без всякого смысла и с ужасом поглядывал на учителя, который тут же сидел как ни в чем не бывало.

XI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех