Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтах (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Темиҫе хут та тӗксе аппаланнӑ хыҫҫӑн машинӑ, туратсене кустӑрмисем айне пӗтӗре-пӗтӗре чиксе, вӗсене ҫавӑнтах кӑлара-кӑлара пӑрахса, уласа, чӗтресе, лакӑмран тухма пуҫларӗ, Мажаров ҫине каллех пылчӑк сирпӗтрӗ.

После нескольких попыток машина с дрожью и ревом стала выбираться из рытвины, загребая под колеса ветки и тут же выбрасывая их и обдавая Мажарова брызгами.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Саламлатӑп! — терӗ Константин ӑшшӑн, анчах хӑй ҫавӑнтах калаҫма чарӑнчӗ.

— Поздравляю! — горячо проговорил Константин и тут же замолчал:

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, тӳсеймесӗр, тӳрех йӗпе чӑтлӑх витӗр васкарӗ, турата ҫапӑнса, куҫлӑхне кӑшт ҫеҫ ӳкермерӗ, унтан шыв тулса тӑракан лакӑма пусрӗ те, ҫавӑнтах пӑр пек сивӗ шыв атти ӑшне сӑрхӑнса кӗчӗ, пӳрнисем патнех ҫитрӗ.

Обуреваемый нетерпением, он лез напролом сквозь мокрую чащу; чуть не сбил шарахнувшейся веткой очки, один раз оступился в яму с водой и сразу почувствовал, как ледяная влага просочилась в сапог, кольнула пальцы.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малта вӗтлӗх курӑнма пуҫларӗ, часах машинӑна икӗ енчен те ӑвӑссемпе тирексем сырса илчӗҫ, ҫутӑра ҫул хӗрринех чупса тухнӑ ҫара хурӑнсем курӑнчӗҫ те ҫавӑнтах вӑтаннӑ пек сӗмлӗхре ҫухалчӗҫ.

Впереди зачернел перелесок, и скоро машину с обеих сторон обступил густой частокол осинок, тополей, обнажились на свету босоногие березки, выбежавшие к самой обочине, и тут же стыдливо скрылись в темноте.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вырӑнти пуйӑс кайиччен — Приреченски района Константин унпа ҫитме шутларӗ — вӑл обкомра пулчӗ, пасарта ӗннӗ ҫӑм шӑрши кӗрекен ҫӗнӗ кӑҫатӑ, йытӑ тирӗнчен ҫӗленӗ алса туянчӗ, магазинта ӑшӑ ватникпе брюки илчӗ, вӗсене ҫавӑнтах пальто айӗнчен тӑхӑнса лартса, хӑй тӑруках тачкарах пек курӑнчӗ, мӑранланчӗ.

До отхода местного поезда, которым Константин собирался добраться в Приреченский район, он побывал в обкоме, купил на рынке новые, пахнувшие паленой шерстью валенки, мягкие вязаные носки, рукавицы на собачьем меху, в магазине приобрел добротную стеганку, брюки и тут же надел их под демисезонное пальто, сразу став солиднее и медлительнее в движениях.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Мӗн тума кая юлатӑн-ха?» — ыйтрӗ те Ксени хӑйӗнчен хӑй, шухӑш хыҫҫӑн шухӑш арӑш-пирӗш куҫнипе ун ҫинчен ҫавӑнтах манчӗ.

«А что поздно?» — спросила себя Ксении и тут же забыла об этом, увлеченная потоком бессвязных мыслей.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сахӑр пирӗн сайра хутра ҫеҫ пулкалать, уйӑхра пӗрре, ӑна ҫавӑнтах илсе пӗтереҫҫӗ, хам юлашки хут хӑҫан сахӑр туяннине астумастӑп та.

Сахар у нас бывает редко, раз в месяц, его моментально расхватывают, масло не помню, когда последний раз доставал.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вершинин директор кабинетне кӗчӗ, сӗтел ҫинче выртакан трубкӑна илчӗ, хӑйӗн ятне каларӗ те ҫавӑнтах Коробинӑн кӑмӑлсӑр сассине илтрӗ:

Вершинин прошел в кабинет директора, взял лежавшую на столе трубку, назвал себя и тотчас услышал недовольный голос Коровина:

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша ҫавӑнтах Мажарова мӑйӗнчен уртӑнса чуп тума хатӗр пулнӑ.

Она готова была тут же броситься на шею Мажарову и расцеловать его.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сасартӑк Ксюша тӗрлӗ-мерлӗ халӑх хушшинче Мажарова курах кайнӑ, ҫавӑнтах хӑй пасара мӗншӗн пынине те маннӑ, хӗвӗшсе тӑракан ҫынсем хушшинче, ӑна куҫран ямасӑр, ерипентерех утма пуҫланӑ.

Неожиданно в разномастной толпе Ксюша увидела Мажарова и, сразу забыв о том, что привело ее на рынок, стала медленнее двигаться в людском водовороте, не теряя его из виду.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров ирӗк ыйтмасӑрах, Ксюшӑна хул айӗнчен хӑюллӑн тытнӑ, Ксюша ӑна пӑхӑннӑ, хӑйне ҫавӑнтах шанчӑклӑрах туйса илнӗ.

Мажаров, не спрашивая разрешения, смело взял Ксюшу под руку, она доверчиво подчинилась ему, сразу почувствовала себя увереннее.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл ҫавӑнтах трубкӑна илчӗ те хӑйне Любушкинӑпа ҫыхӑнтарма ыйтрӗ.

Он тут же снял трубку и попросил соединить его с Любушкиной.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Конюхӑн куҫ хӑрпӑкӗсем мӑч-мӑч туса илчӗҫ, вӑл ҫӑварне те карнӑччӗ ӗнтӗ, анчах ҫавӑнтах тутисене хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Конюх дрогнул ресницами, раскрыл было рот, но тут же снова упрямо сжал губы.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Серафимӑ ҫавӑнтах юпа пек хытса кайрӗ, ҫӑварне карса, пӗр самант упӑшки ҫине пӑхса тӑчӗ, унтан аллисене сарса, пӳрнисене шатӑртаттарса йынӑшса илчӗ:

Серафима сразу застыла, открыв рот, с минуту остолбенело смотрела на мужа, потом всплеснула руками, е хрустом заломила пальцы, застонала:

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Любушкина кулса ячӗ, анчах ҫавӑнтах куҫ харшисене пӗркелентерчӗ.

Любушкина рассмеялась, но тут же свела строго брови.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пирӗн мӗн хушатӑн — ҫавӑнтах тӑваҫҫӗ, тепӗр хут калама кирлӗ мар, вӗсен вара сассисем хӑрӑлтатма пуҫличчен пӗр-пӗринпе харкашаҫҫӗ.

У нас скажи что — повторять не надо, сразу делают, а у них лаются все друг на друга до хрипа…

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ывӑннипе ун алли-ури ҫавӑнтах ӑшӑнса, ҫемҫелсе кайрӗ, куҫ хупанкисем йывӑрланчӗҫ, вӑл тутлӑн анасласа илчӗ те ҫывӑрас килсе кайнипе йӑл кулчӗ.

Сразу усталость налила теплом его ноги и руки, отяжелила веки, и, широко и сладко зевнув, он улыбнулся внезапно возникшему желанию.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, хӑй темӗнле лайӑх мар шухӑшланӑ пек, ҫавӑнтах тӗксӗмленсе кайрӗ те васкарах утма тытӑнчӗ.

Он тут же насупился, точно поймал себя на какой-то запретной мысли, ускорил шаги.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Колхоз ҫинчен те, районти работниксем ҫинчен те ҫакӑн пек кураймасӑр элекленине вӑл ҫавӑнтах чарса лартасшӑнччӗ, анчах сасартӑк хӑйне ҫак ҫынсем тӗрӗс мар, иккӗлле ӑнланма пултарӗҫ тесе шухӑшласа илчӗ.

Она хотела сразу прекратить этот злостный поклеп и на колхоз, и на работников района, но вдруг почувствовала себя в ложном и двусмысленном положении.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе чӗнмерӗ, упӑшки ҫине куҫӗсене мӑчлаттармасӑр, тӳрех пӑхрӗ, вара Ксени ҫавӑнтах аппӑшӗн эрех туянма укҫа ҫуккине тавҫӑрса илчӗ, анчах Аниҫҫе, пиччӗшӗпе Ксени умӗнче упӑшкине лайӑх мар тӑвасран хӑраса, укҫа ҫукки ҫинчен уҫҫӑн калама хӑяймасть.

Не ответив, Анисья смотрела на мужа в упор, не мигая, и Ксения первая поняла, что у тетки просто нет денег на водку, но она не решается сказать об этом Егору открыто, боясь сконфузить его перед братом и племянницей.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех