Шырав

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кунсӑр пуҫне тата эпӗ хамӑн сочиненисене «критиксемсӗрех» ҫырнине те асӑнмалла пулман иккен.
Кроме того, не стоило упоминать, что я пишу сочинения без «критиков».

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лихопа хамӑн хушӑмри истори ҫинчен каласа панӑ май «идеализм» пирки пӗр сӑмах та асӑнманнинчен эпӗ паян кун та тӗлӗнетӗп.
До сих пор не могу понять, почему, рассказывая историю своих отношений с Лихо, я ни словом не упомянул об «идеализме».

Паллах ӗнтӗ, эпӗ хамӑн ятӑма, комсомолец ятне, вараларӑм.
Конечно, я запятнал себя как комсомолец.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ, ытлашши пӑлханас мар тесе, мӗн те пулин пуласран, кӑларса ярсан-тусан хӑвӑртрах тухса кайма майлӑрах пултӑр тесе, хамӑн япаласене хатӗрлесе, ҫыхса хутӑм.
Стараясь не очень волноваться, я на всякий случай уложил свои вещи, чтобы сразу уйти, если меня исключат.

Тепӗр станцире эпӗ темӗнле ырӑ кӑмӑллӑ арҫынпа хамӑн вырӑна улӑштартӑм.
На следующей станции я переменился местами с каким-то почтенным дяденькой,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑн пурнӑҫӑмра чи малтанхи хут ҫавӑн пек лав тытса (ура вӗҫӗнче корзинка та пур ман) пуян каятӑп.
Первый раз в жизни я так богато ехал: на извозчике, с корзинкой в ногах.

Эпӗ вилтӑпри патне калле пырса хамӑн аннемпе сывпуллашрӑм.
Я вернулся к могиле и как бы простился с ней.

Мана ҫав тери салху пулса кайрӗ, эпӗ вара хамӑн аннене асӑнса ҫул тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗм.
Мне стало грустно, и я долго ходил по дорожкам, вспоминая мать.

Паллах ӗнтӗ, эпӗ хамӑн ӗнер каҫхи шухӑшӑмсем ҫинчен Катьӑна каласа памасӑр тӳсме пултараймастӑп.
Понятно, мне не терпелось рассказать Кате о своих ночных открытиях.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑн вӗҫӗмсӗр ҫырӑвӑма ҫыра-ҫыра вуласа тухатӑп, каллех ҫыратӑп.
Я пишу и перечитываю свое бесконечное письмо и снова пишу

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакӑн пек чухне Петькӑн письмовникӗ яланах манӑн асӑма килетчӗ: «Ырӑ пикем, эпӗ хам асӑмран тухма пӗлмен хӗрарӑмӑн чунне санра куртӑм та, ӗнтӗ халӗ сирӗн мӑшӑрӑр пулма, хамӑн ачамсене тивӗҫлӗ амӑшӗ тума ӗмӗтленетӗп», — тенӗччӗ унта.
Как всегда в таких случаях, Петькин письмовник живо припомнился мне: «Встретя в вас, милостивая государыня, все добродетели той, которую я так долго оплакивал, почитаю своим долгом сделаться вашим супругом и дать нежную мать моим малюткам».

Вӑл, чӑн-чӑн судья пекех, манӑн мӗнпур пек ӗҫӗмсем ҫинчен, шкулпа хамӑн пурнӑҫӑм ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.
Точно, как судья, он строго спрашивал обо всех моих делах — школьных и личных.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ хамӑн арчана лартрӑм, пальтона хывса ҫакрӑм.
Я снял пальто в передней,

Эпӗ вуласа тухрӑм та хамӑн куҫӑмсене хам ӗненми пултӑм: «Ку ҫуртра 1824 ҫулта Александр Сергеевич Пушкин чарӑнса тӑнӑ».
Я прочел и не поверил глазам: «В этом доме в 1824 году останавливался Александр Сергеевич Пушкин».

Эпӗ лӑпкӑн кӑна, калаҫма чарӑнмасӑр, ӑна хамӑн билете тыттартӑм.
С равнодушным видом, не прерывая разговора, я отдал ему свой билет.

Хамӑн пурнӑҫӑмра эпӗ пӗрремӗш хут чугун ҫулпа билетпа каятӑп.
Впервые в жизни я ехал по железной дороге с железнодорожным билетом.

Манӑн хамӑн пурӗ те вунҫичӗ тенке кӑна, билет илме тата ҫавӑн чухлӗ кирлӗ.
У меня было только семнадцать рублей, а билет стоил ровно вдвое.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та манӑн Татариновсен килӗнчи улшӑнусем, хамӑн кӑмӑла кайман улшӑнусем ҫинчен тахҫанах Кораблева каласа парас килетчӗ.
Но мне давно хотелось рассказать Кораблеву о переменах в доме Татариновых, о переменах, которые так не понравились мне!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Катьӑна юратса пӑрахни ҫинчен, ун пирки ҫӗр ҫывӑрмасӑр шухӑшласа выртни ҫинчен хамӑн тӑван аннене те каласа паман пулӑттӑм.
И родной матери я не рассказал бы о том, что влюбился в Катю и думал о ней целую ночь.

Кораблев патне ыран хамӑн сочинение илсе кайса вулама ыйтасси ҫинчен.
О Кораблеве — как я завтра отнесу к нему сочинение и попрошу прочитать.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика