Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лешӗ сăмах пирĕн базăра пур.
лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лешӗ, хайхи ӗнтӗ, шӑпах Митька пулчӗ», тет.

А это, стал быть, он и есть, Митька».

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ куҫхаршисене хӑравҫӑллӑн сиклентерчӗ те пуллине илчӗ.

Она испуганно взмахнула ресницами, взяла.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ хӑй енне кӑнтарнӑ алла кӑнттамӑн тытса чӑмӑртарӗ.

Тот неумело пожал протянутую ему руку.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Гришака асатте, савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртатса, кӳрши ҫине пӑхрӗ: лешӗ, хӑйӗн пысӑк та кӗтеслӗрех пуҫне кӑкри ҫине усса ҫывӑрса кайнӑ та шӑв-шавне мӗнне те туймасть, канлӗн харлаттарать.

Дед Гришака, торжествуя, глянул на соседа: тот, уронив на грудь огромную угловатую голову, уснул под шум, уютно всхрапывая.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Гришака асатте йӗрет, тата хӑйӗн типшӗм чышкипе баклановецӑн янӑравлӑ та упалларах ҫурӑмӗнчен шаккать, анчах та лешӗ, чӑх аш татӑкне хрен вырӑнне чие ҫырли кӗселӗ ӑшне пуҫса илсе, лапшапа вараланса пӗтнӗ сӗтел ҫитти ҫине чунсӑррӑн пӑхать, путса кӗнӗ ҫӑварӗпе хӑй шав пӑшӑлтатать.

Дед Гришака плачет и стучит сухим кулачком по гулкой и медвежковатой спине деда-баклановца; но тот, макая кусок курятины вместо хрена в вишневый кисель, безжизненно глядит на скатерть, залитую лапшой, шамшит провалившимся ртом:

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ кулма чарӑнса, тута кӗтессисене хускаткаласа илчӗ.

И тот шевельнул углами губ, гася улыбку.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ мӗнле начальство? — майлӑн кӑна ҫавӑрса хучӗ лешӗ, аллисемпе ҫӗр тӑрӑх шӑлкаласа, чӑх-чӗп тислӗклӗ ҫинчӗк улӑма пӗр купана пуҫтарса.

Ты что за начальство? — резонно заметил тот, шаря по земле руками, сгребая в кучу куриный помет и объедья соломы.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Илья тети, хӑйӗн тӗреклӗ асав шӑлӗсемпе така айӑк пӗрчийӗсене чӗрпӗклесе, Дарйӑна чыссӑр сӑмахсем пӑшӑлтатса ларать пулмалла, мӗншӗн тесессӗн лешӗ, куҫӗсене хӗссе, куҫхӑрпаххийӗсене чӗтрентеркелесе, пӗр хӗрелсе каять, пӗр кулса илет.

Дядя Илья, общипывая ядреными клыками баранье ребро, наверное, шептал Дарье непристойности, потому что та, суживая глаза, подрагивая бровями, краснела и посмеивалась.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑхлачи Маришкӑна куҫ хӗсрӗ, лешӗ, йӗтӗрӗпе сӗтеле ҫапса: — Сахал! Сутмастпӑр хӗре!.. — терӗ.

Сваха мигнула Маришке, та — по столу скалкой: — Мало! Не продадим невесту!..

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, тилхепине пӑрахса, ларкӑч ҫинчен сиксе анчӗ те малалла, лашасем умнелле тарса ӳкрӗ.

Тот, бросив вожжи, прыгнул с сиденья, вильнул к лошадям наперед.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ тухрӗ.

Та вышла.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ сулӑнса кайрӗ, унтан каялла ҫаврӑнчӗ те Гришка ҫинелле упа пек сиксе ӳкрӗ.

Тот качнулся и, обернувшись, пошел на Гришку медведем.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашкӑн-ха тата! — мӗкӗрсе ячӗ лешӗ, хӑрах аллипе ӑна урапа ҫумне хӗстерсе лартса.

Балуй у меня! — гудел тот, одной рукой прижимая его к бричке.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ чӗнмерӗ.

Тот промолчал.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ҫаврӑнса пӑхрӗ: Аксинья пӗшкӗннӗ те урапа айӗнче выртакан Дарйӑна темӗн каласа парать, лешӗ аллине сулласа илчӗ те, унтан каллех иккӗшӗ те кулма пуҫларӗҫ.

Григорий оглянулся: Аксинья, наклоняясь, что-то говорила лежащей под арбой Дарье, та замахала руками, и снова обе засмеялись.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, куҫӗсене хупса, — тарлӑ пичӗ сулхӑнра, — сассине пӗрре пӑшӑлтатнӑ пек илтӗничченех тамалтарса, тепре тимӗр янӑравӗ пекех ывтӑнтарса ярса, юрра ачашшӑн ертсе пырать:

Тот, закрыв глаза — потное лицо в тени, — ласково ведет песню, то снижая голос до шепота, то вскидывая до металлического звона:

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мӗн эсӗ? — пӑшӑлтатса ыйтрӗ лешӗ, унтан кровать ҫинчен урисене усса ячӗ.

Чего ты? — шепотом спросил тот и свесил с кровати ноги.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лешӗ, «Асатте, шуйттансем ӑҫта илсе кайса чикрӗҫ сана паян?» тесе ыйтма тӑрсан, тӳрех: «Ан ыйт, — терӗ те тата лайӑхрах чӗркенсе выртрӗ.

И когда тот начал было спрашивать: — А куда тебя, дед, черти дели сегодня? — Не спрашивай, — сказал он, завертываясь еще крепче.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Самӑр хуҫа: «Эй, хлопче!» тесе кӑшкӑрса ярсанах, лешӗ, козаксенни пек сӑхман тӑхӑннӑ ачах, кухньӑран чупса тухрӗ.

Эй, хлопче! — закричал толстый хозяин, и тот же самый мальчик в козацкой свитке выбежал из кухни.

IV. Апат // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чылайччен кӗрешрӗ лешӗ, ун аллинчи ҫӗҫҫе туртса илме хӑтланса; юлашкинчен туртса илчӗ те хӑмсарса ячӗ — хӑрушла ӗҫ пулса иртрӗ: ашшӗ хӑйӗн ухмаха ернӗ хӗрне вӗлерчӗ.

Долго боролся тот, стараясь вырвать у нее нож; наконец вырвал, замахнулся — и совершилось страшное дело: отец убил безумную дочь свою.

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех