Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дымовпа Кирюха та, Степкӑна курса, хӑвӑрт салтӑнчӗҫ те пӗрин хыҫҫӑн тепри, хыттӑн кулса та савӑнса, шыва сикрӗҫ.

Дымов и Кирюха, глядя на Степку, быстро разделись и, один за другим, с громким смехом и предвкушая наслаждение, попадали в воду.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Шӑрӑхран ниҫта кайса кӗме май ҫук вӗри чухне шыв шампӑртатни тата шыва кӗрекен ҫын шавлӑн сывлани хӑлхана лайӑх кӗвӗ пек ачашласа тӑрать.

В жаркий день, когда некуда деваться от зноя и духоты, плеск воды и громкое дыхание купающегося человека действуют на слух, как хорошая музыка.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Степка-лавҫӑ, вунсаккӑрти хохол ачи, пиҫиххисӗр вӑрӑм кӗпепе утнӑ чух ялав пек вӗлкӗшекен сарлака шӑлавар тӑхӑнса янӑскер, — Егорушка ку ачана халь ҫеҫ асӑрхарӗ-ха, — хӑвӑрт салтӑнчӗ те, чӑнкӑ ҫырантан чупса анса шыва чӑмрӗ.

Подводчик Степка, на которого только теперь обратил внимание Егорушка, восемнадцатилетний мальчик-хохол, в длинной рубахе, без пояса и в широких шароварах навыпуск, болтавшихся при ходьбе как флаги, быстро разделся, сбежал вниз по крутому бережку и бултыхнулся в воду.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Мучи, мӗншӗн эс шыва лампадкӑпа ӗҫен? — тӗлӗнчӗ Егорушка.

— Дед, зачем ты пьешь из лампадки? — удивился Егорушка.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Вунпилӗк ҫул чиркӳре юрларӑм, пӗтӗм Луганск завочӗпе те манӑнни пек сасӑ ҫукчӗ пуль ахӑртне, кайран, шуйттан пуҫӗ, икӗ ҫул каялла пӗрре Донецра шыва кӗтӗм те ҫавӑнтанпах ӗнтӗ пӗр нотӑна та тасан илме пултараймастӑп.

— Пятнадцать лет был в певчих, во всем Луганском заводе, может, ни у кого такого голоса не было, а как, чтоб его шут, выкупался в третьем году в Донце, так с той поры ни одной ноты не могу взять чисто.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кӳмере хыпашланӑ май тата килнӗ ҫынсене анма пулӑшса, Мойсей Мойсеич сасартӑк ҫаврӑнчӗ те шыва путнӑ чух пулӑшма чӗннӗ евӗр сасӑпа пырӗ татӑласла кӑшкӑрса ячӗ:

Мойсей Мойсеич, шаря в бричке и помогая приезжим вылезать, вдруг обернулся назад и закричал таким диким, придушенным голосом, как будто тонул и звал на помощь:

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Айлӑмра Огнянов ҫырмари шыва канса ӗҫрӗ, унтан бук катине ҫитме васкаса чӑнкӑ вырӑнпа хӑпарма тытӑнчӗ.

В лощине Огнянов напился воды из речки и стал подниматься по круче, чтобы добраться до буковой рощи.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пичкеҫӗн халӗ кайнӑ, вӑл чӑм шыва ӳкнӗ.

Пот градом катился по истомленному лицу бондаря.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӑрӗ ҫӗмӗрӗлсе анчӗ те, эпӗ чӗркуҫҫи таран пӑрлӑ шыва пута патӑм.

Лед проломился, и я по колени погрузился в холодную воду.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лалка Недковсем патне ҫитиччен лачкам шыва ӳкрӗ.

Лалка вся вымокла, пока дошла до Недковицы.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӑтранчӑк ҫырма урлӑ чӗркуҫҫи таран шыва путса каҫрӗ, шывӗ тилӗрсе юхатчӗ ӗнтӗ, урам варрипе иртнӗ чух сивӗ ҫил касса вӗрчӗ, ҫумӑр пите ҫапса ҫӑвать.

Она перешла, в воде по колено, через мутный ручей, внезапно превратившийся в бурный поток, и пошла дальше по площади навстречу ветру и дождю, хлеставшим ее по лицу.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫур сехет те иртмерӗ, ҫак ҫула хӑнӑхнӑ ҫынсем темиҫе сехет хушши хӑпарнӑ пек чӑм шыва ӳкрӗҫ.

Не прошло и получаса, как путники, эти закаленные парии, стали обливаться потом, точно поднимались они уже несколько часов.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна асаплантаракан жандарм чӑм шыва ӳкрӗ, вӑл ӗшенсе ҫитрӗ.

Обильный пот выступил на лбу его мучителя; турок устал.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тертленсе те пулин шыв урлӑ утса каҫрӗ, тепӗр ҫырана тухсан, ларса канчӗ, — сивӗ шыва пула ун урисем кӳтрӗҫ, суранӗ тата ытларах ырата пуҫларӗ.

Он с трудом перешел реку вброд и, выбравшись на берег, сел — от холодной воды ноги у него окоченели и боль усилилась.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кӗрӗк те ҫук, камилавкӑ та ҫук, куҫлӑх та ҫук — шыва путарнӑ пек ҫухалчӗ, — терӗ Никодим пуп, тӗлӗннипе аптранӑскер.

— Ни кожуха, ни камилавки, ни очков — как в воду канули! — проговорил отец Никодим, сам не свой от удивления.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йытӑ патне вӑрттӑн пырса Кралич ӑна пуҫӗнчен ҫапрӗ, йытӑ хаяррӑн йынӑшса шыв хӗрринелле анчӗ, Кралич ӑна карлавпа ҫапса ҫырантан печӗ те, лешӗ шыва путса куҫран ҫухалчӗ.

Подкравшись к собаке, Кралич ударил ее по голове; жалобно воя, гончая поползла к реке, Кралич киркой столкнул ее с берега, и она исчезла под водой.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тавах, Мосолов; вӑл паҫӑр чӳрече патне кайса тӑнӑ ҫамрӑк панӑ шыва илчӗ, — куратӑр-и, мӗнле вӗрентсе пӗтернӗ эпӗ ӑна, пурне те малтанах пӗлет.

Благодарю, Мосолов, — она взяла воду, принесенную тем молодым ее спутником, который прежде отходил к окну, — видите, как я его выучила, все вперед знает.

XXII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Философ, паллах, илмен; анчах та вырӑс ҫынни банкир патне кайса пурпӗрех укҫа хывнӑ та ун патне ҫапла ҫырнӑ пулать: «Укҫапа кирек те мӗн тӑвӑр, хуть те шыва пӑрахӑр, анчах эсир ӑна мана тавӑрса пама пултараймастӑр, эсир мана шыраса тупаймастӑр», — вара ҫав укҫа халӗ те банкир патӗнчех выртать иккен.

Философ, натурально, не взял; но русский будто бы все-таки положил у банкира деньги на его имя и написал ему так: «Деньгами распоряжайтесь, как хотите, хоть бросьте в воду, а мне их уже не можете возвратить, меня вы не отыщете», — и будто б эти деньги так и теперь лежат у банкира.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ, чӑннипех те, ҫапла шухӑшланӑччӗ: ун патне кайса тепӗр хут тӗл пулатӑп та шыва сиксе вилетӗп, тенӗччӗ.

Уж я и в самом деле думала: пойду к нему, увижусь еще раз с ним да пойду после того и утоплюсь.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ҫук, вӑл хӑвӑрт тумланать, пӗр минутрах, анчах вӑл нумайччен выляса шыва чӑмпӑлтаттарса выртать, вӑл шывра чӑмпӑлтаттарса выляма юратать, унтан вара нумайччен ҫӳҫне тураса якатать, — ҫук, нумайччен тураса лармасть, кӑна вӑл пӗр минутрах тураса пӗтерет, вӑл нумайччен ҫӳҫӗпе ашкӑнса ларать, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн ҫӳҫне юратать; сӑмах майӗн каласан, вӑл туалетӑн чӑн-чӑн ӗҫӗсенчен пӗринпе, пушмаксем тӑхӑнассипе те, нумайччен ларать: унӑн пушмакӗсем питӗ лайӑх; вӑл пӗртте вӗҫкӗнленсе тумланса ҫӳремест, анчах пушмаксем уншӑн ҫунса тӑраканнисем кӑна пулччӑр.

— Нет, она одевается скоро, в одну минуту, но она долго плещется в воде, она любит плескаться, и потом долго причесывает волосы, — нет, не причесывает долго, это она делает в одну минуту, а долго так шалит ими, потому что она любит свои волосы; впрочем, иногда долго занимается она и одною из настоящих статей туалета — надеванием ботинок: у ней отличные ботинки; она одевается очень скромно, но ботинки ее страсть.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех