Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лешӗ сăмах пирĕн базăра пур.
лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лешӗ, тӗлӗнсе, куҫ харшийӗсене ҫӗклерӗ, хӑшт айккинерех пӑрӑнчӗ.

Тот удивленно поднял брови, чуть посторонился.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ сивӗ шыв ҫатӑрах пӗҫертсе кайнӑ, кирпӗч пек хӗрлӗ питне алшӑлли вӗҫӗпе ҫилӗллӗн сӑтӑрса шӑлчӗ.

Тот яростно потер концом рушника кирпично-красное, обожженное холодной водой лицо.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ ыран ултӑ сехетре наступление координацилес пирки канашлу ирттерет иккен.

Тот завтра к шести утра собирает совещание для координирования действия.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ пирусне урипе таптаса сӳнтерчӗ, сурчӗ, вара лашасем патне сулланчӗ.

И тот затоптал папироску, сплюнул, развалисто пошел к лошадям.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ыйхӑран вӑраннӑ Христоня, мӑкӑль-шакӑллӗ кукӑр ури пӳрнисене выляткаласа, алӑк патӗнче ларать, Степанпа хӑпа пӗлмесӗр калаҫать, анчах лешӗ, кутӑна персе, Христоня ыйтӑвӗсем ҫине нимӗн те тавӑрса каламасть, кӗҫҫе ҫинче чӗмсӗррӗн чӗлӗм туртса выртать.

Проснувшийся Христоня сидел около выхода, шевелил узловатыми, искривленными пальцами ног, настойчиво заговаривал со Степаном, а тот, лежа на полсти, молча курил, упорно не отвечая на Христонины вопросы.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ чӑнах та ҫаплах ӑнланчӗ-тӗр: куҫ харшийӗсем айӗнче темскер туртӑнса илчӗ, пичӗ тӑрӑх темле уҫӑмсӑр мӗлке шӑвӑнса иртнӗ пек пулчӗ.

А он, вероятно, так и понял: что-то дрогнуло у него под бровями, и по лицу словно прошла тень.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лешӗ мӑйне, пуҫне авса хунӑ, ҫунаттисене сарса, чашкӑрса, тӳрех ун патнелле пырать — кӑвак хур!

Пригнув к земле шею и голову, растопырив крылья и шипя, прямо на нее шел серый гусь.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Лешӗ, хӑй ҫинӗ май, ӑна тӗрлӗ татӑксем пӑрахкаласа парать.

Он ел и бросал ей кусочки…

II. Палламан ҫын // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Вӑл столяр та уласа ярасса, вӗрессе, ятлаҫасса кӗтрӗ пулмалла, анчах лешӗ сылтӑм аллине картусӗ патне ҫӗклерӗ те хӑй тӳремӗнех тӑчӗ.

К великому ее удивлению, столяр, вместо того чтобы испугаться, завизжать и залаять, широко улыбнулся, вытянулся во фрунт и всей пятерней сделал под козырек.

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Пылчӑкӗ пирӗн хамӑрӑн та ҫителӗклӗ те, лешӗ пирӗннинчен тасарах, усӑллӑрах шутланать, тет-и!..

Грязи у нас вроде и своей хватает, но та будто почище нашей считается, попользительней!

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лешӗ те ухмах каччӑ мар пулас — тупнӑ вӗт хӗрарӑмпа мӗнле калаҫмаллине — ашшӗ ячӗпе чӗнет.

Да и он, видать, парень не промах — нашел подход к бабе, по имени-отчеству называет.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев хӗвӗнчен хут туртса кӑларчӗ, ӑна Дымшаков сӑмси умӗнче тарӑхтармалла ҫавӑркаларӗ, анчах лешӗ капла та ӗненмерӗ, хута илсе чӗркуҫҫи ҫинче якатрӗ те васкамӑсӑр, чӗнмесӗр пӗтӗмпех, пӗр саспалли хӑварми вуласа тухрӗ.

Он выхватил из-за пазухи лист бумаги, вызывающе повертел им перед носом Дымшакова, но тот и здесь не поверил, взял, разгладил бумагу на колене и неторопливо и молча прочитал все от буквы до буквы.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней аптраса кӗрӳшӗ ҫине пӑхса илчӗ, анчах лешӗ ун ҫине пӑхмарӗ.

Корней потерянно оглянулся на зятя, но тот не смотрел на него.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лешӗ

— Тот самый…

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, кулкаласа, Мажарова хулпуҫҫинчен тусла хытах ҫатлаттарчӗ те, лешӗ тайӑлса кайрӗ.

— Посмеиваясь, он дружески так хлопнул Мажарова по плечу, что тот даже пошатнулся.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лешӗ укҫана чышкипе чӑмӑртаса тытрӗ, хӗвне, ватник кӗсйине чикрӗ, грузовик ещӗкӗн ҫилленсе тӑракан борчӗсене кӗтесрен хулӑн пралукпа ҫыхрӗ, кабинӑна кӗрсе ларчӗ те алӑкне шалтлаттарса хупрӗ.

Тот быстро зажал их в кулак, сунул за пазуху телогрейки и, прикрутив на углах расхлябанные борта кузова толстой проволокой, нырнул в кабину, хлопнув дверцей.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лузгин тӗксӗмленчӗ, йывӑррӑн мӑшлатса сывлама пуҫларӗ, анчах Дымшаков мӗн ҫинчен каланине илтменҫи турӗ, Мрыхин ҫине пӑхса илсе систерчӗ те, лешӗ, вӑранса кайнӑ пек, графина кӗленче пӑккипе шаккама пуҫларӗ, вӑрӑм аллисене сулса ячӗ.

Лузгин нахмурился, тяжело засопел, но сделал вид, что не расслышал, о чем говорит Дымшаков, дал знак Мрыхину, и тот словно очнулся, застучал стеклянной пробкой по графину, замихал длинными руками.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл рысака утӑ чи юлашкинчен панӑ, лешӗ, ӑнланнӑ пек, тӳсӗмлӗн кӗтсе тӑнӑ, ыттисем пек кӗҫенмен, сайра хутра ҫеҫ ҫутӑ кӑвак куҫӗпе чалӑшшӑн пӑха-пӑха илнӗ.

Рысаку он всегда последнему приносил сено, и тот, словно понимая, терпеливо дожидался, не ржал, как другие, лишь изредка косил фиолетовым глазом.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ вӑл килнӗ ҫынна ҫавӑн пек ыйту панӑшӑн ӳкӗнчӗ, мӗншӗн тесен лешӗ ӑна хирӗҫ пӗтӗм чунне уҫса парса хуравларӗ.

Он уже жалел, что задал приезжему вопрос, который вызвал такую граничившую с легкомыслием искренность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл урай варрине сиксе тухнӑ, ывӑлне ҫапас тесе чышкипе сулса янӑ, анчах лешӗ вӑрт пӑрӑннӑ та ашшӗне, кӗпе ҫухинчен ярса тытса, хӑй патӗнчен тӗртсе янӑ.

Он выскочил на середину избы, замахнулся на сына кулаком, но тот ловко отстранился и, схватив отца за ворот рубахи, оттолкнул от себя.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех