Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ахаль сăмах пирĕн базăра пур.
ахаль (тĕпĕ: ахаль) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манӑн асанне ахаль ҫын мар.

Моя бабушка — необыкновенная.

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Турӑсем манса кайсан ваннӑ пӗтевӗ хӑй аса илтерӗ, ахаль йышши мар-ҫке-ха вӑл.

Если боги и забудут, амулет сам напомнит, он же необычный.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Пӗтевӗ вӑл ахаль йышши мар ҫав — пӗтӗм нуши ҫакӑнта.

Это был не обычный амулет — вот в чём беда.

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Халь тата пирӗн ахаль те телейлӗ тӑвансем патне ылтӑн кайӑк вӗҫсе кӗнӗ иккен!

А теперь, оказывается, к нашим и без того богатым родственникам залетела золотая птица!

Лайӑх аппа // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 14–18 с.

Вӗсем вуникӗ обойма тата ахаль чиксе хунисем ҫирӗм штук пулчӗҫ.

Их было двенадцать обойм и двадцать шесть штук россыпью.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Курӑк вӑл, мӗн сан шутупа, ахаль ҫӗрте ҫитӗнет-и?

— А трава, она, что ж, по-твоему, на пустом месте растет?

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Малтанах пӗр-пӗр ахаль кӗсре паратпӑр, унтан вӗренетӗн.

Дадим по-первам тебе какую-нибудь немудрячую кобыленку, а потом научишься.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кивӗ черкаскӑллӑ Теракпа Кубань казакӗсем темиҫе ҫын, Великокняжески станицӑран килсе лекнӗ икӗ калмӑк, пӗҫ кӑкӗ таранах вӑрӑм сунарҫӑ аттиллӗ латышпа йӑрӑмлӑ тельняшкӑсем, хӗвелпе тӗссӗрленнӗ бушлатсем тӑхӑннӑ пилӗк матрос-анархист Фомин бандинчи ахаль те ула-чӑла йыша пушшех те тӗрлӗ тӗс кӳрсе чӑпарлатнӑ.

Несколько человек терских и кубанских казаков в поношенных черкесках, двое калмыков станицы Великокняжеской, латыш в охотничьих, длинных, до бедер, сапогах и пятеро матросов-анархистов в полосатых тельняшках и выгоревших на солнце бушлатах еще больше разнообразили и без того пестро одетый, разнородный состав фоминской банды.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Шӑлаварӗ ҫӗнех, ма ахаль пӑсас, — терӗ те аллисемпе ҫӗр ҫине тӗреленсе аманнӑ урине ҫӗклерӗ.

— Штаны на мне добрые, не к чему их пороть, — сказал он и уперся ладонями в землю, поднял раненую ногу.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пекех — монархист-и эсир, учредиловец-и е самостийлӑх платформи ҫинче тӑракан ахаль казак-и, — ку та нимӗскере те пӗлтермест.

Точно так же не имеет значения — монархист вы, или учредиловец, или просто казак, стоящий на платформе самостийности.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан кунта, утрав ҫинче, вӑхӑта ахаль выртса ирттернӗ чух пуҫа пӗрре мар килсе кӗнӗ шухӑшне каларӗ:

Он сказал то, что не раз приходило ему на ум, когда он отлеживался тут, на острове:

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ахаль те унӑн чунӗ ниҫта кайса кӗрейми тӑвӑнса ҫитрӗ, тепӗр чух ӑна такам темле чӗрине ҫурмалла ҫурса янӑн, вӑл ӗнтӗ тапма чарӑнса, юн кӑна юхтарса тӑнӑн туйӑнать.

И без этого так наболело в груди, что иногда ему казалось — будто сердце у него освежевано, и не бьется оно, а кровоточит.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна ахаль те ытлашшипех йывӑр.

Ему и без этого было достаточно тяжко.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун умӗн Фоминпа ахаль боецсен ытларах пайӗ Севастьянов хуторӗнче эрех ӗҫсе лартнӑччӗ те, хутортан кӑвак ҫутӑлла тухрӗҫ.

Накануне Фомин и большинство рядовых бойцов перепились в хуторе Севастьяновском, из хутора выступили на рассвете.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакӑ йӑлтах Фомина, ҫынсемпе лашасене кантарса илес, унтан вара, май килес пулсан, ахаль тытӑҫса мар, утлӑ ушкӑна кӗтмен ҫӗртен тапӑнса лӑскаса тӑкас, ҫапла майпа вӑл ним юлмасӑр хыҫран йӗрлесе пынинчен хӑтӑлас тесе, ҫапӑҫуран мӗнле пулсан та пӑрӑнма хистерӗ.

Все это заставляло Фомина уклоняться от боя, с тем чтобы дать возможность отдохнуть людям и лошадям, а потом, при возможности, не в открытом бою, а внезапным налетом растрепать группу и таким образом избавиться от навязчивого преследования.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Куна эпӗ ахаль, кӑштах шанчӑк ҫухалнипе кӑна тилхепене пушатрӑм, ҫапах та алла ярса илетӗп акӑ вӗсене!

Это я так, трошки духом пал и распустил вожжи, но я их подберу!

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Мӗн ӗнтӗ, ахаль сая ярас-и тупрана?

Не пропадать же добру?

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Чумаков — акӑлчансен ҫанӑсӑр сӑран курткине тӑхӑннӑ лутака пӳллӗ илемлӗ казак — ӳркевлӗн сӗтел хушшинчен йӑраланса тухрӗ, ахаль те лайӑх тураса якатнӑ мӑйӑхне пӳрне вӗҫӗсемпе шӑлкаласа илчӗ.

Чумаков — коренастый красивый казак в английской кожаной безрукавке — неохотно встал из-за стола, пригладил и без того гладко зачесанные назад русые волосы.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ахаль те пӑхмастӑп.

— Я и так не оглядываюсь.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ ахаль те калаҫмастӑп, ан харкаш.

— Я и так молчу, не ругайся.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех