Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтмен (тĕпĕ: кӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑраланчӑк хорунжи кӗтмен ҫӗртен ҫӑмӑллӑн лаша ҫине утланчӗ, ӑна карт туртса ҫавӑрчӗ те хӗвеланӑҫнелле сиктерсе кайрӗ.

С неожиданной легкостью тяжеловатый хорунжий вскочил на коня, круто повернул его и поскакал на запад.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑнтӑрла тӗлнелле пулемет заставинчи хӗрлӗармеецсем, ним кӗтмен ҫӗртен йӑпӑр-япӑр хуторти килсене хӑварса, пулемечӗсене сӗтӗре-сӗтӗре, ҫырмасем тӑрӑх сӑрталла ҫул тытрӗҫ.

К полудню находившиеся в хуторе красноармейцы пулеметных застав вдруг спешно покинули дворы, по ярам двинулись на гору, таща за собою пулеметы.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсен хуторӗпе тӗлме-тӗл вырнаҫса тӑнӑ тата ирӗксӗртен ӗҫсӗр аптӑранипе тунсӑхланӑ Татарски казакӗсен сотни пӗррехинче хӗрлӗармеецсене хӑратса та илет: хӑйсемех кӑмӑл туса килӗшнӗ казаксем Донӑн сылтӑм ҫыранне ҫӗр варринче шӑппӑн баркаспа каҫаҫҫӗ те пӗр кӗтмен ҫӗртен хӗрлӗармеецсен заставине пырса тапӑнаҫҫӗ, тӑватӑ хӗрлӗармееца вӗлереҫҫӗ, пулеметне туртса илеҫҫӗ.

Сотня татарцев, расположенная против своего хутора и скучавшая от вынужденного безделья, однажды учинила красноармейцам тревогу: темной ночью вызвавшиеся охотой казаки бесшумно переправились на баркасах на правую сторону Дона, врасплох напали на красноармейскую заставу, убили четырех красноармейцев и захватили пулемет.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр кӗтмен ҫӗртен темле хӑрушӑ чӗрчуна курах кайрӗ вӑл.

Она увидела нечто неожиданное и страшное.

III. Килӗшӳллӗ паллашу // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ӑна халӗ Мажаров ачаллах пӗлетӗп тени мар, калаҫу кӗтмен ҫӗртен ҫапла урӑх ҫӗрелле пӑрӑнни тӗлӗнтерчӗ.

Удивлен он был не столько самим признанием Мажарова, сколько внезапностью такого перехода в разговоре.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ара, апат-ҫимӗҫ мӗнле-ха пирӗн, хӑвӑрах куратӑр вӗт — ҫӑкӑрпа ҫӗр улми те шыв ҫеҫ, — хурлӑхлӑн ӑнлантарчӗ хӗрарӑм, вара ун салхуллӑн чӑмӑртанӑ тутисенче кӗтмен ҫӗртен ҫилӗ палӑрчӗ.

— Да угощение-то у нас какое, сами видите — хлеб, картошка да вода, — с горечью пояснила женщина, и в скорбно сжатых губах ее проступила нежданная суровость.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑйне кӗтмен ҫӗртен ачашшӑн чуп тунипе вӑтанса, пиччӗшӗ мӑкӑртатрӗ:

Смущенный проявлением столь внезапной и непривычной ласки, брат пробормотал:

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тата, тӗрӗссипе каласан, эпӗ, паллах, хамӑр кунта килсен, музыкӑ каласа ярасса кӗтмен.

И вообще, если уж говорить начистоту, я, конечно, не ждал, что тут, как мы приедем, музыка заиграет.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак саманта вӗсем кашниех хатӗрленнӗ пулмалла, кунта, хӑйсен тӑван килӗнче, мӗн курма пултарни ҫинчен кашниех хӑйне евӗр шутланӑ ӗнтӗ, анчах вӑл ҫакӑн пек юхӑнчӑк пуласса вӗсенчен никам та кӗтмен: кӑмака вырӑнӗнче кирпӗчсем сапаланса выртаҫҫӗ, чӳрече янаххисем типсе, хавшаса кайнӑ, вӗсене юр витнӗ, мачча патӗнче тусанлӑ шпалер татӑкӗсем сыхланса юлнӑ.

Видимо, каждый внутренне как-то готовился к этой минуте, каждый по-своему представлял, что он может увидеть здесь, в родном доме, но никто, наверное, не ожидал увидеть его таким разоренным, запущенным, с грудой кирпича на месте печки, с рассохшимися подоконниками, на которых белел снег, пыльными лохмотьями обоев, уцелевших только возле самого потолка.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй урҫа чухне пурӑннӑ хӗрарӑм кӗтмен ҫӗртен килсе кӗнипе нимӗн тума пӗлмесӗр, ҫав тери тулашрӗ пулин те, Анохин хуйхӑ пуснӑ пек чӗнмерӗ.

Застигнутый врасплох неожиданным приходом женщины, с которой он имел неосторожность завязать близкие отношения в пору своей холостяцкой жизни, Анохин подавленно молчал, хотя все в нем кипело от возмущения.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак кӗтмен ҫӗртен икӗ енчен килнӗ пулӑшу Иннокентие савӑнтарчӗ, Коробин комисси тума килӗшессе шансах каймарӗ пулин те, вӑл, юлашкинчен, хӑйӗн те тухса калама вӑхӑт ҫитнине ӑнланса илчӗ.

Зта неожиданно пришедшая с двух сторон поддержка обрадовала Иннокентия, и, хотя он не был уверен, что Коровин согласится на создание комиссии, он наконец понял, что наступила его минута.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах инкек кӗтмен ҫӗртен сиксе тухсан, ун чухне хӑвна хӑв хытӑ тытма пӗлни ҫеҫ ҫӑлма пултарать.

Но если неприятность сваливалась как снег на голову, тогда могли спасти только самообладание и выдержка.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗтмен ҫӗртен пурте пӗр харӑс, питӗ хытӑ алӑ ҫупса ячӗҫ, Ксени ҫурӑмӗ сӑрӑлтатса кайрӗ, хӑйне сасартӑк ку таранччен пӗлмен темӗнле вӑй ҫӗклентерсе янӑ пек туйӑнчӗ, чӗрине савӑнӑҫпа тултарчӗ.

Неожиданно шквально обрушились аплодисменты, по спине Ксении пробежали щекочущие мурашки, и она вдруг почувствовала, что какая-то неведомая ей до сих пор сила словно приподняла ее, наполнила жгучей радостью.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Кунта пухура пирӗн партин районти комитечӗн представителӗ пур, — кӗтмен ҫӗртен илтрӗ Ксени Егор Дымшаковӑн ҫирӗп сассине, ҫак сасӑ ӑна ирӗксӗрех ура ҫине тӑратрӗ.

— У нас тут на собрании присутствует представитель районного комитета партия, — неожиданно услышала она властный голос Егора Дымшакова, и этот голос заставил ее приподняться за столом.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӗтмен ҫӗрте ҫакӑн пек пулни Ксение шалт тӗлӗнтерсе ячӗ, вӑл ку улшӑну мӗнрен килнине пӗлмерӗ — те ҫынсем ывӑнса ҫитнӗ, те Лузгин пӗр саслӑн, ҫывӑрса каймалла, кичем вулани вӗсемшӗн пӗртте кӑсӑклӑ мар.

Ксения была поражена этой внезапной переменой и не знала, чем ее объяснить: то ли усталостью людей, то ли их полным безразличием к тому, о чем монотонно, усыпляюще ровно и бесстрастно докладывал Лузгин.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫитет сана, — вӑтанса алне сулчӗ Аниҫҫе, ун куҫӗсенчен кӗтмен ҫӗртен куҫҫуль тапса тухрӗ, кӗре тӗслӗ пит ҫӑмартисем хӗрелсе кайрӗҫ.

— Да будет тебе, — смущенно отмахнулась Анисья, и на глазах ее нежданно проступили слезы, а смуглые щеки окрасил румянец.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Председатель пурнӑҫ тӑршшипех заводра ӗҫленӗ, хӑй ирӗкӗпе вӑхӑтлӑха ҫӗр ӗҫне кайма килӗшнӗ чухне кунта хӑйӗн ҫине кашни кунах кӗтмен япала йӑтӑнса анма пултарасса пачах та пӗлмен: пӗр шӑтӑкне хуплатӑн та — тепри сиксе тухать, пӗр инкекне сиретӗн те — тепри алӑкран шаккать, вӗҫӗм ҫапла.

Председатель всю жизнь проработал на заводе и когда вызвался стать на время хлеборобом, то даже не представлял себе, что означает этот неизмеримый цех под голубым небом, где каждый день может свалиться на тебя любая неожиданность: заткнешь одну прореху — появляется другая, отведешь одну беду — другая в двери стучится, и так без конца.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин ку ыйтӑва Коробин ӑна панине тӳрех ӑнланса илеймерӗ, калаҫу ытла та кӗтмен ҫӗртен улшӑнчӗ-ҫке.

Константин не сразу понял, что Коробин обращается к нему, так неожидан был этот переход.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Константин асӑрхарӗ: Коробиншӑн ку кӗтмен япала пулман пулас, вӑл хӑйне лӑпкӑн тыткаларӗ, канверта портфеле хурса, ҫӑрине шатлаттарса хупрӗ те: — Тен, эсир ахалех кун пек тӑватӑр? — терӗ.

Он заметил, как спокойно принял это известие Коробин, словно оно не было для него неожиданным, положил конверт в портфель, щелкнул замком и только спросил: — А может быть, вы это напрасно?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров вӗсем патне шикленерех утса пычӗ, кунта телее, кӗтмен ҫӗртен Васенӑ ҫитрӗ.

Он робко приблизился к ним, и тут Васена неожиданно выручила его.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех