Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗтмен (тĕпĕ: кӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ачасем, атьӑр пӗрлешсе пурте тӗрлӗ ырӑ ӗҫ тума пуҫлатпӑр, — кӗтмен ҫӗртен сӗнӳ пачӗ Захар.

— А давайте организуем «Команду добрых дел»! — неожиданно предложил Захар.

Ырӑ ӗҫсен команди // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 24 с.

Кӗтмен ҫӗртен такам шари! кӑшкӑрни илтӗнчӗ.

Вдруг слышу чей-то отчаянный крик.

Хӑрушсӑрлӑх вӗрентӗвӗ // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 6 с.

Ара, Ҫӳлти Хӑват хутшӑнмасӑр пулӗ-и ҫак кӗтмен ахӑр самана!

Разве без вмешательства Высших сил может случиться такая катастрофа?

Ылтӑн пан улми // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 84–97 с.

Кӗтмен хӑна ҫине ячӗшӗн куҫ ывӑтса илчӗ те тарӑн шухӑша путрӗ.

Она словно ненароком взглянула на непрошеного гостя и погрузилась в свои мысли.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Ҫурхи шыв-шур тапрансанах, пӗр кунхине ҫапла, темле пач пӗр кӗтмен ҫӗртен Чумаков пырса тухрӗ.

На провесне как-то днем неожиданно заявился Чумаков.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑкӑрлӑкра хӑварнӑ уйгур урапи, картишӗнче хуҫи пурттине васкаса лартса тарнӑ вутӑ каскипе ун ҫывӑхӗнчи саваласа ҫитереймен хӑма, урам варринчи лутра курӑка мӑйракисенчи пӑявӗсене хывманнипех ӳркевлӗн чӗпӗтсе ҫӳрекен вӑкӑрсем, ҫӑл пури патӗнчи тӳнсе кайнӑ витре — ҫаксем пурте ӗнтӗ хуторта кал-каллӑн юхса пынӑ пурнӑҫ кӗтмен ҫӗртенех арӑш-пирӗшшӗн пӑсӑлни, хуҫисем ӗҫӗсене пӑрахсах таҫта-таҫта пытанса пӗтни ҫинчен калать.

Брошенная на проулке арба, дровосека во дворе с наспех воткнутым в нее топором и недотесанной доской возле, взналыганные быки, лениво щипавшие посреди улицы низкорослую траву, опрокинутое ведро около колодезного сруба — все говорило о том, что мирное течение жизни в хуторе было неожиданно нарушено и что хозяева, бросив незаконченными свои дела, куда-то скрылись.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эрне ҫурӑ хушшинче Григорий пач кӗтмен ҫӗртен вӗсем патне казаксем хӗрӗхӗн пырса пӗрлешрӗҫ.

Вопреки ожиданиям Григория, за полторы недели к ним присоединилось человек сорок казаков.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юрри ҫыпӑҫуллӑ та кӗтмен ҫӗртенех илемлӗн чӳхенсе юхрӗ:

И они запели согласно и неожиданно хорошо:

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫакӑ йӑлтах Фомина, ҫынсемпе лашасене кантарса илес, унтан вара, май килес пулсан, ахаль тытӑҫса мар, утлӑ ушкӑна кӗтмен ҫӗртен тапӑнса лӑскаса тӑкас, ҫапла майпа вӑл ним юлмасӑр хыҫран йӗрлесе пынинчен хӑтӑлас тесе, ҫапӑҫуран мӗнле пулсан та пӑрӑнма хистерӗ.

Все это заставляло Фомина уклоняться от боя, с тем чтобы дать возможность отдохнуть людям и лошадям, а потом, при возможности, не в открытом бою, а внезапным налетом растрепать группу и таким образом избавиться от навязчивого преследования.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем ак ҫапла килӗшнӗ: ҫав ирхине Фомин эскадрона пӗтӗм хӗҫпӑшалӗ-мӗнӗпе уҫӑлма илсе тухать те, ним кӗтмен ҫӗртен станица хӗрринчи пулемет взводне тапӑнса, пӗтӗм пулемечӗсене тытса илет, унтан хурал ротипе пӗрле округ учрежденийӗсене «тасатма» тытӑнать.

Было условлено, что в этот день Фомин выведет эскадрон на утреннюю проездку в полном вооружении, а затем внезапно атакует расположенный на окраине станицы пулеметный взвод, захватит пулеметы и после этого поможет караульной роте провести «чистку» окружных учреждений.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пирӗн юланутлӑ взвод усадьбӑна ҫӗмӗрттерсе пырса кӗнӗ чух шӑпах унта офицерсем хуҫипе пӗрле ӗҫкӗ ӗҫсе ларатчӗҫ, пире пачах та кӗтмен хайхисем.

Когда взвод наш прибег на конях в эту усадьбу, там как раз офицеры пировали с хозяином, нас не ждали.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйне кӗтмен ҫӗртен ӗҫрен хӑтарнӑшӑн акӑш-макӑш хӗпӗртесе кайнӑ старик шӳт туса илме те хӑйрӗ:

Старик до того обрадовался неожиданному увольнению, что даже отважился на шутку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унтан сасартӑк Ильиничнӑн ҫак хӑй курайман этеме пӗр кӗтмен ҫӗртенех хӗрхенесси килсе кайрӗ, — ҫавӑн пек ӑша-чикке вӑркаттарса ҫынна тӑван амӑшле хӗрхенес кӑмӑл ҫирӗп шухӑш-туйӑмлӑ хӗрарӑмсене те парӑнтарать.

И вдруг непрошеная жалость к этому ненавистному ей человеку — та щемящая материнская жалость, которая покоряет и сильных женщин, — проснулась в сердце Ильиничны.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксиньйӑпа сывпуллашнӑ чух путишле ватӑ мыскараҫӑ ун ҫине хӗрес хучӗ те куҫӗ кӗтмен ҫӗртен шывланчӗ, анчах куҫҫульне йӑпӑрт шӑлса илсе, яланхи йӑлипе шӳтлесе каларӗ.

Прощаясь с Аксиньей, старый балагур и весельчак перекрестил ее и неожиданно прослезился, но тотчас же смахнул слезы, с обычной для него шутливостью сказал:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах ун ҫулӗ ӑнмарӗ: палламан ҫын кӗтмен ҫӗртен ҫаврӑнса тӑчӗ, аяккинелле сиксе ӳкрӗ те чарӑнчӗ, Тимош вара унтан темиҫе утӑм аякра мулкач пек лӑпчӑнса тӑчӗ.

Но ему не повезло: человек неожиданно обернулся, шарахнулся в сторону и остановился, а Тимошка, словно заяц, присел в нескольких шагах от него.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кӗтмен ҫӗртен вӑл вилет те ун вырӑнне тепри, пӗр чӗнмесӗрех тухса тӑрса, малалла пырать — вилӗм патнех темелле ӗнтӗ.

— И вдруг он взрывается, и тогда другой, ни слова не говоря, становится на его место и идет вперед — почти на верную смерть.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫӳлтех пӗр кӗтмен ҫӗртен хӗрача сасси пек ҫинҫе сасӑ илтӗнчӗ:

Неожиданно сверху послышался спокойный, тонкий, как у девочки, голос:

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Тимофей Садиков пурин шухӑшне те пӗлтерчӗ пуль тетӗп эпӗ, сиртен урӑхла сӑмах кӗтмен те.

— Я вполне уверен, что Тимофей Садиков выражает общее мнение, и другого ответа не ждал.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Кӗтмен ҫӗртен алӑк уҫӑлчӗ.

Неожиданно открылась дверь.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Хӑш чухне вӑл пӗр кӗтмен ҫӗртен савӑнӑҫлӑ ӗҫ тӑвасса, малтанласа ун ҫинчен систермессе пӗлсех тӑратӑп эпӗ.

Я ведь знаю, как он любит производить всякие неожиданные эффекты!

«Крокодил ҫури» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 85–100 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех