Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шыва (тĕпĕ: шыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шыва?

— В воду?

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ сире шыва ывӑтатӑп.

— Я вас брошу в воду.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

«Астӑвӑр, улпут, пире шыва ан путарӑр», терӗ кӗсменҫӗсенчен пӗри, александрийски кӗпе тӑхӑннӑ каҫӑр сӑмсаллӑ каччӑ.

«Смотрите, барин, не затопите нас», — заметил один из гребцов, молодой курносый парень в александрийской рубахе.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сӑрт тайлӑмне, тӗп кӳлӗ патне ҫитиех, ешӗл курӑк витсе тӑни шыва темле ҫутӑ та тӑрна куҫӗ пек тӑрӑ сӑн парса тӑрать.

Мурава, покрывавшая весь скат холма до главного пруда, придавала самой воде необыкновенно яркий, изумрудный цвет.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫакна, паллах, никам та ӗнентерсе пама пултараймарӗ, Анна Васильевна вара паха та йӗркеллӗ кавалер ҫуккине пула partie de рlaisir кайма та пӑрахасшӑнччӗ, анчах Увар Иванович ҫинчен аса илчӗ те хурланнипе: «Шыва путакан улӑм пӗрчинчен тытнӑ», тесе, ӑна чӗнтерме ячӗ.

Это ему никто, разумеется, доказать не мог, и Анна Васильевна, за неимением солидного кавалера, уже готова была отказаться от partie de plaisir, да вспомнила об Уваре Ивановиче и с горя послала за ним в его комнатку, говоря: «Утопающий и за соломинку хватается».

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Инсаров хӑй куҫса килнӗ хыҫҫӑн тепӗр кун ирхине тӑватӑ сехетре тӑчӗ, Кунцово тавра чупса ҫаврӑнчӗ, ҫырмара шыва кӗрсе тухрӗ, пӗр стакан сивӗ сӗт ӗҫрӗ те ӗҫлеме пуҫларӗ; ӗҫӗ нумай вара унӑн: вӑл вырӑс историне те, правӑна та, политикӑлла экономие те вӗренет, болгарсен юррисемпе летопиҫӗсене те куҫарать, хӗвелтухӑҫӗнчи государствӑсем ҫинчен материалсем те пуҫтарать, болгарсем валли вырӑс грамматикине, вырӑссем валли болгар грамматикине хатӗрлет.

На второй день после своего переселения Инсаров встал в четыре часа утра, обегал почти всё Кунцево, искупался в реке, выпил стакан холодного молока и принялся за работу; а работы у него было немало: он учился и русской истории, и праву, и политической экономии, переводил болгарские песни и летописи, собирал материалы о восточном вопросе, составлял русскую грамматику для болгар, болгарскую для русских.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ каллех шыва кӗрсе тухнӑ пулӑттӑм, — терӗ Шубин, калаҫу пуҫарса, — анчах ӗлкӗреймесрен хӑратӑп.

— Я бы опять выкупался, — заговорил Шубин, — да боюсь опоздать.

II // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫутӑ та ҫителӗклӗ, ҫерҫисем чӗриклетеҫҫӗ, тротуар хӗрринчи лакӑмсенче — автобуссемпе машинӑсен ураписем ҫумӗнчех — кӑвакарчӑнсем шыва кӗреҫҫӗ.

И светло, и чирикают воробьи, и купаются у парапетов тротуаров голуби — купаются в лужах по соседству с колесами автобусов и машин.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Капитан сержант патнелле ыткӑнчӗ, унӑн шыва ӳкнӗ автоматне ярса тытрӗ:

Капитан бросился к сержанту, выхватил из воды автомат:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Малтанхи икӗ танк шыва путрӗҫ.

Первые два танка ушли под воду.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Шыва кӗме, темле тӑрӑшсан та, каяймарӑмӑр.

— А купаться мы так и не съездили.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑрман тӑрӑх уҫӑлса ҫӳреме те, ҫӗтсе ҫӳреме те пулать, шыва кӗме те, хӗвел ҫинче пиҫӗхме те, ҫырла-кӑмпа пуҫтарма та, чечек татма та, хуран шывӗ ӗҫме те, мӑйӑр шӗкӗлчеме те, вӑрман улми кӑшлама та, сунара ҫӳреме те, ҫӳллӗ курӑк хушшинче йӑваланма та май пур.

По лесам можно бродить и плутать, там можно купаться в лесных речках и загорать, собирать ягоды и грибы, рвать цветы и пить березовый сок, щелкать орехи и грызть дикие яблоки, охотиться и валяться в высокой траве.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпӗ хамӑн тӑрӑ шыва сыпатӑп, кӑнтӑрларан ятарласа хӑварнӑ ҫӑкӑр татки пур пулсан, ӑна ҫырткалатӑп.

Я хлебал пустой кипяток, в лучшем случае дожевывал с ним оставшийся от своей дневной пайки хлеб.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Манӑн телогрейка вара, типографи сӑрӗсемпе те мазучӗсемпе витӗрех сӑрланса пӗтнӗскер, йӗп-йӗпех, тин кӑна шыва кӗрсе тухнӑ тейӗн.

А моя телогрейка, пропитанная, как мне казалось, насквозь типографским мазутом и краской, была настолько мокра, будто я в ней только что искупался.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унта эп хулара ӗмӗрне пуҫа пырса кӗмен япаласене те нимӗн чӑрмавсӑр тума пултараттӑм: шыва тута хӗррисем кӑвакарса кайиччен кӗреттӗм, выртмана кайса, тул ҫутӑличчен кӑвайт кутӗнче лараттӑм, вӑрмана чи чӑтлӑх ҫӗре кӗрсе каяттӑм, тарлӑ лашасем ҫине утланса чупаттӑм, йӗтем ҫинче тусанланаттӑм, ют садсенчен улма йӑтаттӑм, хамӑр тунӑ сулӑпа ярӑнаттӑм.

Здесь мне разрешалось делать то, о чем я обычно и помышлять не мог в городе: я купался до одури и сидел с ребятами в ночном у костра, забредал в лес аж до самой глухомани и скакал на потных лошадях, пылился на току, таскал яблоки в чужих садах и катался на самодельных плотах.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ленинградски шоссене эп тахҫанах, ачаранах: ипподром, «Динамо» стадион, шыв станцийӗ, Химкири юханшыв вокзалӗ, авиаци уявӗсем вӑхӑтӗнчи Тушино аэродромӗ, Мускаври ҫуллахи пӑчӑ кунсенче канала шыва кӗме кайса ҫӳренӗ Щукино ялӗ тӑрӑх пӗлетӗп.

Я знал Ленинградское шоссе с далекого довоенного детства — знал по ипподрому и стадиону «Динамо», по водной станции и Химкинскому речному вокзалу, по Тушинскому аэродрому в дни авиационных праздников и по деревне Щукино, куда мы не раз ездили купаться на канал в душные московские летние дни.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах, епле пулсан та, горн сассипе сиксе тӑракан, горн сассипе шыва кӗме чупакан, темӗнле интереслӗ вӑрҫӑ вӑййисем вылякан, походсем ирттерекен, каҫсерен ҫап-ҫутӑ костер тавра карталанса ташлакан ачасене ӑмсанаттӑм.

И все же я всегда завидовал тем, которые вставали по горну, и купаться бежали по горну, и выступали в какие-то интересные военные походы, и плясали по вечерам возле яркого пионерского костра.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ав, ҫавӑнта вӑл Выборг, — тенӗччӗ пӗрре мана атте Сестрорецкра чух Фински заливра шыва кӗнӗ вӑхӑтра.

— Вон Выборг, — говорил он, когда мы купались в Финском заливе под Сестрорецком.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«1862 ҫулхи июнӗн 27-мӗшӗнче Глазгоран тухнӑ виҫӗ мачтӑллӑ судно «Британи» кӑнтӑр полушаринче, Патагони ҫыранӗсенчен пин те пилӗкҫӗр мильре, шыва путрӗ.

— «27 июня 1862 года трёхмачтовое судно «Британия» из Глазго потерпело крушение в полутора тысячах миль от берегов Патагонии, в южном полушарии.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Карап ҫӗмӗрӗлсе кайнӑ хыҫҫӑн сакӑр кун иртсен кӗленче ӑшне чиксе шыва янӑ документа пула ҫӑлӑнни ҫинчен капитан халь кӑна пӗлчӗ!

Только теперь капитан узнал, что своим спасением он обязан был тому самому документу, который через восемь дней после кораблекрушения он вложил в бутылку и пустил по воле волн.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех