Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухсан (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ачасем хваттертен тухсан тӳрех аялалла чупса анмарӗҫ-ха.

Ребята выскочили из дома, причем не просто побежали вниз по лестнице,

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Шкултан тухсан Маргарита хӑйне такам хӑвалас пек ансӑр урамсем тӑрӑх чупрӗ, кайран темле скверти паллӑ мар поэт палӑкӗ умӗнчи сак ҫине пырса ларчӗ.

Покинув школу, Маргарита долго бежала по улочкам, словно боясь за собой погони, потом зашла в какой-то сквер с памятником какому-то поэту и села на скамейку,

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫула тухсан тата хӗрӗх минут иртрӗ.

и ехала еще сорок минут.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юлташ пулсан санӑн манпа пӗрле пӑшӑрханмалла, мӗншӗн тесен санӑн хуйхӑ-суйхӑ сиксе тухсан эп те сана инкекре пӗччен пӑрахса хӑвармӑп.

— А если друг, то должен переживать вместе со мной, потому что когда у тебя будут проблемы, я тоже буду за тебя переживать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тӗрӗслӗх ҫиеле тухсан мӗн пулӗ?

И что будет потом, когда все откроется?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Каферен тухсан Маргаритӑна ӑсатма кайрӗҫ.

Выйдя из кафе, отправились провожать Маргариту.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пӗр чӗлхе тупнӑ виҫӗ юлташ шкул алӑкӗнчен тухсан хайхисем тӗлӗннипе ҫӑварӗсене карса пӑрахрӗҫ.

Когда новоиспеченная троица друзей вышла из дверей школы, то у восьмиклассников лица вытянулись от удивления.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Класран тухсан чарӑнса тӑчӗҫ.

Они вышли из класса и остановились.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Чемоданӑмӑрсем йывӑр марччӗ пирӗн, хула варрине ҫити метропа каясшӑн пултӑмӑр та Аэропортран тухсан икӗ сехет хушши ҫул урлӑ каҫаймарӑмӑр.

У нас были лёгкие чемоданы, мы решили доехать до центра на метро — и, выйдя из Аэропорта, добрых два часа не могли перейти дорогу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗн те пулин килсе тухсан, тӗркене тупрӑм тесе каламаллине вӑл пӗлнӗ.

Он знал: «в случае чего» надо говорить, что сверток нашел.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Доктор патне килнӗ чухнех-ха ҫанталӑк улшӑна пуҫланине асӑрхарӑм, халӗ акӑ, вуннӑ ҫитес умӗн пӳртрен тухсан, ирхи сивӗ ҫил лӑпланнӑ, сывлӑш та тӑр-витӗр курӑнмасть, хайхискер яра пачӗ лапка юр — эппин пурга ҫывхарать пуль.

Ещё идя к доктору, я заметил, что погода стала меняться, а теперь, когда вышел из дому, потому что было уже без четверти десять, прежний холодный, звенящий ветер упал, воздух стал непрозрачный, и мягкий снег повалил тяжело и быстро — верные признаки приближения пурги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫав кимӗсене эпир Архангельск таврашӗнче чухнех, лӑпкӑ пӗчӗк кӳлӗ ҫинчех сӑнаса пӑхнӑччӗ, ун чухне те, шывран тухсан, пурсӑмӑр та йытӑ пек чӗтреве ӳкрӗмӗр.

Но эти лодочки мы испытывали под Архангельском, на тихом, глухом озерке, и то, вылезая из воды, дрожали, как собаки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Саня, Ледков юлташ пире сана илме ячӗ, — терӗ вӑл, эпӗ тухсан.

— Саня, за нами прислал товарищ Ледков, — сказал он, когда я вышел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлмен ҫын, пӗр десятина ҫӗр тавра ҫаврӑнса тухсан та, пӗр ҫырла курмасӑр кайма пултарать.

Неопытный человек мог обойти целую десятину и не заметить ни одной кисти.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӗр пӗчӗк ҫуртӑн картишӗ хыҫне пырса тухсан тин чупма чарӑнать.

Он бежал до тех пор, пока не очутился на задах небольшого хозяйства.

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку ӗнтӗ Петяпа Зоя садӑн чи аякри кӗтессине пырса тухсан тин палӑрчӗ.

И это выяснилось лишь тогда, когда Петя и Зоя очутились в самой глубине сада.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Катя ҫинчен каланӑ хыҫҫӑн Вышимирский темӗнле местком членӗ ҫинчен калама тытӑнчӗ, лешӗ ӑна пӗр тивӗҫсӗрех — унӑн аллӑ ҫул хушши ӗҫленӗ стажӗ пур пулин те, «ӗлӗкхи тавраш» тесе кӳрентернӗ пулать; унтан вара, асне илнӗ май, тахҫан, 1908-мӗш ҫулхине вӑл театртан тухсан, капельдинер «Вышимирский карети» тесе кӑшкӑрнӑ та, ҫавӑнтах карета та ҫитсе тӑни ҫинчен каласа пачӗ.

От Кати Вышимирский перешёл к какому-то члену месткома, который не имел права называть его «бывшим», потому что у него «пятьдесят лет трудового стажа», а потом пустился в воспоминания и рассказал, что, когда в 1908 году он выходил из театра, капельдинер кричал: «Карета Вышимирского!», и подкатывала карета.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Фронтпа госпитальтен тухсан эпӗ чи малтанхи хут ҫакӑн пек ҫуртраччӗ-ха.

Впервые после фронта и госпиталя я был в таком доме.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ӑна Миша ҫыратчӗ; халӗ вӑл пирӗн полкра служить тӑвать — унта вӑл хаҫатра ман ҫинчен некролог тухсан икӗ кунтан пынӑ иккен.

Но это был Миша; он служил теперь в нашем полку — приехал через два дня после того, как в газете появился мой некролог.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ирхи куҫа курӑнсах каймӑн сӑн-сӑпата пӗтӗмпех аса илетеп те — шыва кӗрсе тухсан Саньӑн хӗвелпе пиҫӗхнӗ пит-куҫӗ ҫинче, хулпуҫҫипе кӑкӑрӗ ҫинче, ҫӳҫ пайӑркипе витӗннӗ ӗнси ҫинче шыв тумламӗсене курсан мӗншӗн ман чӗре ачашлӑн ташлать-ши?

Почему с нежностью, от которой начинает щемить на душе, я вспоминаю каждую, незначительную подробность этого утра — капельки воды на смугло-румяном Санином лице, на плечах, на груди и его мокрый хохолок на затылке, когда он выходит из воды

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех