Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗр сăмах пирĕн базăра пур.

Ҫӗр (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗтлӗхре ҫӗр каҫнӑ, шӑнса кӳтнӗ кураксем вӑраннӑ та выҫҫӑн кранклатса пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна вӗҫе-вӗҫе куҫнӑ.
Озябшие вороны, ночевавшие в кустарнике, уже проснулись и с голодным карканьем перелетали с места на место.

13 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Эпир унта вӗсене пӗр ҫӗр аллӑ пуҫ ытла шаккаса хутӑмӑр.
Мы их там больше чем полторы сотни набили.

9 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ӑна вӑл вӑрманти ҫемҫе ҫӗр ӑшне аври таранах чике-чике кӑларнӑ.
Почти до самой рукоятки втыкал он клинок в мягкую лесную землю.

Манран тарма пултаракан ҫын ҫӗр ҫинче ҫуралман-ха.
Не родился ещё на свете такой человек, который бы от меня ушёл.

8 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Хуть те ҫӗр тӗпне анса кай.
Впору хоть сквозь землю провалиться.

7 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ҫӗр ҫине выртса, вӑл ӳкнӗ ҫулҫӑсене, курӑксемпе мӑка та сӑнанӑ.
Напрасно он ложился на землю, изучая опавшие листья, травинки и мох.

Ефрейтор Биденкоран тарма пултаракан ҫын ҫӗр ҫинче ҫуралман-ха.
Не родился ещё на свете тот человек, который бы ушёл от ефрейтора Биденко.

Унтан куҫсене уҫатӑп та — ҫӗр манӑн куҫ умӗнчех курӑнса кайрӗ.
Открываю глаза, а земля – вот она, тут, возле самого глаза.

6 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ниепле те ӑнланаймастӑп — ӑҫта пӗлӗт, ӑҫта ҫӗр.
Не пойму, где верх, где низ.

Чус хӑмапа витнӗ ҫӗр картлашкасем тӑрӑх аялалла анса, Биденко пысӑк блиндажа кӗрсе тӑчӗ.
Спустившись вниз по земляным ступеням, обшитым тёсом, Биденко вошёл в просторный блиндаж.

Ҫӗр кӑмрӑк тусанӗ унӑн хурарах ӳчӗ ӑшне ҫав тери хытӑ кӗрсе ларнӑ та, вӑл халӗ те симӗсрех тӗслӗн курӑннӑ.
Каменноугольная пыль так крепко въелась в его тёмную кожу, что она до сих пор имела синеватый оттенок.

4-мӗш сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Тул ҫутӑлнӑ чух ӳкнӗ тӑм ҫӗр ҫинчен нумайччен ирӗлмесӗр выртнӑ.
Иней, выпавший на рассвете, хрупко лежал на земле и долго не таял.

2 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

— Ҫӗр ӑшне чавса лартаҫҫӗ-и?
– Закапывают в землю?

— Вӗсем ун тавра ҫӗр чаваҫҫӗ.
– Они вокруг него производят земляные работы.

— Унтӑ ҫӗр ӑшне чавса лартнӑ ҫӗмрӗк танк пур, ӑна тӑшман вырӑнтан хускалман огневой точка туса хунӑ, — тенӗ.
– Подбитый танк, вкопанный в землю и превращённый неприятелем в неподвижную огневую точку.

Пӗр плащ-палаткӑпа витӗнсе, ҫӗр ҫинче юнашар ҫывӑрнисем те пулнӑ.
Случалось, что и спали рядом на земле, укрывшись одной плащ-палаткой.

Вӗсем нимӗҫсене Духовщина патӗнче ҫӗмӗрнӗ, Смоленск патӗнче аркатнӑ, пӗрлех Минска ҫавӑрса илнӗ, тӑшмана тӑван ҫӗр ҫинчен пӗрле хӑваланӑ.
Били они немцев под Духовщиной, били под Смоленском, вместе окружали Минск, вместе гнали врага с родной земли.

Салтаксене виҫҫӗшне те ҫӗр айӗнчен тухакан юрӑ сасси илтӗннӗн туйӑнчӗ.
Всем троим показалось, что они слышат выходящее из земли пение.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Хушӑран вӑл таҫтан, ҫӗр айӗнчен тухнӑ пек туйӑннӑ.
Было похоже, что звук выходит откуда-то из-под земли.

Кашни йывӑҫранах ҫӗр ҫине вӑрӑм мӗлкӗ ӳкнӗ, вӑрман сасартӑк тата ҫӳллӗрех пулса кайнӑн туйӑннӑ.
От каждого дерева протянулась длинная резкая тень, и было похоже, что лес вокруг стал на ходули.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика