Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ксени (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ксени темшӗн трубкӑна вӗрсе пӑхрӗ те силлесе илчӗ.

Она зачем-то подула в трубку, потрясла ее.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени хирӗҫ калама пуҫларӗ, анчах Коробин хуравламарӗ.

Ксения стала возражать, но Коробин не отвечал.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑшт иккӗленнӗ хыҫҫӑн Ксени ним пытармасӑр, тӗпӗ-йӗрӗпех ыйтса пӗлме шут тытрӗ:

Немного поколебавшись, она решила быть откровенной до конца:

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени Коробинпа калаҫнӑҫемӗн ҫакна ытларах та ытларах туйрӗ: е Коробин ӑна ӑнланмасть, е сана шыва пӑрахнӑ пулсан, иш тавай, тесе тӑрать.

Чем дольше она говорила с секретарем, тем сильнее убеждалась в том, что Коробин или не понимает ее, или действует по грубому принципу: бросили тебя в речку — и давай плыви!

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени вӑл шӑртланма пуҫланине ӑнланса илчӗ.

И Ксения поняла, что он начинает раздражаться.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗн пӑшӑрхантарать-ха сире? — ыйтрӗ Коробин, Ксени каласа кӑтартнине нимӗн те шута илмен пек.

— Ну так что же вас беспокоит? — словно не принимая в расчет ничего из того, о чем она рассказала, спросил Коробин.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени Коробина хӑй куҫӗ умне илсе тухрӗ: халӗ вӑл ҫамкине пӗркелентернӗ, сулахай аллине трубкӑ тытнӑ, сылтӑм аллипе пӗр-пӗр хут татки ҫине ҫыркалать, тута кӗтессисене усӑнтарнӑ, куҫӗсемпе ҫутӑ ҫине хӗссе пӑхать.

Она представила себе, как он, насупясь, держит левой рукой трубку, а правой чертит карандашом на каком-нибудь клочке бумаги, углы рта опущены, глаза щурятся на свет.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин ӑна хирӗҫ чӗнмесӗр итлерӗ, Ксени Коробин куҫ умӗнче ҫук пулсан та, вӑл пуррине ытларах та ытларах туйса пычӗ, чӗмсӗррӗн итлекен ҫын умӗнче аптраса ӳкрӗ.

И так как Коробин слушал ее, не прерывая, она все больше чувствовала его незримое присутствие и терялась перед его угрюмым, неизвестно что сулившим вниманием.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ҫӗрле чӑрмантарнӑшӑн каҫару ыйтрӗ, секретарь ӑна тӳсӗмсӗррӗн пӳлчӗ:

Она извинилась, что беспокоит его в такое время, но секретарь нетерпеливо прервал ее:

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Телефон патне никам та пымарӗ, Ксени трубкӑна хума ҫеҫ шутланӑччӗ, — ҫак вӑхӑтра Коробинӑн кӑмӑлсӑр, хытӑ сасси илтӗнчӗ.

К телефону долго никто не подходил, и Ксения уже хотела положить трубку, когда раздался недовольный и строгий голос Коробина.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Коробин патне шӑнкӑртаттарас шухӑш пуҫне пырса кӗмен пулсан, Ксени иртенех ҫапла утса ҫӳренӗ пулӗччӗ-и, тен.

Может быть, Ксения проходила бы так до утра, если бы ей не пришла в голову мысль позвонить Коробину.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени айван та тулӑксӑр хӗр пулман, вӑл ҫынсене лайӑхрах пурӑнма, ӗҫлеме кансӗрлекен япаласемпе килӗшсе тӑма пултарайман, анчах Дымшаков хӑйӗн чӑрсӑрлӑхӗпе чи кирлине — организаци пӗрлӗхӗпе пӗтӗҫӳлӗхне хӑратса тӑнӑ, Ксени шучӗпе, ҫаксемсӗр ҫирӗп организаци пулма пултарайман.

Она не была уж такой наивной и бестолковой, чтобы мириться с тем, что мешает людям лучше жить и работать, но бунтарский дух Дымшакова грозил самому главному, без чего она не мыслила крепкой организации, — единству и сплоченности.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

«Егор каланисем пурте тӗрӗс пулсан, вара мӗнле? — шухӑшласа илчӗ те Ксени чарӑнса тӑчӗ.

«А что, если все, что говорил Егор, правда? — подумала Ксения и остановилась.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени алӑкӑн-тӗпелӗн уткаласа ҫӳрерӗ, хӑйӗн йӑлипе ывӑҫ тупанӗсене алӑ ҫунӑ чухнехи пек сӑтӑркаларӗ.

Она ходила от стены к стене, по привычке терла, как бы умывая, ладони.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Такӑнса ӳксен — хӑйне ӳпкелетӗр, Ксени хӑй мӗн тума пултарнине пурне те тунӑ, Егора, эсӗ тӗрӗс мар тӑватӑн, коммунистсен ун пек тумалла мар, тесе ӳкӗте кӗртме тӑрӑшнӑ.

Сорвется — пусть пеняет на себя, она сделала все, что могла, лишь бы убедить его, что он не прав и поступает не так, как подобает коммунисту.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор коридорта пулмарӗ, вара Ксени урамалла чупрӗ, анчах кӑшкӑрма хӑяймарӗ.

Однако Егора в коридоре уже не было, она выбежала за ним на улицу, но кричать не решилась.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор алӑка хаплаттарса хупсан, ӑна, ӑсран кайнӑ ҫынна, тытса чарас, ыран ухмахла хӑтланасран ҫӑлса хӑварас тесе, Ксени ун хыҫҫӑнах васкаса тухрӗ.

Когда Егор вышел, хлопнув дверью, Ксения бросилась за этим сумасшедшим мужиком — остановить, удержать от безрассудного поступка, который он мог совершить завтра.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, пӗтӗмӗшпе илсен, бюро лайӑх пӗтнипе кӑмӑллӑ пулнӑ, ҫавӑнпа халӗ ун, Егора урӑх ҫилентермесӗр, лӑплантарас та ыранхи пухура хӑйне тӗрӗс тытма ӳкӗте кӗртес килчӗ.

Ксения была довольна, что бюро, в общем, благополучно кончилось, и теперь хотела, не вызывая в Егоре нового взрыва злости, успокоить его и уговорить правильно вести себя на завтрашнем собрании.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ, Егор Матвеевич, хамӑн мӗн тумаллине пӗлетӗп — терӗ Ксени май килнӗ таран сиввӗн, Дымшаков ӑна та хур тӑвасран хӑранӑ пек.

— Я, Егор Матвеевич, свои обязанности знаю, — как можно суше ответила Ксения, точно боялась, что Дымшаков оскорбит и ее.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗрӗс мар тӑватӑр! — терӗ Ксени, йыснӑшӗ ҫине тинкерсе.

И несправедливый, — пристально глядя на родственника, проговорила Ксения.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех