Текст: Иов 31
Пай: Библи –> Иов кӗнеки
Автор: Библи
Ҫӑлкуҫ: Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
Хушнӑ: 2016.04.16 11:37
Пуплевӗш: 30; Сӑмах: 458
Текст тӗсӗ: Тӗн
ВырӑслаЧӑвашла
Тема: Тӗн
1. Хӗрсем ҫине пӑхмастӑп тесе
эпӗ хамӑн куҫӑмпа сӑмах татрӑм.1. Завет положил я с глазами моими, чтобы не помышлять мне о девице.
2. Мӗнле шӑпа тухрӗ-ха мана Ҫӳлти Турӑран? 2. Какая же участь мне от Бога свыше?
Пурне те Тытса Тӑракан тӳперен мӗнле еткер ярса пачӗ? И какое наследие от Вседержителя с небес?
3. Ара, вилӗм йӗркесӗр ҫыншӑн мар-и?
инкек-синкек усал тӑваканшӑн мар-и? 3. Не для нечестивого ли гибель, и не для делающего ли зло напасть?
4. Е Вӑл манӑн ҫулсене курмасть-и,
манӑн утӑмсене шутласа тӑмасть-и? 4. Не видел ли Он путей моих, и не считал ли всех моих шагов?
5. Эпӗ суйса-чееленсе пурӑннӑ пулсассӑн,
манӑн ура ултав еннелле васканӑ пулсассӑн,
6. ан тив, мана тӳрӗлӗх виҫипе виҫсе пӑхчӑр,
вара Турӑ эпӗ айӑпсӑррине курӗ. 5. Если я ходил в суете, и если нога моя спешила на лукавство, - 6. пусть взвесят меня на весах правды, и Бог узнает мою непорочность.
7. Манӑн ура тӳрӗ ҫултан пӑрӑннӑ пулсассӑн,
чӗрем куҫ илӗртни хыҫҫӑн кайнӑ пулсассӑн,
аллӑм ҫумне таса марри ҫыпҫӑннӑ пулсассӑн,
8. эпӗ акнине тепӗри ҫитӗр,
манӑн калчана кӑкласа пӑрахчӑр. 7. Если стопы мои уклонялись от пути и сердце мое следовало за глазами моими, и если что-либо нечистое пристало к рукам моим, 8. то пусть я сею, а другой ест, и пусть отрасли мои искоренены будут.
9. Чӗрем ҫын арӑмне сӑхланнӑ пулсассӑн,
эпӗ ҫын алӑкӗ умӗнче сыхласа тӑнӑ пулсассӑн,
10. ан тив, манӑн арӑм ют ҫын валли авӑрттӑр,
ют ҫын мӑшкӑлӗ пултӑр,
11. мӗншӗн тесессӗн ку — ирсӗр ӗҫ,
ку — саккуна хирӗҫле, сута тивӗҫлӗ ӗҫ;
12. ку — тӗппипе ҫунтарса яракан вут-ҫулӑм,
вӑл манӑн пӗтӗм пурлӑха пӗтеретчӗ. 9. Если сердце мое прельщалось женщиною и я строил ковы у дверей моего ближнего, - 10. пусть моя жена мелет на другого, и пусть другие издеваются над нею, 11. потому что это - преступление, это - беззаконие, подлежащее суду; 12. это - огонь, поядающий до истребления, который искоренил бы все добро мое.
13. Эпӗ хамӑн тарҫӑмсене — арҫын-и вӑл, хӗрарӑм-и — кӳрентернӗ пулсассӑн,
вӗсенӗн ӳпкевне вырӑна хуман пулсассӑн,
14. Турӑ хама хирӗҫ тӑнӑ чухне мӗн тӑвӑттӑм-ха эпӗ? 13. Если я пренебрегал правами слуги и служанки моей, когда они имели спор со мною, 14. то что стал бы я делать, когда бы Бог восстал?
Вӑл ман ҫине пӑхса илсессӗн, Ӑна мӗн хуравлӑттӑм? И когда бы Он взглянул на меня, что мог бы я отвечать Ему?
15. Вӗсене те мана анне варӗнче Пултарнӑскер пултарман-и,
пире пурне те ама ӑшӗнче пултарман-и? 15. Не Он ли, Который создал меня во чреве, создал и его и равно образовал нас в утробе?
16. Ыйтакана памасӑр хӑварнӑ-и эпӗ,
тӑлӑх арӑма куҫран пӑхтарса тӑратнӑ-и? 16. Отказывал ли я нуждающимся в их просьбе и томил ли глаза вдовы?
17. Хамӑн татӑкӑма пӗчченех ҫисе янӑ-и
е ӑна тӑлӑх ачана та ҫитернӗ-и? 17. Один ли я съедал кусок мой, и не ел ли от него и сирота?
18. Вӑл ман патӑмра мӗн ачаран ашшӗ ҫумӗнчи пек ӳснӗ,
мӗн кӗҫӗнрен эпӗ тӑлӑх арӑма та пӑхса-пулӑшса тӑнӑ. 18. Ибо с детства он рос со мною, как с отцом, и от чрева матери моей я руководил вдову.
19. Тумтирӗ ҫуккипе асапланакансене,
шӑнса ҫӳрекен мӗскӗне курсассӑн,
20. сурӑхӑмсен ҫӑмӗпе ӑшӑтмарӑм-и вӗсене,
вӗсен ҫан-ҫурӑмӗ мана тав тумарӗ-и? 19. Если я видел кого погибавшим без одежды и бедного без покрова, - 20. не благословляли ли меня чресла его, и не был ли он согрет шерстью овец моих?
21. Хапха умӗнче, хам майлӑ пуласса шанса,
эпӗ тӑлӑх ача ҫине алӑ ҫӗкленӗ пулсассӑн,
22. хулпуҫҫийӗм пӗвӗмрен тӑпӑлса тухтӑр,
аллӑм чавса таран хуҫӑлса ӳктӗр:
23. маншӑн чи хӑрушши — Турӑ хаса пани:
эпӗ Унӑн аслӑлӑхӗ умӗнче тӳссе тӑраймастӑм. 21. Если я поднимал руку мою на сироту, когда видел помощь себе у ворот, 22. то пусть плечо мое отпадет от спины, и рука моя пусть отломится от локтя, 23. ибо страшно для меня наказание от Бога: пред величием Его не устоял бы я.
24. Эпӗ ылтӑна шанса пурӑннӑ-и,
хаклӑ мулӑма: «эсӗ — манӑн шанчӑкӑм» тенӗ-и? 24. Полагал ли я в золоте опору мою и говорил ли сокровищу: ты - надежда моя?
25. Пуянлӑхӑм пысӑк пулнипе савӑннӑ-и эпӗ,
аллӑм нумай пухрӗ тесе хӗпӗртенӗ-и? 25. Радовался ли я, что богатство мое было велико, и что рука моя приобрела много?
26. Хӗвел епле ялкӑшса тӑнине курса,
уйӑх епле чаплӑн ҫӳренине сӑнаса
27. эпӗ вӗсене хам ӑшӑмра пуҫҫапнӑ-и,
хам аллӑма чуптунӑ-и? 26. Смотря на солнце, как оно сияет, и на луну, как она величественно шествует, 27. прельстился ли я в тайне сердца моего, и целовали ли уста мои руку мою?
28. Ҫакӑ та сута тивӗҫлӗ усал ӗҫ пулнӑ пулӗччӗ:
эпӗ апла Ҫӳлти Турӑран пӑрӑннӑ пулӑттӑм. 28. Это также было бы преступление, подлежащее суду, потому что я отрекся бы тогда от Бога Всевышнего.
29. Эпӗ хамӑн тӑшманӑм пӗтнишӗн савӑннӑ-и,
ӑна инкек ҫитсессӗн хӗпӗртесе тӑнӑ-и? 29. Радовался ли я погибели врага моего и торжествовал ли, когда несчастье постигало его?
30. Эпӗ хамӑн чӗлхе-ҫӑварӑма
ӑна ылханса ҫылӑха кӗме паман. 30. Не позволял я устам моим грешить проклятием души его.
31. Манӑн чатӑрти ҫынсем:
«ах, пирӗн унӑн ашӗпе тӑранасчӗ!» тесе каламан. 31. Не говорили ли люди шатра моего: о, если бы мы от мяс его не насытились?
32. Ҫулҫӳрен урамра ҫӗр каҫман;
иртен-ҫӳрен валли алӑкӑм уҫӑ тӑнӑ. 32. Странник не ночевал на улице; двери мои я отворял прохожему.
33. Эпӗ, усаллӑхне чӗринче пытарса ҫӳрекен ҫын пек,
усал ӗҫ туса ӑна ҫынран пытарнӑ пулсассӑн,
34. халӑх ҫине тухма вӑтанӑттӑм,
йӑхташӑмсем йӗрӗнесрен хӑранӑ пулӑттӑм,
алӑкран тухмасӑр шӑпӑрт ларнӑ пулӑттӑм. 33. Если бы я скрывал проступки мои, как человек, утаивая в груди моей пороки мои, 34. то я боялся бы большого общества, и презрение одноплеменников страшило бы меня, и я молчал бы и не выходил бы за двери.
35. Ах, кам та кам мана вӗҫне ҫитиччен итлейсенччӗ! 35. О, если бы кто выслушал меня!
Акӑ манӑн татӑклӑ сӑмахӑм: Пурне те Тытса Тӑраканӗ мана хуравлатӑр,
мана Айӑплаканӗ хутне ҫырса килтӗр. Вот мое желание, чтобы Вседержитель отвечал мне, и чтобы защитник мой составил запись.
36. Ҫав хута эпӗ хулпуҫҫи ҫине хурса ҫӳрӗттӗм,
ӑна пуҫкӑшӑль вырӑнне тӑхӑнӑттӑм;
37. Турра кашни утӑма пӗлтерсе тӑрӑттӑм,
Ун патне пуҫлӑх пек ҫывӑхарӑттӑм. 36. Я носил бы ее на плечах моих и возлагал бы ее, как венец; 37. объявил бы ему число шагов моих, сблизился бы с ним, как с князем.
38. Эпӗ хамӑн ҫӗрӗме хурлантарса макӑртнӑ пулсассӑн,
унӑн суха кассийӗсене кӳрентернӗ пулсассӑн,
39. унӑн ҫимӗҫне пӗр тӳлевсӗр ҫисе тӑнӑ пулсассӑн,
ҫӗр ӗҫлекенсене хӗсӗрлесе пурӑннӑ пулсассӑн,
40. ан тив, тулӑ вырӑнне — вӗлтӗрен,
урпа вырӑнне пукра шӑтса лартӑр. 38. Если вопияла на меня земля моя и жаловались на меня борозды ее; 39. если я ел плоды ее без платы и отягощал жизнь земледельцев, 40. то пусть вместо пшеницы вырастает волчец и вместо ячменя куколь.
Иов сӑмахӗ вӗҫленчӗ. Слова Иова кончились.
